Ný félagsrit - 01.01.1848, Blaðsíða 162

1G2
IICSTARETTAROOMAR.
lángan aldur*), án þess ab tala til greina þær
hinar aíirar ástæbur, er jfirretlardóinurinn studdist vife.
2. Mál liöfðab gegn Svani Jónssyni fyrir þjófnaS.
Var þab sannaí), ab hann hefbi frá ynisnin inönnum
stolib silfur-niatskeib, gnllhríng, silfur-teskeib, 5 pund-
uin af haustull og 4 pundum af bánkabyggi. Hinn
ák.'p.ríi hafbi ábur liSit) hegnírig fyrir þjófnab í fyrsta
sinni framinn, og var hann nú vib undirrctt dæmdur
eptir tilskip. 11. Apr. 1840, 13. gr., til 4 ára erfi&is í
betrunarhúsi, en landsyfirretturinn lina&i hegníng þessa,
og dæmdi hann eptir saina lagastab, sbr. tilsk. 24.
Jan. 1838 § 4, til ab sæta þrennum 27 vandarhöggum.
Landsyfirrettar dóniurinn, sein upp var kvebinn
þann 2. Maí 1842, er svo látandi:
„Ákærbi Svanur Jónsson á aí) livbast þrisvar
tuttugu og sjö vandarhöggnni, og vera pólití-
stjórnarinnar serdeilislegu tilsjón undirgefinn ítvö
ár. I sakarkostnabarins og hins ídænida endur-
gjalds tilliti á undirréttarins dóinur óraskabur a&
standa. Svo borgar og ákærbi í laun til sóknar-
ans fyrir landsyfirréttinum, kand. jnris Kristjans-
son, 6 rd. og til svaramannsins, kand. juris Briein,
5 rbd. s. m. j>ab ídæmda endurgjald ber ab greiba
innan 8 vikna frá þessa dóms löglegu birtíugu,
og honum ab fullnægja undir abför ab lögum.”
Abur var vib aukarétt í Borgarfjarbar sýslu þann
29. Jan. 1842 í niálinu þannig dæint rétt abvera:
„Delinkventinn Svanur Jónsson á fyrir hans í
*) jþað var sannnð af lireppsbókum í Norðfjarðar hrepp, að
f.itækra tiund hafði ekhi verið j;oIdin af jörðunum um þann
tíma scm hrcppsbæhur voru til, en |>að vnr síðan rúmt fyrir
aldomót.