Morgunblaðið - 24.12.2000, Blaðsíða 30

30 SUNNUDAGUR 24. DESEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Kristinn
Magnús Oddsson hefur unnið með öllum þremur framkvæmdastjórum Vald. Poulsen, en hann hefur starfað hjá fyrirtækinu í rúm 60 ár. Með honum eru Ingólfur Árnason framkvæmdastjóri
og Bergþór Valur Þórisson verslunarstjóri. Hann hefur starfað hjá fyrirtækinu í 17 ár.
eftir Kristinu Gunnorsdóttur
EITT af elstu fyrirtækj-
um í borginni, Valde-
mar Poulsen ehf. við
Suðurlandsbraut 10,
varð 90 ára snemma á
árinu. Fyrirtækið flytur inn vörur
fyrir sjávarútveginn, veitustofnanir,
iðnað og verksmiðjur svo sem hvers-
konar drifbúnað eins og mótora,
gíra, reimar og legur, svo eitthvað sé
nefnt, auk loka fyrir skip og verk-
smiðjur. Síðastliðin 25 ára hefur fyr-
irtækið einnig rekið sérstaka bað-
vörudeild með innréttingar og búnað
fyrir baðherbergi undir stjóm Matt-
hildar Ingvarsdóttur.
Eftir því sem næst verður komist
var fyrirtækið stofnað í mars árið
1910, en þá auglýsti stofnandinn
Valdemar Poulsen í fyrsta sinn í dag-
blöðum eftir brotamálmum, einkum
kopar og silfri. Valdemar var dansk-
ur jámsteypumeistari sem kom til
íslands ásamt konu sinni árið 1905.
Hann hafði verið ráðinn til að veita
forstöðu Jámsteypu Reykjavíkur og
á fyrstu árum fyrirtækisins rak hann
einnig smiðju ásamt því að steypa
varahluti en sá rekstur lagðist fljót-
lega niður.
Valdemar lést árið 1945 og þá var
versluninni breytt í hlutafélag þegar
Ingvar Kjartansson keypti helming
hlutafjár og tók við rekstrinum. Ing-
var keypti síðan hinn helming fyr-
irtækisins af ekkju Valdemars og
erfingjum árið 1964 og hefur fyrir-
tækið verið í eigu fjölskyldu Ingvars
síðan en hann lést árið 1990. Stjóm
fyrirtækisins skipa dætur Ingvars,
þær Sigríður sem er stjómarfoi-mað-
ur, Margrét og Matthildur.
Ekta
konuríki
„Hér er ekta konuríki og ekki má
gleyma því að Poulsen gamli átti
þrjár dætur og tengdapabbi átti
þrjár og ég á tvær. Ætli það sé ekki
þess vegna sem fyrirtækið gengur
svona vel,“ sagði Ingólfur Ámason
framkvæmdastjóri.
„Við eigum ekkert skriflegt um
hvaða dag fyrirtækið var stofnað en
verslunarstjórinn okkar hann Berg-
þór Valur Þórisson, reyndi að graf-
ast fyrir um upphafið á Landsbóka-
safninu og fann þar auglýsingu frá
Poulsen, sem birt var í dagblöðunum
10. mars árið 1910. Við segjum því að
fyrirtækið hafi verið stofnað þann
dag. Um tíma, sennilega upp úr fyrri
heimstyrjöld, hét fyrirtækið Poulsen
og Fossberg þegar Gunnlaugur
Fossberg vélstjóri gekk til liðs við
hann en síðan slitnaði upp úr því og
Fossberg stofnaði sína verslun árið
1927.“
Poulsen hóf reksturinn á Berg-
staðastræti en flutti fljótlega á
Klapparstíg og byggði þar nýtt hús
að Klapparstíg 29 árið 1929, þar sem
hann byggði stórhýsi á þeirra tíma
mælikvarða og var verslunin þar til
húsa fram yfir 1970. Ingvar byggði
síðan verslunarhús að Suðurlands-
braut 10 og opnaði þar verslun 11.
EKKITEKIÐ
LÁN í 30 ÁR
VIÐSKIPn/fllWNNULÍF
Á SUNNUDEGI
►Ingólfur Árnason er fæddur í Reykjavík árið 1940. Hann
varð stúdent frá Menntaskólanum í Reykjavík árið 1961 og
lauk prófi i viðskiptafræði frá Háskóla Islands árið 1966.
Sama ár hóf hann störf hjá Valdemar Poulsen og tók við
starfi framkvæmdastjóra af tengdaföður sínum Ingvari
Kjartanssyni. Kona Ingólfs er Margrét Ingvarsdóttir og
eiga þau tvær dætur og tvær dótturdætur.
búsáhalda- og jámvömkaupmanna,
sem stofnað var rétt fyrir síðari
heimstyrjöldina," sagði hann.
„Fyrstu baráttumálin vom innflutn-
ingsleyfi og kvótar og enduðu allar
fundargerðir á sama veg, „...auk þess
leggjum við til að kvóti verði aukinn
á emaléraðum búsáhöldum...“ og var
þá meðal annars átt við þessar könn-
ur sem stöðugt brotnaði upp úr.“
100 þúsund naglbítar
„Margir muna eflaust eftir því
þegar Björn Guðmundsson, sem
Morgunblaðið/Golli
Systumar Matthildur, Margrét og Sigríður Ingvarsdætur skipa stjúm Vald. Poulsen, en fyrirtækið varð 90 ára
fyrr á þessu ári.
febrúar árið 1967, þar sem hún hefur
verið síðan.
Elsta blómabúðin
Á fyrstu ámm verslunarinnar
verslaði Poulsen með allt milli him-
ins og jarðar, rétt eins og tíðkaðist í
verslunum til sveita. ,Áður gátu
menn komið og fengið þær vörur,
sem þá vanhagaði um eða eitthvað,
sem mátti nýta í staðinn en nú er
mun meiri sérhæfni,“ sagði Ingólfur.
„Sem dæmi má nefna að fyrir um 20
áram kom einn viðskiptavinur til
okkar með auglýsingu frá dögum Po-
ulsen, þar sem afskorin blóm vora
auglýst til sölu. Þetta vora blóm, sem
frú Poulsen ræktaði í garðinum sín-
um og hef ég stundum strítt kolleg-
Eigum góða
viðskiptavini
um allt land
Þrjár systur
skipa stjórnina
um mínum í Kaupmannasamtökun-
um og sagt þeim að Poulsen sé í raun
elsta starfandi blómabúðin.“
Ingólfur sagði að á ýmsu hefði
gengið í rekstrinum á þessum nítíu
áram. „Við voram félagar í Félagi
kenndur var við Verslunina Brynju,
var sendur til Austurríkis til að
greiða fyrir gagnkvæmum viðskipt-
um milli landanna og átti hann að
kaupa inn verkfæri. Halldór Laxness
snéri út úr þeirri verslunarferð eins
og frægt er með sögu af manninum,
sem fór til útlanda og keypti 100 þús-
und naglbíta. Björn sá reyndar ekki
margt, sem hægt var að kaupa annað
en ágætis klaufhamra og keypti tölu-
vert magn af þeim, þó kannski ekki
100 þúsund. Þegar varan kom til
landsins reyndist um vitlausa gerð
að ræða og tók mörg ár að koma
þessum klaufhömram út. Menn létu
sig hafa það því ekkert annað var til
og keyptu þessa hamra.“
Ingólfur sagði að þegar Félag
búsáhalda- og járnvörakaupmanna
hafi verið upp á sitt besta þá hafi
félagar í Reykjavík verið yfir 30.
„Þegar viðreisnarstjórnin afnam
innflutningshöft fækkaði þeim fljót-
lega um helming og önnur helming-
un varð svo með verðtryggingunni
og svokölluðum Ólafslögum,“ sagði
Ingólfur.
Bretland er eitt aðalviðskiptaland
fyrirtækisins en á síðari áram hafa
Itah'a, Svíþjóð, Þýskaland og Spánn
auk Japan og Tævan bæst í hópinn.
„Við seljum mest af hverskonar drif-
búnaði," sagði Ingólfur. „Ef menn
þurfa að drífa eitthvað eða snúa ein-
hverju þá koma menn hingað. Við
leysum allra vanda hvort sem menn
vilja fá einn snúning á mínútu eða 5
þúsund. Við flytjum inn vörana og
veitum tæknilega ráðgjöf, sem
tæknimenn okkar gefa upplýsingar
um ef upp koma vandamál en síðan
sjá aðrir um að setja búnaðinn upp
og ganga frá. Innan fyrirtækisins
hefur byggst upp geysileg reynsla í
gegnum árin. Stundum getum við
sagt mönnum hvar hlutirnir hafa
ekki gengið upp og af hveiju.
Véladeildin höfðar vissulega ekki
eins til almennings og baðdeildin en
við ímyndum okkur að hún sé vel
þekkt meðal þeirra sem þurfa á
henni að halda. Við eigum góð við-
skipti um allt land og þar virðast
menn muna eftir Poulsen. Þá má
ekki gleyma því að við höfum skipt
við sömu birgjana í 50 til 60 ár, suma
hveija, þannig að við þekkjum þá og
þeir okkur.“
Ingólfur sagði að reksturinn hefði
gengið vel. „Eftirspurn hefur sveifl-
ast eins og gengur en mismikið.
Núna era til dæmis allar meiriháttar
skipaviðgerðir komnar úr landi og
þrengingar hafa verið í fiskimjöls-
iðnaði, þar sem alltaf hafa verið stór-
ir viðskiptavinir okkar en auðvitað
kemur alltaf eitthvað í staðinn eins
og stóriðja sem hefur reynst okkur
dijúg og auk þess höfum við stóran
hóp viðskiptamanna um allt land,
bæði stóra og litla," sagði Ingólfur.
Ekki tekið lán í 30 ár
Að mati Ingólfs verða menn að
reka fyrirtækin með réttum hugsun-
arhætti og forðast að taka lán. „Við
höfum ekki tekið lán í 30 ár,“ sagði
hann. „Ég segi fyrir mig að það eru
tveir aðilar sem ég vil ekki vinna fyr-
ir og það era bankar og hraðsending-
arfyrirtæki. Við eram aftur á móti
með stóran lager með helstu vöram
og þvert ofan í útreikinga flestra
kollega minna þá vil ég meina að það
borgi sig. Við reynum að gera eins
hagkvæm innkaup og mögulegt er
og nýta þá afslætti sem í boði era til
að halda niðri vöraverði. Það er
styrkur fólginn í því að menn geta
verið nokkuð öraggir um að fá þá
vöra, sem þá vanhagar um hjá okk-
ur. Auðvitað verður stundum ekki
komist hjá því að versla við hrað-
sendingarfyrirtæki og þá geram við
það.“