Fjölnir - 01.01.1845, Qupperneq 46

40
ingar salta allan sinn fisk; því þeir segja, eins og satt
er, þeir geti aldrei reitt sig á, að harður fiskur yrði þar
góður, af {m {tar ganga svo opt þokur og vætur.
4. Fiskurinn er ekki ætíð þveginn svo vel og þrifa-
lega sera skyldi. Fisk, sem á að herða, {)arf ekki að þvo
neraa einu sinni, undir eins og búið er að fletja hann;
en {iví nauðsynlegra er, að það sje gjört vel og vandlega.
3>etta ferst nú samt stundum fyrir, því jeg lief opt sjeð
fisk vera flattan og breiddan svo til þerris óþveginn
(stundum með söinu afsökuninni: að menn ætli að
borða hann sjálfir); en það er til mesta spillis, og
eins fyrir því, þó menu hirði ekkert um, hann skuli verða
myndarlegur útlits; vessarnir, sem í honum eru, gjöra
hann liragð-illan , og hafi hann legið nokkra stund, fyr
enn að honura væri gert, kemur á hann slepja og gjörir
liann óhollan til fæðis. Sá fiskur verður allur dökkur
útlits, þegar hann er hertur, heldur sjer illa, ef hann er
geymdur, og er með öllu óútgengilegur. Saltfiskinn þarf
að þvo tvisvar, eins og allir vita; en i fyrra sinni þarf
að þvo hann eins vandlega, og þann fisk, sem herða skal,
svo blód og slepja og önnur óhreinindi gangi vel af
lionum, og pækillinn verði svo hreinn og tær, sem auðið
er, þegar hann er kominn í saltið ; því lakar sem þessa
er gætt, því meir spillir það útliti hans og smekk. Seinni
þvotturinn ætti raunar einungis að þurfa að vera tii
þess, að þvo af fiskiuum pækilinn og taka úr honum
mestu seltuna, en þá ber líka jafnframt að bæta urn
allt smávegis, sem kynni að liafa yfir sjezt í fyrra þvottin-
um. í>ótt ekki verði hjá því komizt, þegar fiskur er þveg-
inn vandlega, að kreista liann nokkuð millum handa sjer,
þarf samt að gjöra það mjög varlega , því annars kostar
gengur úr honum of mikið af fisklíminu, og af því
leiðir, að bæði dofnar fiskbragðiö og fiskurinn verður
nokkru þnrk-vandari, enn ella. j?að er gott við þvott-
iun, að hafa hárlinan bursta, eöa mjúkan beitilyngsvönd