Morgunblaðið - 07.05.2000, Blaðsíða 38

38 SUNNÚDAGUR 7. MAÍ 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐÍÐ
Elskulegur eiginmaður og faðir,
BALDUR BALDURSSON,
Klapparstíg 10,
Njarðvík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 8. maí kl. 13.30.
Iða Brá Vilhjálmsdóttir og
Bergný Th. Baldursdóttir.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGVELDUR JAKOBÍNA
GUÐMUNDSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Neskirkju þriðjudaginn
9. maí kl. 13.30.
Valur Sigurbergsson, Hólmfríður Guðjónsdóttir,
Örn Sigurbergsson, Kristín Jónsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við
andlát og útför ástkærrar dóttur, stjúpdóttur,
systur og frænku,
JÓHÖNNU SIGRÚNAR GUÐMANN.
Stefanía Jóhannsdóttir
og fjölskylda.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
KARLS HAFSTEINS HALLDÓRSSONAR,
bónda frá Ey,
Njálsgerði 10,
Hvolsvelli.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks
Sjúkrahúss Suðurlands og einnig til Karlakórs Rangæinga.
Guðfinna Helgadóttir,
Margrét Karlsdóttir,
Hallbjörg Karlsdóttir, Stefán Sveinbjörnsson,
Gunnar Helgi Karlsson, Berglind B. Gunnarsdóttir,
Kristinn Arnar Karlsson, Irina Kamp,
Sigríður Karlsdóttir, Sölvi Sölvason
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við þeim öllum sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
HELGU ÞÓRISDÓTTUR,
Skagabraut 26,
Akranesi.
Hans Hjörvar Þorsteinsson,
Magnús Rúnar Hansson,
Marzilína Hlff Hansdóttir, Sævar Baldursson,
Helga Oddrún Sævarsdóttir,
Hjörvar Þór Sævarsson.
+
Okkar innilegustu þakkir sendum við öllum
þeim sem sýndu okkur samúð, hjálpsemi og
vináttu vegna andláts og útfarar elskulegs
sonar okkar og bróður,
KARLS KRISTINS KRISTJÁNSSONAR,
Kirkjubraut 5,
Akranesi.
Guð blessi ykkur öll.
Kristján Sveinsson, Sigrún Halla Karlsdóttir,
Álfhildur Kristjánsdóttir, Sveinn Kristjánsson.
BALDUR
BALD URSSON
+ Baldur Baldurs-
son fæddist í
Keflavík 9. mars
1961. Hann lést af
slysförum hinn
30.apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Anna Guðmundsdótt-
ir frá Streiti í Breið-
dal, f. 21.6. 1926, bó-
sett í Keflavík, og
Baldur Sigurbergs-
son skipasmiður frá
Eyri við Fáskrúðs-
Qörð,f. 31.10.1929, d.
24.10.1986. Voru þau
allan sinn búskap
búsett í Keflavík. Systkini Baldurs
eru: Kristmundur, f. 7.9.1946, d.
4.12.1986, Sigurbergur, f.
23.5.1949, Ómar, f. 10.12.1950, d.
20.8.1951, Oddný, f. 3.11.1952,
Bára, f. 16.9.1954, Ómar, f.
31.7.1957, Ásta, f. 12.01.1963, og
Smári f. 3.6.1974.
Hinn 17.10.1980 kvæntist Bald-
ur Iðu Brá Vilhjálmsdóttur, f.
4.3.1964. Áttu þau eina dóttur,
Bergnýju Theódóru,
f. 1.12.1984
Baldur var húsa-
smíðameistari og
vann við smíðar í
rúm tíu ár eða til
1988. Þá var hann
starfsmaður slökkvi-
liðsins í Keflavík og
var þar við sjúkra-
flutninga til 1999,
ásamt kennslu hjá
Sj úkraflutningaskól-
anum og Rauða-
krossi Islands. Nú
síðast starfaði Bald-
ur hjá Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja. Þar sá hann
um netkerfi og tölvur stofnunar-
innar. Baldur og kona hans stofn-
uðu fyrirtækið Aðstoð í Keflavík
ásamt Tölvuskóla Suðurnesja og
hefur hann veitt þessum fyrir-
tælyum forstöðu lengst af.
Utför Baldurs fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun, mánu-
daginn 8. maí, og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Það var ekki venjulegur sunnu-
dagsbíltúr til Keflavíkur að heim-
sækja Badda, Iðu og Bergnýju
sem við Bára upplifðum sunnudag-
inn 30. apríl. Iða Brá hringdi í
Báru og sagði: „Hann Baddi er
týndur, hann var að kafa með vini
sínum og hvarf honum sjónum.
Viltu koma strax hingað." Eg var
að vinna í körfubíl við Kirkjusand
og þegar Bára hringdi hentist ég
niður og skildi allt eftir og við ók-
um til Njarðvíkur. Maður vildi
ekki trúa þessu. Baddi sem alltaf
var bakhjarlinn okkar, besti vinur
og góður félagi. Þegar við nálguð-
umst Njarðvík sagði Bára við mig:
„Ég er viss um að Baddi tekur á
móti okkur þegar við komum.“ En
það var annar og kaldari veruleiki
sem blasti við. Baddi drukknaði í
Kleifarvatni og Iða var nýbúin að
fá fréttir um að hann væri fundinn
en ekki á lífí. Elsku besti vinur
okkar, Baddi. Nú er allt grátt og
galtómt, stór hluti í hjarta okkar
allra er kraminn.
Baddi var yndislegur maður við
alla samferðamenn sína og ef eitt-
hvað bjátaði á var hann kominn til
að hjálpa, uppörva og hvetja. Og
ég veit að allt unga fólkið í fjöl-
skyldunni leit upp til hans og hann
átti stórt pláss í hjarta þess alls.
Við Bára áttum margar góðar
stundir með Badda, Iðu og Berg-
nýju hvort heldur var í bústað,
heima eða þegar við bara hittumst
til að láta okkur „leiðast" saman,
en það tókst okkur bara aldrei.
Bára mín man Badda sem lítinn
brosandi krullukoll, alltaf bros-
andi, hlæjandi og í góðu skapi þeg-
ar hún var að passa hann sem
barn. Síðar var þessi brosmildi
krullukollur besti vinur okkar. Það
var alltaf opið hús hjá Badda og
Iðu, allir velkomnir, aldrei of
margir fyrir Badda, sama hversu
þreyttur hann var eftir mikla
vinnutörn.
Við Baddi brölluðum margt sam-
an, eins og þegar við keyptum okk-
ur eðalkoníakið. Bára og Iða héldu
að við værum búnir að tapa glór-
unni, kaupa fjóra kassa af koníaki
og borga fyrir það fjörutíu og átta
þúsund krónur hver. En koníakið
var gott og við eignuðumst marga
„vini“ eða öllu heldur áhangendur
út á það og okkur kom saman um
að þessu fé hefði verið vel varið.
Baddi átti mörg áhugamál og
vann mikið. Ég heyrði frétt í út-
varpinu um daginn, þar sem sagt
var frá manni sem flutti burt úr
bæ sem hann bjó í og við það losn-
uðu 14 störf. Þegar ég heyrði þetta
sagði ég við Báru: „Þetta gæti al-
veg eins hafa verið hann Baddi,
bróðir þinn.“ Og eitt var það sem
einkenndi Badda sérstaklega, mað-
ur þurfti aldrei að biðja hann um
aðstoð ef eitthvað var að, hann var
alltaf kominn að fyrra bragði.
Elsku Iða og Bergný, megi
Jehóva Guð okkar styrkja ykkur
og gefa ykkur kraft til að standa
áfram. Við Bára munum vera ykk-
ur til hjálpar og uppörvunar eins
lengi og þið viljið og þurfið.
Bára og Stefán.
Það er ólýsanlega sárt að missa
náinn ástvin eins og Badda
frænda. Baddi, þú verður alltaf
uppáhalds frændi minn innst í
hjarta mínu. Allt sem þú sagðir
mér og kenndir mér hafði mjög
mikil áhrif á líf mitt og ég er þér
mjög þakklát fyrir allar þínar ráð-
leggingar. Það besta sem þú gerðir
fyrir mig og fjölskyldu mína var
hvað þú sagðir mér margt um
fíkniefni og nákvæmlega hvernig
þau færu með fólk enda þorði ég
aldrei að snerta þau, þrátt fyrir fé-
lagsskapinn sem ég var í. Það fell-
ur heilt flóð af tárum við þá til-
hugsun að ég fái ekki að sitja og
spjalla við þig, heyra í þér röddina
og sjá þitt breiða fallega bros,
finna klappið á bakið og jákvætt
viðhorf þitt til lífsins.
Þú varst svo mikilvægur þáttur í
lífi okkar allra og átt eftir að lifa
áfram í mörgum mjög góðum
minningum. Þú og Iða buðuð mér
oft með ykkur fjölskyldunni í
ferðalög, og ég met þann tíma með
ykkur mjög mikils, þið voruð alltaf
svo góð við mig, og þú gafst þér
alltaf tíma til að hlusta á bæði
börn og unglinga. Og hvað þú
varst góður faðir og eiginmaður,
það er varla hægt að hugsa sér
betri mann til að vera faðir heldur
en þig. Þegar þú horfðir á Berg-
nýju glömpuðu augun í þér, hún
var svo sannarlega litli sólargeisl-
inn þinn, svo fullkomin og dugleg
stelpa. Svo heyrðist í þér: „Komdu
nú og knúsaðu pabba.“ Þvílíkt upp-
eldi, ef ég gæti nú fengið upp-
skriftina. Þetta var fullkomna litla
fjölskyldan og mér þótti alltaf svo
vænt um ykkur. Þið tókuð alltaf á
móti öllum með opnum örmum.
Þegar ég og Jónsi byrjuðum að
vera saman varstu svo ánægður
fyrir mína hönd að hafa náð mér í
svona góðan strák og ennþá
ánægðari þegar þú heyrðir að ég
væri ólétt. Því miður fær Erna
Kristín ekki leiðbeiningar þínar í
lífi sínu, en mér sýnist hún treysta
mikið á Bergnýju eins og þegar
hún labbaði'í fyrsta skipti hjá
henni og ég veit að Erna Kristín
mun treysta á hana áfram.
Iða Brá og Bergný, ég óska ykk-
ur alls hins besta og votta ykkur
mína dýpstu samúð. Þið eruð bún-
ar að vera svo duglegar og ég veit
að Guð styrkir ykkur og blessar í
sorginni.
Þín frænka,
Aldís.
Kæri Baddi, nú er komið að leið-
arlokum og ég kveð þig með sorg í
hjarta. Þegar fréttist af sviplegu
andláti þínu var eins og fótunum
væri kippt undan mér og það var
eins og tíminn stæði í stað. Það var
sérstaklega sorglegt vegna þess að
ég hef ekki hitt lífsglaðari mann en
þig, því lífsgleðin hreinlega geisl-
aði af þér. En dauðinn spyr ekki
að því þegar hann er annars vegar.
Þrátt fyrir það að ég hafi ekki
þekkt þig lengi finnst mér samt
eins og ég hafi gert það alla tíð.
Ég gleymi því ekki þegar ég hitti
þig fyrst. Ég og Aldís vorum að
byrja að vera saman og var ég að
hitta fjölskyldumeðlimina smám
saman. Svo þegar Aldís sagði mér
að nú myndi ég hitta Badda
frænda sinn varð ég dálítið smeyk-
ur eins og vera ber þegar maður
er að hitta fjölskyldu unnustu
sinnar í fyrsta skipti. En það átti
eftir að koma í ljós að þær áhyggj-
ur voru sko óþarfar því að þegar á
hólminn var komið tók á móti mér
þessi brosmildi og glaðlegi maður
og það varst þú. Það var ekki eins
og við værum að hittast í fyrsta
skipti, heldur eins og þarna væru
gamlir félagar á ferð. Þetta lýsti
þér best, þú áttir svo ótrúlega gott
með það að láta fólki líða vel í ná-
vist þinni, það var þér svo eðlilegt.
Þú varst líka alltaf boðinn og
búinn að rétta fólki hjálparhönd
hvað sem á bjátaði. Þú hafðir alla
þá kosti sem góðan mann eiga að
prýða og varst hreint gull af
manni. Það hryggir mig líka mjög
að litla frænka þín hún Erna
Kristín eigi ekki eftir að kynnast
þér og góðmennsku þinni.
Allt það góða sem þú gafst fólki
mun lifa með Iðu Brá og Bergnýju
sem voru þér lífið sjálft og verð ég
að segja það að ég hreinlega dáist
að þeim styrk sem þær hafa sýnt á
þessum erfiðu tímum.
Það er með þessum orðum sem
ég kveð þig, Baddi minn, og þakka
þér fyrir þann tíma sem ég fékk
með þér og fjölskyldu þinni þvi sá
tími hefur kennt og gefið mér
margt. Kæru Iða, Bergný og aðrir
ástvinir, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð. Megi æðri máttar-
völd gefa ykkur styrk í þessari
djúpu sorg.
Ykkar vinur,
Jón Trausti.
„Oft kemr mér mána bjarnar í
byrvind bræðraleysi." Svo orti Eg-
ill forðum. Þó að þeim sem hér rit-
ar komi ekki „bræðraleysi" til hug-
ar, þegar hann hugsar til Baldurs
Baldurssonar, sem féll frá í blóma
lífsins,liggur við að harmur sé eins
mikill og Egils á sínum tíma.
Baldri kynntist ég fyrir rúmu ári
er ég hóf störf, nýfluttur til lands
eftir langa dvöl erlendis, við Heil-
brigðisstofnun Suðurnesja. Tókst
með okkur á ári þessu góður kunn-
ingsskapur. Er skemmst frá því að
segja að hann er með minnisstæð-
ustu mönnum, sem ég hef kynnst.
Hann var sannur gleðigjafi, heilla-
drjúgur, fjölhæfur, vinnusamur
með eindæmum og allra hugljúfi.
Er afar átakanlegt að þessi efni-
legi maður, sem átti bjarta
drauma, hverfi úr röðum vorum nú
þegar svo margt jákvætt var fram-
undan hjá honum. Við sem unnum
með honum daglega sjáum á eftir
manni, sem þótti ómissandi starfs
kraftur og félagi. Mikil er sorg
eiginkonu og dóttur hans og ann-
arra ættmenna. Megi hinn æðsti
máttur styrkja þau og þeim bless-
ast framtíðin.
Ragnar Gunnarsson.
Við erum ekki enn búnar að átta
okkur á þessum hræðilegu frétt-
um. Að Baddi sé látinn langt fyrir
aldur fram. Þessi lífsglaði og
elskulegi frændi okkar sem alltaf
var svo hress og kátur. Svo marg-
ar minningar sækja á hugann en
erfiðara er að koma þeim í orð. Þó
ætlum við að reyna, í þessari
hinstu kveðju til Baldurs frænda
okkar.
Hann vann við að bjarga fólki,
hann var í slökkviliðinu í Keflavík
og einnig var hann sjúkraflutn-
ingamaður. Hann hefur verið að
kenna á alls kyns námskeiðum fyr-
ir Rauða krossinn, og sjálfur var