Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Blaðsíða 5

5
og meftal hinna seinustu, er læröu í Ilólaskóla; leingi
var liann verzlunarfulltrúi á Bíldudal og Stykkis-
hólmi; eins og hann var hinn mesti fjölvitríngur í
fornsögum og ættartölum Islendínga, svo ritaði hann
mikið í þvi efni, þar á meðal æfisögur sýslumanna
um alt land, einnig um lögmenn og hirðstjóra. A
prent hefir hann gefið æfiágrip forfeðra sinna, sem
kallast: „Feðga - æfi.“
4) Jón hreppstjóri Jórðarson á Kvíendisfelli í
Tálknafirði dó 12. dag júnim. á áttræðis-aldri; hann
ólst upp í fátækt, og giptist bláfátækur. Hann var
dugnaðarmaður mikili, og heppinn formaður, hafði
og að sögn verzlun við útlendar þjóðir, t. a. m.
Hollendínga og Frakka, er tíska hér við land, enda
varð hann mesti auðmaður, og þó hann væri sagður
maður fégjarn, var hann j)ó fús að lána af fé sínu,
og liðsinti mörgum marini; hann var með öllu óskrif-
andi, en förlaði ei minnitil elli. Á seinni árum hans
skrifaði ýngsti sonur haus, Jón, fyrir hann, og deyði
hann rúmum 3 vikum á eptir föðurnum, á fertugs-
aldri, eptir tveggja ára rúmlegu, sem svo var und-
arleg og þjáníngarfull, að aldrei varö búið uin rúm
hans; þó hélt hann allri ráðdeild, og þess á milli
ritaði töluvert liggjandi í rúmi sínu.
5) Tóinas, er seinast var prestur að Holti í Ön-
undarfirði, dó á næstliðnu hausti á 81. aldurs-ári,
liann var sonur Sigurðar sýslumanns í Vestmanna-
eyum, og ólst þar upp, þángað til hann var 14 ára,
kom til kennslu hjá séra jþorvaldi Böðvarssyni,
og síðan til Arngríms prests á Melum, eptir það til
Sigurðar prests Jónssonar á Okrum, og frá honuin
í Reykjavíkurskóla; þaðan útskrifaðist hann 1796;
árið þar á eptir varð hann aðstoðarprestur fyrra kenn-
ara síns, Sigurðar prests Jónssonar, og giptist dótt-
ur hans Guðrúnu 2 árum síðar, en á því sama ári