Fréttir frá Íslandi - 01.01.1890, Page 28
30
Heiísufar og mannalát.
brauði par til er hann fjekk lausn frá prestskap 1887; eptir
pað dvaldist hann hjá Steinunni dóttur sinni, konu Arna bónda
Eiríkssonar frá Skatastöðum. Hann var kvæntur (8. maí
1845) Hólmfríði Jónsdóttur, prests f>orsteinssonar frá Reykja-
hlíð, er lifir hann. Einn af sonum peirra var Stefán prestur
Jónsson, er síðast var prestur að |>óroddsstöðum (d. 1888).
Páll Pálsson, prestur í pingmúla, drukknaði 4. okt. í
Grímsá hjá Ketilsstöðum á Yöllum, 54 ára, (f. 4. okt. 1836).
Eaðir hans var síra Páll Pálsson í Hörgsdal á Síðu; hann tók
stúdentspróf 1858, útskrifaðist úr prestaskóla 1860 og vígðist
árið eptir aðstoðarprestur föður síns, fjekk Meðallandsping
1862, Kálfafell á Síðu 1863, Kirkjubæjarklaustur 1869, Stafa-
fell 1877 og J>ingmúla 1881. Yar pingmaður Vestur-Skapt-
fellinga 1871 og 1875 — 79. Hann hafði rúm 20 ár (frá 1868)
á hendi kennslu heyrnar- og málleysingja, hafði lært pað er-
lendis (í Kmhöfn) og ritaði kennslubækur í peirri grein á ís-
lenzku. Hann var tvíkvæntur; fyrri kona hans var Guðrún
þorsteinsdóttir, lögreglupjóns í Reykjavík, Bjarnasonar; pau
skildu; en síðari kona hans var Steinunn Eiríksdóttir frá Hlíð í
Skapártungu; pær lifa hann báðar. Hann var gáfumaður mik-
ill og flest til lista lagt, pótti við margt brugðinn.
Markus Qíslason, prestur að Stafafelli í Lóni, andist 15.
okt., 53 ára (f. 30. okt. 1837), Hann var sonur Gísla bónda
Magnússonar á Hafpórsstöðum á Mýrum, útskrifaðist úr lat-
ínuskólanum 1860, úr prestaskólanum 1862 og vígðist s. á.
aðstoðarprestur Einars próf. Sæmundssonar í Stafholti, fjekk
Bergsstaði í Húnavatnssýslu 1866, Blöndudalshólal869 og Stafa-
fell 1881. Hann var kvæntur Mettu, dóttur Einars próf. Sæ-
mundssonar. Hann var sgáfumaður, góður ræðumaður og lipur-
menni*.
Uppgjafaprestur Stefán Jónsson andaðist að Dölum í Fá-
skrúðsfirði 29. okt. Hann var fæddur á Skeggjastöðum í Norð-
ur-Múlasýslu 23. apr. 1818, vígðist 1844 aðstoðarprestur til föð-
ur síns síra Jóns Guðmundssonar á Hjaltastað, fjekk Garð í
Kelduhverfi 1855, Presthóla 1862 og Kolfreyjustað 1874, en
lausn frá prestskap 1887.