Skírnir - 02.01.1848, Side 21

XXI
saman um, aí> skjalib sje snilldarlega samib. Lamart-
ine segir í því mebal annars meb berum oröum,
ab Frakkland ætli alls ekki aí> reyna til aS koma á
stjórnarbiltingum í ö&rum ríkjum og heldur ekki
hjálpa neinum til a?> kúga uppreisnir. Hann vill
láta hvert ríki gæta síns sjálfs; fari þar á mót stjórn-
endurnir aí> fá lif) hver hjá öbrum til aö kúga þegna
sína, segir Lamartine, aö Frakkland muni ekki geta
setiö hjá, og hins vegar muni Frakkland og taka
hraustlega á móti, ef aÖrar þjóöir færu aö blanda
sjer í málefni þess. þar aö auk segir hann, aö
Frakkland myndi ekki standa auöum höndum, ef aÖ
svo liti út, sem tími væri kominn til aö vinna ein-
hverri þjóö frelsi, sem lengi heföi veriÖ kúguö af
annari þjóö, hvort heldur sem væri í noröuráifunni
eöa í liinum álfum heims. AÖ ööru leyti er stjórn-
endunum sett svo skynsamlega fyrir sjónir, hvaö
Frakkland ætlar sjer, aö þaö mun eigi alllítiö hafa
stutt aö því, aö stjórnendurnir ljetu þaÖ vera eitt um
sína hitu, og hins vegar fengu flestir þeirra síöar
annaö umhugsunarefni, enn aö reyna til aö koma
þar aptur á konungsstjórn. Enn þá er ekki búiö aö
gera út um, hvernig skipuiagiö á þjóöstjórninni í
Frakklandi eigi aö vera, heldur bíöur þaö aögjöröa
alls herjar þingsins. Fulltrúar þjóöarinnar á því
þingi eiga aö vera 900 alls. Um fulltrúakosning-
arnar má geta þess, aö hver frakkneskur maöur,
sem er 21 árs gamall, hefur kosningarrjett, og hver,
sem hefur fimm um tvitugt, er kjörgengur. Hvorir-
tveggja eiga ekki aö hafa á sjer nein lagalýti. Kjós-
endur velja fulltrúana án þess aörir viti hvern þeir