Fréttir frá Íslandi - 01.01.1885, Blaðsíða 29

BJARGRÆÐISVEGIR.
31
laksfróður maður) gæti komið hingað og ferðast um pað sem
eptir var. Hinn helsti og mikilvægasti árangur, sem varð af
komu Feddersens, var óefað pau áhrif, er hann bersýnilega
hafði á skoðunarhátt manna á laksveiðinni og svo á löggjöf
pingsins; pað samdi lög um friðun á laksi í staðinn fjrir pau
eldri, og sýna pau ljóslega, að Feddersen hefir tekist að hnekkja
peirri rótfóstu meinvætt í skoðun pjóðarinnar á laksveiðinni:
að margskipta veiðinni eða hafa svo margar smáveiðistöðvar, að
ómögulegt sé til pess að hugsa, að bæta og efla pá atvinnu-
grein, svo að veruleg not geti orðið að henni, pvíað pað getur
ekki orðið — segir Feddersen — nema cfáir menn eða ef til vill
einn maður hefði alla veiðina á höndum við hvert fiskvatm.
— J>ess skal getið um laksaklakið til framhalds pví, sem sagt
er í Fr. f. á., að á Reynivöllum reiddi pví vel af, og var
21000 laksungum sleppt paðan út í Laksá og Bugðu 23. og 25.
maímán. Næsta vetur hélt séra þorkell pví sjálfur áfram á líkan
hátt, og heppnaðist vel. A f>ingvöllum heppnaðist urriðaklakið líka
vel, og vóru pó klakkassarnir par undir beru lopti og urðu fyrir
ágangi |>ingvallavatns og öksarár; um 7000 urriðaungum (af
hér um bil 20000, er frjóvgaðir höfðu verið) varð hleypt burt
29. apríl. 1. mars vóru 3400 lakshrogn flutt að undirlagi
Feddersens frá Reynivöllum að |>ingvöllum (í votum dýjamosa),
og lifðu pau næstum öll af, og 30. maí var laksungunum, er
úr peim komu (fyrst 25. mars), hleypt út í Öksará, og «hafa
laksar eigi synt par fyr, svo menn viti» segir Jens prestur Pálsson
á |>ingvöllum, er lét sér hugað um pessar framkvæmdir.
Landhúnaðurinn hefir engum stórframförum tekið petta
ár. pótt einstök búnaðarfélög vinni mikið gagn, svo sem bún-
aðarfélagið í Svínavatnshreppi í Húnavatnssýslu, pá verður pað
langt frá sagt um allan porrann af peim, og eru pau pó mörg
að tölunni; virðist áhugaleysi manna, bæði stjórnenda og ann-
ara, á prifum peirra vera aðalmeinið, eins og optast er, og sem
dæmi pess má nefna pað, að búnaðarfélag suðuramtsins gat
ekki haldið aðalfund sinn fyrir mannfæð frá pví í júlí 1883
til 23. apríl petta ár, og parí pó að eins 7 menn til að lög-
mætur fundur sé; pað er pó stærsta félagið á suðurlandi, og í