Fjölnir - 01.01.1845, Qupperneq 44

44
eins gerður til , og síöau flattur, {iveginn og saltaður,
eins fljótt og kostur er á. Sje þessa gætt, en meira
verði ekki að gert, nema með skaðlegum tímaspilli, er
gjörlegt að láta fiskinn liggja óflattan nokkur tlægur,
einkuin sje dreift á liann smá-saiti, og lian sje ekki
látinn iiggja i of stórri kös.
2. jiað er og rangt að Islendingar fara of óþyrini-
lega með fisk sinn í fjörunni, þegar kastað er af skipi.
Eigi fiskurinn að geta orðið góð og falleg vara, og lialda
sjer vel, þá er nauðsynlegt að hlífa honum , sem hezt
má verða, við liöggum og allskonar harbbráki meöan
hann er nýr; því öll slík ómild meðferð veldur því, ab
sje hann borðaður nýr, reynist hann bæði lausari í sjer
og lakari á bragðið; og eigi að verka hann og geyma ,
ber enn meira á, hvað liann hefur spillzt fyrir þessa
sök. f>ví er miður, þaö er alvenja á Islandi, að þegar
fiskiskipin koma að landi, setja hásetarnir sig í röð upp
eptir fjörunni, og nú er farið að kasta; fiskinum er þá
fleygt af liendi fram í barka á skipinu, og þaðan aptur
upp á land, og nú taka við 4 eða 6, og kasta fiskinum,
hver frá öðrum áleiöis upp eptir grjótinu, þangað til
liiun seinasti kastar honum í hrúgu einhvers staðar fyrir
ofan flóðtnál, þar sem á að skipta honnm. jíessi aðferð
er óhafandi, og því meinlegri, sem fiskurinn er óslægður.
Jeg hef opt sjeð , að þegar stórum fiski er svona grýtt
af hendi, rifnar kviðurinn, og innýflin falla út. 'það má
nærri geta , að í þessari meöferð muni allar smá-æðar
í fiskinum slitna , innýflin rifna sundur, og blóð og ó-
hreiuindi ganga út í fiskinn , sem allur er marinn og
kraminn. Sá fiskur, sein þessu hefur mætt, verður með
engu móti verkaður; hvað vel sem hann er hirtur úr
því, verður hann aldrei bragð-góbur nje fallegur útlits,
en skemmist fljótt ef hann er geymdur, og kemst aldrei
í hátt verð, eða verður með öllu óútgengilegur. Sjóinenn
verða því aldrei of beðnir uin, nje of n'kt lagt á við þá,