Morgunblaðið - 18.12.1998, Qupperneq 58

•8 FÖSTUDAGUR 18. DESEMBER 1998
AÐSENDAR GREINAR
MORGUNBLAÐIÐ
eterna
—EXCELLENT—
fiertn
GARÐURINN
-klæðirþigvel
AUREA
Italskur kristall
‘Datía
Sölustadir:
^ff)ord ~/yrir_ L.vo
Kfin^lunní, s. 568 I2l2lí 1
Gufunesradíó undir
íþróttasvæði
í NORÐURHLUTA
Grafarvogs er í dag
einn leikfimisalur og
leiksvæði við tvo
grunnskóla. Von er á
góðum leikfímisal nú
eftir áramót við Rima-
skóla en betur má ef
duga skal. í öllum
Grafarvogi er einn fót-
boltavöllur og tveir æf-
ingavellir, allir við
íþróttahúsið í Dalhús-
um. Fyrir utan leik-
svæði við skólana er að
finna einn sparkvöll í
slakkanum á Gylfaflöt.
Jafn dapm-lega útiað-
stöðu er hvergi að
finna á landinu, sé horft til þess að
þessi aðstaða á að gagnast rúmlega
15.000 manns og þar af eru 6.000
börn og unglingar 16 ára og yngri.
Það liggur því fyrir að Reykjavíkur-
borg þarf að hefja uppbyggingu
íþróttasvæða og íþróttamannvirkja
í þessum nýjasta hluta borgarinnar.
Eitt íþróttafélag í Grafarvogi
Milli Engjahvei-fis og Korpúlfs-
staða, nánar tiltekið milli Víkui-veg-
ar og Ulfarsár, norðan við verslun
Húsasmiðjunnar, er búið að úthluta
stóru svæði undir íþróttamiðstöð.
Þetta íþróttasvæði á að þjóna Rima-
hverfi, Borgarhverfi, Engjahverfi,
Víkurhverfi og Staðarhverfi. Á
þessu ári hefur sú breyting orðið á,
að íþróttafélagið Armann kemur
ekki í Grafarvoginn eins og til hefur
staðið, heldur mun væntanlega
starfa með íþróttafé-
laginu Þrótti í Laugar-
dalnum og Ungmenna-
félagið Fjölnir mun
sinna öllu íþróttastarfi í
Grafarvogi.
Þetta svæði niður
með Úlfarsánni er því
miður ekki nógu vel
staðsett. Þetta svæði er
í takmörkuðum tengsl-
um við skóla hverfisins.
Það er í útjaðri og er
skorið frá byggðinni
með mikilli umferðar-
götu, Víkurvegi. Þetta
þýðir að á þessum stað
er ekki rekstrargrund-
völlur fyrir að byggja
upp íþróttamiðstöð eins og við höf-
um nú við Dalhúsin. Ástæðan er að
rekstrargrundvöllur verður að vera
fyrir íþróttahúsinu og það mun ekki
verða nema íþróttahúsið standi við
eða sé í nánum tengslum við ein-
hvem af skólum hverfisins.
Sú hugmynd að byggja upp góða
íþróttamiðstöð fyrir nýjustu hverfi
borgarinnar með stóru íþróttahúsi,
fótboltavöllum, og frjálsíþróttaað-
stöðu ásamt sundlaug getur því
miður ekki orðið að veruleika. Þær
hugmyndir sem uppi eru í dag til að
„redda“ þessu eru að í stað þess að
byggja leikfimisal við Borgarholts-
skóla, sem er fjölbrautaskóli og því
mál ríkisins, þá sameinist ríki og
borg um að byggja þar veglegt
íþróttahús. Fótboltavöllunum,
frjálsíþróttasvæðinu og sundlaug-
inni verður væntanlega komið fyrir
Jafn dapurlega
útiaðstöðu er hvergi að
finna á landinu, segir
Friðrik Hansen
Guðmundsson, sé horft
til þess að þessi aðstaða
á að gagnast rúmlega
15.000 manns.
á víð og dreif um hverfin. Þetta mun
kalla á aukinn kostnað og óhagræði
í rekstri íþróttafélagsins. I þessum
hverfum verður það með rekstur
víða og mun því í raun hvergi eiga
sér samastað og vígi.
Gufunesradíó í hjarta
Grafarvogs
Því þarf að horfa til fleiri átta og
það er hér sem ríkið gæti komið að
málinu. Ríkið er eigandi Landssím-
ans hf., sem á fallegasta svæðið í öll-
um Grafarvogi, sem er lóðin og
gömlu túnin í kringum Gufunesrad-
íó. Þetta svæði er í dag inni í miðj-
um Grafarvogi. Þetta svæði liggur
að skólalóðinni við Rimaskóla og að
nýja miðbæjarkjarnanum, Spöng-
inni. Fjölbrautaskólinn og grunn-
skólarnir þrír, Borgarskóli, Víkur-
skóli og Engjaskóli, liggja í 5 til 10
mín. göngufæri frá svæðinu. Gufu-
nesradíó stendur hreinlega í hjarta
Grafarvogs. Ef lóðin, sem Gufunes-
Friðrik Hansen
Guðmundsson
radíó stendur á, fengist undir úti-
vist og sem íþróttasvæði og þar yrði
byggð upp íþróttamiðstöð, væri
hægt að skapa þessum 6.000 börn-
um og unglingum, sem búa í dag í
Grafarvogi, íþróttaaðstöðu eins og
best gerist. Þar yrði hægt að byggja
upp íþróttasvæði með völlum, sund-
laug og íþróttahúsi. Rekstrargrund-
völlur og nýting þessara mann-
virkja væri tryggð og íþróttamið-
stöðin ásamt miðbæjarkjarnanum,
Spönginni, yrðu miðpunktur og
möndull Grafarvogs.
Látum möstrin víkja
fyrir börnunum
Stjórn íbúasamtaka Grafarvogs
hefur farið þess á leit við Lands-
símann hf. og eigendur hans, þing-
menn og borgarstjórn Reykjavík-
ur, að leitað verið samninga milli
ríkis og borgar um að þetta svæði
verði tekið í áföngum undir útivist
og íþróttir, og þar verði byggð upp
framtíðar íþróttamiðstöð hverf-
anna í norðurhluta Grafaivogs.
Reykjavíkurborg þarf að koma
myndarlega til móts við Landssím-
ann hf. og eiganda þess ef gefa á
eftir jafn vel staðsetta lóð og hér
um ræðir. Hugsanlega koma maka-
skipti til álita, fyrirhugað íþrótta-
svæði við hliðina á iðnaðar- og at-
hafnasvæðinu við Víkurveg yrði
Landssímanum hf. ef til vill nota-
drýgra til framtíðar því erfitt gæti
reynst að nýta lóð Gufunesradíós
við hliðina á Rimaskóla og inni í
miðju íbúðahverfi, þangað fer
a.m.k. ekki hvaða starfsemi sem er.
Það er einnig ljóst að varla er það
ætlunin að láta þessi möstur taka
allt þetta land um ókomin ár. Þær
byggingar sem fyrir eru geta auð-
vitað verið áfram en eigum við ekki
að sameinast um það að láta möstr-
in við Gufunesradíó víkja fyrir
börnunum.
Höfundur er fomiaður Ibúasamtaka
Grafarvogs.
Borðstofub.+6 stólar Ví
irsuberjaviður
Hjá okkur eru
Visa- og
Euroraðsamningar
ávísun á staðgreiðslu
V eiðileyfi/
aflahlutdeild
ÓNEITANLEGA
vekja nokkra furðu,
þær frétth- sem nú ber-
ast um viðbrögð stjórn-
valda við dómi Hæsta-
réttar í svonefndu
„kvótamáli". Athygli
vekur, að svo virðist
sem lögfræðingarnir í
ríkisstjórninni hafi kall-
að til samráðs við sig at-
vinnulögmenn til að
finna leiðir fram hjá
dómnum. Svo virðist
sem ásetningurinn sé að
fara eins mikið og
mögulegt er á snið við
þau ákvæði stjórnar-
skrár lýðveldisins sem
Hæstiréttur benti á.
Þau vinnubrögð finnst mér illa hæfa
lögfræðimenntuðum mönnum, sem
svarið hafa eið að því að virða stjórn-
arskrána. Ekki má heldur gleyma
því að þessir sömu menn hafa leitað
umboðs almennings í kosningum, til
að gæta hagsmuna þjóðfélagsins, en
ekki einungis fáeinna aðila innan
þess.
Veiðileyfi
Það vekur undrun að lögfræði-
menntaðir menn, eins og forsætis-
og sjávarútvegsráðherrar eru, skuli
hafa uppi svona augljósa tilburði til
að ganga gegn hagsmunum almenn-
ings, til þjónkunar við þröngan hóp
aðila sem náð hefur undir sig helstu
auðlind þjóðarinnar í skjóli ranglátra
laga. Sé litið til þeirrar skynsemi
sem fram kemur hjá framangi'eind-
um ráðherrum á ýmsum öðrum svið-
um, er ljóst að þeir hafa skynsemi til
að skilja hvað í dómi Hæstaréttar
felst. Þess vegna dylst ásetningur
þeirra ekki þeim sem hlustað hafa á
mál þeirra í gegnum árin. Það er
ótrúleg fífldirfska af ráðherrum rík-
isstjómarinnar að koma fram fyrir
þjóðina og segja að það
sé í samræmi við 1.
málsgr. 65. gr. stjómar-
skrárinnar að menn
sem fengið geti veiði-
leyfi, skv. áætlaðri
beytingu á lögunum,
geti síðan bara keypt
sér aflahlutdeild hjá
þeim aðilum sem
stjómvöld hafa úthlut-
að aflaheimildum
ókeypis. Er það að vera
jafn fyrir lögunum að
sumir útgerðarmenn
þurfi að kaupa af fáein-
um aðilum, í sömu at-
vinnugrein, þann að-
gang að auðlindum
þjóðarinnar sem stjórn-
völd láta af hendi án endurgjalds?
Afgreiði Alþingi slíka vitleysu, ætti
tvímælalaust að viðhafa nafnakall við
slíka afgreiðslu, svo hægt sé að
Réttlátast er, segir
Guðbjörn Jónsson, að
úthluta aflaheimildum
til landshluta, sem
síðan skipta
heimildunum niður á
byggðir á sínu svæði.
merkja vandlega alla þá þingmenn
sem á þann hátt brjóta stjórnar-
skrána, sem þeir hafa svarið eið að
verja.
Úthlutun aflaheimilda
Núverandi úthlutun aflaheimilda
hefur verið við haldið í skjóli þess að
enginn hafi bent á betri leiðir til út-
hlutunar. Það er að vísu ekki rétt að
ekki hafi verið bent á aðrar leiðir. Ég
Guðbjörn
Jónsson
og margir fleiri bentum á, við upphaf
veiðistjórnunar, leið sem trúlega er
sú réttlátasta sem hægt er að fara.
Hún byggist á því að úthluta afla-
heimildum til landshluta, sem síðan
skipta heimildunum niður á byggðir
á sínu svæði. Byggðarlögin úthluti
síðan heimildum til útgerða, skráðar
í byggðarlaginu og veiði fyrir fisk-
vinnslu byggðarlagsins.
Regla þessi byggist á því að meg-
inuppistaða atvinnulífs í byggðum út
um land er sjávanátvegui1, sem í
mörgum tilvikum leggur til atvinnu
fyrir meira en 50% af mannafla
svæðisins. Einnig er rétt að benda á
að hringrás fjárstreymis í þessum
byggðum er mjög háð fjárstreymi
frá þessari gnmdvallar undirstöðu-
grein atvinnulífs á landsbyggðinni.
Oflug hringrás fjárstreymis er nauð-
synleg til að viðhalda öðrum atvinnu-
greinum, sem einnig eru nauðsyn-
legar, þó þær séu ekki beint í tekju-
öflun fyrir byggðarlagið, heldur
sinna þjónustuhlutverkinu.
Sama hver veitir leyfin
Það er ekki hægt að nefna nein
haldbær rök fyrir því að það skipti
útgerðarmenn neinu máli hvort þeir
fái aflahlutdeild sína úthlutaða frá
byggðarlagi eða beint frá ráðuneyti.
Hvoru tveggja er stjórnvald, hvort á
sínu sviði. Þessi regla ætti ekki held-
ur að þurfa að trufla skipti á jafn-
virðis aflaheimildum milli útgerða, til
hagræðingar í útgerð. Þessi regla fer
ekki gegn jafnræðisreglu stjórnar-
ski-ár, því stjórnvöld deila í raun
aflaheimildunum til byggðarlaganna,
sem nýta þær síðan til tekjuöflunar
og hagsbóta fyrir alla íbúa byggðar-
lagsins. Ég hef skoðað þessa úthlut-
unarmöguleika í ljósi þess sem gerst
hefur í sambandi við úthlutun afla-
heimilda frá stjórnvöldum og hef
ekki séð neitt sem ætti að verða til
trafala þeirri reglu sem ég er að tala
um. Þessi regla hefur verið til frá
upphafi og hefur nokkrum sinnum
verið kynnt, en greinilega verið of
réttlát til að mönnum hafi þótt fýsi-
legt að fara eftir henni. Kannski er
hennai- tími kominn núna.
Höfundur er skrifstofunmður og
ráðgjafi i endurskipulagningu fjár-
skuldbindinga.