Óðinn - 01.07.1925, Blaðsíða 21

ÓÐINN
69
Þessi mynd er fekin af innganginum í íbúðarhús prestanna í Landakoti hjer í Reykjavík sumarið 1923, er v. Rossum kardínáli
var hjer staddur. Er það kardínálinn, sem stendur í dyrunum, og er á leið til guðsþjónustu í kirkjunni.
hætti því við skólalærdóminn og veitti búinu forstöðu
og gekk það prýðisvel.
Um sumarið 1879 gekk hann að eiga Guðrúnu
Ásgrímsdóttur hreppstjóra í Neðra-Ási Árnasonar
prests á Tjörn Snorrasonar, og bjuggu þau örfá ár
í Hofdölum, en fluttu síðar að Skúfstöðum í Hjalta-
dal, og þar bjó Jón síðan þar til 1915, að hann
seldi Sigurði syni sínum jörðina og brá búi.
Jafnan var Jón mikið riðinn við sveitarmál, og
stuðlaði margt til þess, fyrst og fremst að hann hafði
mikinn áhuga á öllum opinberum málum og að hann
vann að þeim með stakri trúsemi og festu, leit aldrei
á sinn hag að neinu, heldur hitt, hvað heildinni kæmi
best. Hann var líka um tuttugu ár samfleytt oddviti
Hólahrepps, og mun það ekki hvað síst að þakka
árvekni hans, að enginn sveitarómagi var þar til.
Mun þar og nokkru hafa valdið, hve ráðhollur og
ráðagóður hann var, er undir hann var leitað eða
honum bar úr að skera.
Jón hafði ágætar gáfur, sjerstaklega skarpar, var
skjótur til svara og fljótur til ráða, framsýnn og
framsækinn og fylgdi þeim er frjálslyndastir voru í
opinberum málum. Hann var góður málafylgjumaður,
hjelt fast fram skoðunum sínum við hvern er í hlut