Fjölnir - 01.01.1845, Síða 49

4!)
rcgliir um alla fiskverkun, frá upphafi til euda; en bæ&i
er jeg hræddur um, að þessi ritgjör& þyki oröinjndgu
löng, og mjer virðist þaö ekki heldur ineö öllu nauð-
synlegt; vildi jeg einungis benda til þeirra bresta, sein
órnissandi er að þegar sjeu lagfærðir. Verkun á salt-
fiski fer líka að mestu leyti fram nndir umsjóu kaup-
mauna (úr j)ví hann kemur í saltið), og víöast hvar vel
og reglulega; og til að (æra söunur á mál mitt, nefni
jeg aptur fiskinn á {liljuskipunum, sem vauur er að
verða góður kaupeyrir, af jiví fyrsta meðferðin á honuin
spillir ekki seiuni verkuniuni. Jeg læt mjer því uægja
að draga hjer saman þær reglur, sem hafa þarf til að
bæta úr því, sern að liefur verið fundið, og ef {leim er
gaumur gefinii, má reiða sig á, að fiskverkunin heppnast
vel, ef ekkert óhapp vill til að öðru leyti; en bregði
menn út af, þó ekki sje nema eitiui þeirra, mun það
sannast að illa fer. Jeg bið því fiskimeun á Islandi að
taka vel eptir þessum aðal-reglum, sein öll góð fisk-
verkun er undir komin.
1. Að afliöföa fiskinn og slægja hann
jafn-skjótt, sem liaiin kemur upp úr sjónum.
2. A ð f a r a v a r 1 e g a m e ð h a n n í s k i p i n u,
þegar hann er fluttur af skipi, og allt af raeð-
a n á verkuninni stendur, og kasta honum
aldrei, nje kreista lianii og kremja óvarlega.
3. Að fletja hann eins fljótt og verður,
þegar í land er komið.
4. Sjá um, að hann komist nýr í saltið,
eða sje breiddur til þurks, eptir því, livort
úr honum á að gjöra saltfisk eða liarðan fisk.
5. Aðsalta allan fisk, sem búinner til
verkunar, þegar lítur út fyrir óþurka.
6. Að þvo fiskinn ogskolaafhonumvel
og vandlega, þegar búið er að fletja hann, og
4