Skírnir - 01.12.1916, Page 94

430
Jöklar á íslandi i fornöld.
[Skírnír
að sandsins varð ekki minst svo, að áin kæmi ekki í hug-
ann miklu fremur enjgnúpurinn, svo svipmikill sem hann
er. Þegar farartálmi fór að verða að ánni, hafa menn farið
að kenna sandinn við hana.
Þá má enn minna, ef til vill, á Þórsmörk, sem nú
eru að eins litlar leifar eftir af, og á skóginn breiða, sem
Breiðamerkurjökull tekur nafn af; er þar nú skóglau3t
með öllu. Prófessor Þorvaldur virðist ætla, að jökulsárn-
ar séu vatnsmeiri þegar jöklarnir eru minni; kennir þar
misskilnings nokkurs hjá hinum mikla lærdómsmarmi
efnið er flóknara en í fyrstu sýnist.
Jökulsárnar voru minni í fornöld, samtímis því sem
menn fengust við kornyrkju sumstaðar þar sem nú er
fullerfltt að rækta kartöflur, en bygð var talsverð sum-
staðar þar sem nú er afréttur. Loftslag var óefað þá ekkí
verra en það er nú, heldur að öllum líkindum betra.
Fleira um þetta efni má lesa í greinum mínum um lofts-
lag á íslandi í fornöld, Morgunblaðið 15. júlí og 23. sept.-
Rvík 1915.
Helgi Pjeturss.