Morgunblaðið - 22.06.1997, Side 14

14 SUNNUDAGUR 22. JÚNÍ 1997
KNATTSPYRNA
MORGUNBUAÐIÐ
HAUKUR Ingi Guðnason og Jóhann B. Guðmundsson hafa oft
haft ástæðu til að fagna að undanförnu. „Mikið mun mæða
á þeim er líður á sumarið en Ijóst er að þarna eru tveir efni-
legir knattspyrnumenn á ferðinni," segir Guðjón Þórðarson.
þarf til að ná árangri. Leikmenn
mega ekki láta glepjast af eigin-
girni heldur verður liðið og liðsheild-
in að vera í fyrirrúmi. Ef þetta geng-
ur eftir hjá Vestmannaeyingum er
ég viss um að liðið á eftir að standa
sig vel í sumar.
Það kemur í hlut Bjama þjálfara
að spila þessu liði til sigurs á mót-
inu og ljóst er að hlutverkið er
bæði skemmtilegt og krefjandi en
mikið mun reyna á hann því mann-
valið er gott.
ÍA
Lið ÍA, sem nú er í þriðja sæti
deildarinnar, er skipað mörgum
mjög reyndum og sterkum leik-
mönnum. Það væri að æra óstöðug-
an að tala um landsleikjafjölda liðs-
ins og það sem því fylgir. IA er eina
liðið sem hefur teflt fram þremur
útlendingum hingað til en breyting
er reyndar að verða á því. Liðið
hefur spilað leikaðferðina 4-3-3 og
virðist það ætla að verða niðurstaða
þjálfarans að spila þá aðferð.
Töluverðar breytingar hafa verið
á skipan liðsins frá leik til leiks, þjálf-
arinn hefur sagt að hann sé enn að
leita að bestu uppstillingunni en það
fer að styttast í að menn sjái hana.
í markinu hefur Þórður Þórðar-
son staðið sig ágætlega það sem
af er ári, en hann verður að gæta
að sér því hann er sinn mesti óvinur
og atvik eins og í bikarleiknum gegn
ungmennaliði IA mega ekki sjást.
Vörnin hefur verið að taka breyting-
um frá leik til leiks, Sigursteinn
Gíslason hefur ýmist verið bakvörð-
ur eða miðjumaður, Gunnlaugur
Jónsson miðvörður eða bakvörður
en Steinar Adolfssyni hefur spilað
í stöðu miðvarðar, ýmist með Gunn-
laugi eða Olafi bróður sínum. Ljóst
er að Akurnesingar geta stillt upp
sterkri öftustu varnarlínu sem ætti
að geta haldið liðinu á floti í erfíðum
leikjum. Skagamenn hafa tekið
þann kostinn að hafa tvo tengiliði
tiltölulega aftarlega á miðjunni, fyr-
ir framan öftustu varnarlínu, þar
hafa einnig verið nokkuð miklar
þreifingar með menn í stöðum og
ekki enn endanlega ljóst hverjir
koma til með að festa sig í sessi á
miðju Skagamanna. Fyrir framan
þessa tvo tengiliði hefur fyrirliðinn
Ólafur Þórðarson verið að spila og
hefur staðið sig ágætlega, farið fyr-
ir sínum mönnum með vilja og dugn-
aði.
Vinstri útherji liðsins er engum
ókunnur, þar fer Haraldur Ingólfs-
son, sem spilað hefur ágætlega á
köflum og ólíklegt er annað en hann
haldi þeirri stöðu. Engu að síður tel
ég Harald geta gert betur en hingað
til. Bjarni Guðjónsson hefur oftast
verið á hægri kanti en nú hverfur
hann á braut og óvíst er hver kem-
ur til með að fylla hans skarð, en
með Kára Stein og Harald Hinriks-
son á bekknum ættu Skagamenn
ekki að vera í vandræðum. Ristic
hefur verið frarnherji liðsins og virð-
ist vera fastur í sessi í þeirri stöðu
þrátt fyrir að hafa aðeins skorað tvö
mörk í sex leikjum (18 leikir, sex
mörk?). Einhvern tíma hefði það
ekki þótt gott i þessari stöðu. Skag-
aliðið reynir nú að næla í íslandsbik-
arinn sjötta árið í röð. Jafnframt
hafa þeir bikarmeistaratitil að veija
og framundan er barátta í Evrópu-
keppni. Mikið mun reyna á styyk
liðsins en enginn efast um að IA
hefur einn allra sterkasta leik-
mannahóp deildarinnar, ef ekki
þann sterkasta. Menn sem þekkja
og vita hvað til þarf.
Þijú efstu liðin
eru mjög sterk
MJÖG athygiivert hefur verið að
fylgjast með leik Keflavíkurliðsins,
sem er á toppi deildarinnar, og
margir velta því fyrir sér hvort það
sé að gera eitthvað sérstakt umfram
aðra.
Segja má að Keflvíkingar spili
hefðbundna 4-5-1 leikaferð vamar-
lega og 4-3-3 þegar þeir sækja.
Þeir spila með flata fjögurra manna
vörn, tvo tengiliði fyrir framan hana
og Gunnar Oddsson er nánast fríspi-
landi á miðjunni en hefur verið
fremsti miðjumaður hingað til og
hefur spilað feiknavel.
Hinn ungi Haukur Ingi Guðnason
hefur það erfíða hlutverk að vera
miðheiji liðsins. Hann hefur leyst
það starf ágætlega af hendi, er fljót-
ur, leikinn og áræðinn og virðist
geta strítt hvaða vamarmönnum
sem er. Á hægri kanti spilar Jóhann
B. Guðmundsson sem hefur spilað
ágætis leiki það sem af er sumri
og er ört vaxandi í þessari stöðu.
Hann hefur verið mjög ógnandi og
náð að setja mark sitt á sóknarleik
Keflavíkurliðsins svo um munar.
Mikið mun mæða á þeim Jóhanni
og Hauk Inga er líður á sumarið
en ljóst er að þarna eru tveir efnileg-
ir knattspyrumenn á ferðinni.
Á vinstri kanti er Gestur Gylfason
og hefur hann einnig spilað mjög
vel, átt jafna og góða leiki. Gestur
er öðruvísi leikmaður en Jóhann,
bæði stærri og sterkari en jafnframt
eldri og reyndari. Hann hefur tekið
meiri þátt í varnarleik en Jóhann
og aðstoðar yfírleitt betur inni í
miðjunni þegar andstæðingarnir
hafa boltann.
Spil Keflavíkurliðsins hefur oft á
tíðum farið upp vinstri kantinn hjá
þeim Karli Finnbogasyni og Gesti
Gylfasyni og frá þeim hafa oftar
en ekki komið þær sendingar sem
Jóhann og Haukur Ingi hafa verið
að vinna úr. Lykillinn að sóknarleik
Keflavíkurliðsins er samt sem áður
Gunnar Oddsson. Hans aðal hætta
er hins vegar sú að hann þarf að
skynja hlutverk sitt sem þjálfari liðs-
ins; mér sýnist stundum að hann
gæti tekið upp skynsamari stöður á
vellinum og hann verður að gæta
að sér í erfiðum leik, eins og síðast
gegn KR, þegar þreytan var farin
að segja til sín, að veijast betur
með félögum sínum.
Tveir tengiliðir aftar á miðjunni,
Eysteinn Hauksson og Ragnar Stein-
arsson, eru báðir duglegir og ágætir
knattspymumenn. Þeir valda mið-
svæðið ágætlega og Eysteinn hefur
verið að ógna með góðum skotum
en er oft á tíðum seinn á sér og
verður að gæta þess að láta ekki
spila sig út úr stöðunni. Ragnar er
hálfgerður „sópur“ á miðju Keflvík-
inga og af mörgum vanmetinn leik-
maður, sem reyndar valdar miðsvæð-
ið mjög vel, er grimmur tæklari og
ágætlega spilandi leikmaður.
Aftasta vamarlína þeirra Keflvík-
inga hefur staðið sig mjög vel í sum-
ar, enginn þó betur en Kristinn Guð-
brandsson. Guðmundur Oddsson,
miðvörður, hefur leikið ágætlega við
hlið Kristins en verður þó að gæta
að sér að færast ekki of mikið í fang.
Bakverðir Keflavíkurliðsins, Karl
Finnbogason og Snorri Már Jónsson,
virðast í góðri æfíngu og hafa staðið
sig ágætlega, sárstaklega hefur
Snorri vakið athygli mína, en hann
átti engu að síður í erfiðleikum á
móti KR og verður að gæta að sér.
Ekki má gleyma Ólafi Gottskálks-
syni markverði, sem virðist vera í
góðri æfingu og góðu jafnvægi.
Hann hefur verið að spila mjög vel
og með hann í þessum ham verður
Keflavíkurvörriin ekki árennileg.
Forvitnilegt verður að fylgjast
með hvernig Keflavíkurliðinu reiðir
af, en ljóst er að árangur þess í
Sjöunda umferð efstu
deildar karla, Sjóvár-
Almennra deildarinnar,
hefst í dag. Guðjón
Þórðarson, sem fjallar
um knattspyrnu af og
til í sumar fyrir Morgun-
blaðið, veltir hér fyrir
sér leikaðferðum og
leikmönnum þriggja
efstu liða deildarinnar.
deildinni er feikigóður það sem af
er. Hætta Keflvíkinga felst fyrst og
fremst í því að meta lið sitt ekki
rétt og fara að breyta út af því sem
vel hefur verið gert. Þeir spila ein-
faldan leik, veijast af mikilli grimmd
og sem heild, spila hraðan sóknar-
leik, með fáum snertingum; boltinn
gengur hratt og örugglega á milli
manna án þess að hann dvelji of
lengi hjá einstaka leikmanni. Þessi
leikaðferð þeirra hefur skilað fullu
húsi stiga hingað til.
ÍBV
Það lið sem er í öðru sæti deildar-
innar, ÍBV, er með feikilega sterkan
leikmannahóp og lítt árennilegt
þessa dagana. Eyjamenn spila líkt
og Keflvíkingar, með fjögurra
manna vöm, en tilbrigðið er mis-
munandi á miðjunni, þar sem þeir
eru með einn varnartengilið aftar-
lega á miðsvæðinu, tvo menn fram-
ar á miðjunni, einn framheija
fremstan og sinn hvorn kantmann-
inn, sem er þá kantmaður eða tengi-
liður eftir því hver staða liðsins er.
Varnarleikur Vestmannaeyinga
hefur verið þokkalega sterkur það
sem af er móti. Ekki hefur mikið
reynt á markvörð liðsins, Gunnar
Sigurðsson, en hann virkar þó ágæt-
lega en það á eftir að koma í ljós
hversu sterkur hann er. Vörn þeirra
Vestmannaeyinga er feikiöflug, með
Hlyn Stefánsson og Hermann Hreið-
arsson sem miðverði. Þeir eru báðir
líkamlega sterkir, Hlynur engu að
síður akkeri vamarinnar, skynsam-
ur og yfirvegaður leikmaður, Her-
mann ákveðnari og áræðnari og
verður oft að gæta að sér. Bakverð-
imir ívar og Hjalti hafa staðið sig
ágætlega. Ivar er léttleikandi bak-
vörður, Hjalti fljótur og varfærinn
en hann hefur engu að síður leikið
mjög vel að mínu mati og ljóst að
hann er öllum sóknarmaður erfíður
vegna hraða síns.
Miðjuspil Vestmannaeyinga gæti
orðið meiri spurning; þar em fleiri
leikmenn en stöður leyfa. Engu að
síður em kostir Bjarna þjálfara all
margir og góðir en mjög mikilvægt
verður fyrir Vestmannaeyjaliðið að
ná réttri blöndu leikmanna hvað
varðar miðjuleikinn. Framheiji
Vestmannaeyinga, Steingrímur Jó-
hannesson, er fljótur og áræðinn en
hann er ekki sá dæmigerði miðheiji
sem menn mundu velja í þetta leik-
kerfi. Erfiðlega reynist oftast að
nota hann sem batta-mann - þ.e.
að senda á hann og fá knöttinn strax
aftur. Vestmannaeyingar verða því
að velja aðrar leiðir til að spila sig
í gegn um varnir andstæðinganna
og gæti það reynst brotalöm á leik
þeirra.
Á hægri kanti hefur Ingi Sigurðs-
son spilað, eftir meiðsli; hann er
fljótur, áræðinn og duglegur og tið-
inu mjög mikilvægur. Vinstra megin
hefur Tryggvi Guðmundsson verið,
hann hefur meiri sóknarskyldu en
Ingi og um leið minni varnarskyldu.
Hann er áræðinn leikmaður sem
skorar jafnframt mikið og forvitni-
legt verður að fylgjast með hvernig
Tryggva reiðir af í sumar. Margir
telja Tryggva dæmigerðan fyrstu
deildar leikmann og að hann muni
ekki ná _að skipa sér í hóp bestu
manna. Ég er ekki á sama máii;
hann hefur hæfíleika til að vera í
hópi þeirra bestu en aðeins einn
getur sýnt og sannað hversu góður
leikmaður hann er - Tryggvi sjálfur.
Veikleikar Vestmannaeyjaliðsins
gætu fyrst og fremst falist í liðinu
sjálfu. Ekki síst því hugarfari sem
Morgunblaöiö/Ciolli
HLYNUR Stefánsson, fyrirliöi ÍBV, er akkeri varnarinnar hjá
Eyjamönnum, skynsamur og yfirvegaöur lelkmaður.