Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 3

.3
untlan hjá sér, hafi j»ó meíl góðu fylgi reynt aó hagnýta
sér fiskigeingd jtessa, og aflað töluverðu af ftorski.
En bæði þar og annarstaðar var fiskur mjög magur,
líkt og við hefir geingizt {tessi seinni árin. Um
Breiðafjörð gætti minna þorskaflans, en annarstað-
ar vestra; þó fiskaðist í betra meðallagi, og vart
varð við nýa fiskigeingd sumstaðar, þar sem í mörg
ár áður fannst ei fiskur á fornum miðum. lléhlu
menn, að þorskgeingd þessi hefði haldið ferð sinni
áfram inn á hina mörgu smáfirði, sem liggja inn úr
Breiðafirði, þótt enn hafi ekki tekizt að veiða fisk
inni á þeim, eða finna þar sumar-stöðvar hans, og
er það þó víöast hvar vestur um fjörðu og í Straml-
asýslu, alt inn á Hrútaljörð, og hefir þessi innfjarða-
aílivel gefizt sumstaðar þetta ár, svo þeir, sem gátu
vegna annara búanna sint fiskigeingdinni, feingu
víða 1 hundraö þorska á skip á eitt haldfæri á dag,
og sumstaöar talsvert af flyðri og skötu., bæöi á hald-
færi og hánka - lóð.
Afli í veiðistöðum og fjörðunum vestra varð viða
afbragðsgóður, og allstaðar venju meira af þorski,
en aptur nokkuð minna af steinbít, og liélzt aflinn
sumstaðar fram eptir sumri, og enda alt haustið;
má svo að orði kveða, sem upphæð aflans hafi orð-
ið fullkomlega eins mikil og í fyrra, t. a. m. sunn-
an fram við Arnarfjörð, og í verstöðum við Isafjarð-
ardjúp. Hákarla- aflinn vestra er nú farinn að láta
að sinu leyti mikið miður, en þorskaflinn, og
liefir víða í ár litill árángur orðið að hákarlalegu-
ferðum. í Strandasýslu aflaði að eins eitt skip 2
lifrartunnur til hlutar; liin öll miklu minna. Vor-
sela-afli og hrognkelsaveiði hep]inaðist viða ágæt-
lega vel. 5ó virtist sein hrognkelsageingdin væri
sumstaðar minni nokkuð, en verið hefir að undan
förnu.
1