Norðurljósið - 01.01.1983, Page 157

Norðurljósið - 01.01.1983, Page 157
NORÐURLJÓSIÐ 157 Hve nær get ég farið og keypt hana? spurði hún mömmu sína. Eg veit það ekki. Þú ert fyrir löngu búin að nota þá peninga, sem þú áttir. Nú verður þú að bíða, uns annar mánuður kemur. Prinsessan sætti sig við þetta og spurði, hvort hún mætti ekki biðja kaupmanninn þess, að hann geymdi henni brúðuna þangað til. Hún mátti það. Er hún hafði lokið því að læra það, sem henni hafði verið sett fyrir í skólanum, ílýtti húns sér til kaupmannsins og bað hann að geyma brúðuna, uns hún gæti keypt hana. Jú, það gat hann vel gert og var feginn að lofa henni þessu. Tíminn leið íljótt Dagurinn kom, er hún fékk peninga, svo að hún gat keypt brúðuna, sem geðjaðist henni svo vel, og stóð með hana í ör'mum sínum. Rétt er hún var að enda við að kveðja kaupmanninn, stóð aldraður betlari úti fyrir dyrunum. Var svo að sjá, að hann hafði beðið eftir henni. Hann virtist feiminn og vék til hliðar, svo að hún gæti komist framhjá. En hjartað í ungu prinsessunni, það hrærði þessi vesalings maður. Hún sneri sér við og spurði, hvort hann langaði til að tala við sig. Þá sagði hann: Ég er alveg óttalega hungraður, en ég mundi ekki hafa beðið um hjálp, ef það væri ekki alveg að líða yfír mig af sulti. Það er leiðinlegt, en ég hefí enga peninga eða nokkuð annað. En bíddu við. - Röddin skalf, og augun urðu rök af tárum. Hún fór inn í búðina með brúðuna og bað kaupmanninn að taka hana frá um tíma handa sér. Peningana fékk hún aftur, 6 krónur, og þá lagði hún í hönd betlarans. Svo mikla gjöf hafði hann aldrei áður fengið í einu. Þegar svo prinsesan sagði honum, að hann skyldi flýta sér til að fá eitthvað að eta, þá svaraði hann: Já, það mun ég gjöra. Og Guð blessi þig alla þá daga, sem þú lifir. Hann flýtti sér síðan af stað. En Viktoría Prinsessa fór heim að segja mömmu sinni, hvað hún hafði gjört, óefað glöð yfír því: að hafa glatt einhvern annan. Viktoría drottnig var ævilangt elskuð og heiðruð. Mikið var beðið fyrir henni. Gjörðu það milljónir manna um allan heiminn. Hún lærði einnig að þekkja það: að Jesús Kristur var frelsari hennar persónulega. Af atburði þessum verðum við að læra tvennt:
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160

x

Norðurljósið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Norðurljósið
https://timarit.is/publication/128

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.