Norðurljósið - 01.01.1983, Side 90

Norðurljósið - 01.01.1983, Side 90
90 norðurljósið Jonni, sagði hann og leit niður á litla, áhugasama drenginn, sem var við hlið hans, Jonni, við skulum fara heim, og annað kvöld skal ég koma og vera þá hreinn, annað kvöld, Jonni. Hamingjubrosið hvarf af Jonna, og hann var mjög nærri því að fara að gráta. Nei, pabbi, nei, við skulum koma núna, sárbað hann. Og hann togaði í hönd föður síns. Pabbi reikaði upp tröppurnar og opnaði hurðina. Hann reyndi að læðast í sæti aftast, en tilraunir hans voru fjarri því að heppnast. Loksins komust þeir Jonni og hann í sæti. Er pabbi var orðinn vanut hlýjunni og ljósunum, reyndi hann að sjá, hvaða maður væri í ræðustólnum. Með undrunar andvarpi fór hann að tala við sjálfan sig: Bob! gamli félagi minn, hann Bob! . . . Það getur ekki verið. Hann mundi eftir þeim stundum, er hann og Bob höfðu verið saman í öllum vínkrám í borginni. En þetta var gamli félaginn hans, hann Bob. Predikunin hætti allt í einu. Er predikarinn þekkti pabba, fór hann niður úr ræðustólnum án andartaks hiks og kom skálmandi eftir ganginum milli sætaraðanna, uns hann kom þangað, sem pabbi og Jonni sátu. Jón! hrópaði predikarinn og lagði arminn yfir herðar pabba. Þú veist eins vel og nokkur annar, hvernig mitt líferni var. En sjáðu, það, sem Guð hefur gert fyrir mig, getur hann gert fyrir þig. Komdu, Jón, komdu með mér. Pabbi reis á fætur og tók í höndina á Jóni litla, hann gekk hægt og mjög reikandi upp að altarinu. Þar kraup hann niður með Jonna litla við aðra hliðina, en Bob við hina, og hrópaði af hjarta, sem var fullt blygðunar og örvæntingar: „Guð, vertu mér syndugum líknsamur!“ Þá gjörðist kraftaverkið - kraftaverkið, sem aðeins Guð getur látið eiga sér stað. Er pabbi stóð á fætur, var hann alveg ódrukk- inn. Hugur hans var eins skýr og bjölluhljómur. Á santa andartaki og afturhvarf hans varð, fyrirgaf Guð honum allaf syndir hans. Auk þess hurfu öll áhrif drykkjuskapar hans ekki aðeins þessa dags heldur líka allra ára drykkjuskapar hans- Pabbi tók í höndina á fáeinum, sem hann þekkti, gekk hiklaust til dyra og hann og Jonni litli gengu út.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160

x

Norðurljósið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðurljósið
https://timarit.is/publication/128

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.