Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 19

Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 19
99 komu langbuxur, háar mjög; en smámsaman urðu þær líkari því, sem nú tíðkast. Sama snið var á sparibuxum og hversdagsbuxum, enda urðu sparibuxurnar vanalega að hversdagsbuxum, er þær fyrntust. Að ofan voru menn hvern dag í »úlpum«: þær höfðu sniðlausan bol og stand- kraga, náðu niður á mjaðmir og voru oftast kræktar að framan með krókapörum. Til sparibúnings höfðu menn fyrst að ofanverðu stutt- treyjur, er varla náðu niður á miðjan búk. En þær lögðust brátt niður og voru þá teknar upp »mussur«, mjaðmasíðar. Voru þær eigi ólíkar því sem »jakkar« eru nú, og mun mega kalla þá framhald af mussunum. Fyrst höfðu menn alment »pípuhatta« á höfði frá bæ. En er þeir upp- lituðust, voru þeir lækkaðir og svo hafðir hverndag. Bráðum komu þó kollóttir hattar, oft gráleitir, og höfuðföt urðu fjölbreyttari með tímanum. Ferðaregnföt voru fyrst síðhempur: víðir vaðmálsbolir, skósíðir, klofnir að aftan neðan til, hneptir framan, en þó oft með koparpari efst; ermar víðar. Hlífðu þær vel, en þóttu brátt ófagrar og lögðust niður. Tókust þá upp svo nefndar »kafeyjur«. Þær voru líka með ermum, en ekki eins víðar og höfðu belti spent um mittið.. Fylgdi þeim kragi, sem náði niður fyrir beltið og var aftast áfastur þeim um hálsmálið. Þær þóttu tilkomumiklar útlits. Þó hafa þær nú horfið fyrir útlendum regnfötum. Um kvenna búning skal þess getið, að fyrrum höfðu þær ekki »líf- stykki« né »bol«, sem nú tíðkast, heldur upphlut, sem festur var ofan við pilsið (var upphlutur þess), hafði föst hlýru, sem lágu yfir axlirnar, svo ekki þurfti að herða um sig, Að framan var hann reimaður saman með stímaðri reim, er dregin var í lykkjur á börmunum. Þær lykkjur voru kallaðar »millur« og voru oftast úr kopar, stundum þó úr tini, en úr silfri á spari-upphlutum hinna efnaðri. Reimin var fest við efstu mill- una eða neðstu, en hafði á fremri endanum millunál, til að draga reimina gegnum augun á millunum, og var hún jafnan úr sama efni og þær. Borðar voru á börmunum, fyrir aftan millurnar, sinn á hvorum, og á bakinu voru 3 borðar: voru tveir beygðir út að hlýrunum, en miðborð- inn var beinn. Þeir voru oftast kniplaðir. Þó voru gullvírs-borðar á sumum spari-upphlutum. Að öðru leyti var ytri búningur kvenna líkur því sem hann er enn. — Sokkabönd voru þá ofin á fæti sér, oft fallega röndótt. Þau voru breið og svo löng, að þeim var 3- eða 4-vafið um fótinn og endanum svo brugðið undir. Var vafið því breitt og þurfti ekki að vera allfast til að halda sokkunum uppi, Nú eru þau orðin fágæt. Hefir kvenfólk tíðast teygjubönd, er í búðum fást; eru þau góð meðan »teygjan« helzt í þeim, en það er sjaldan lengi. Sumar hnýta »strimlum« um fæturna. Sparibúningur kvenna var, þá er ég man fyrst, alment orðinn peysu- búningur, hér um bil eins og hann er enn: pils, peysa, svunta og húfa með skúf og silfurhólk. Þó var peysan þá oftast prjónuð og þéttar fell- ingar neðan á henni að aftan. Bæði bandið og prjónið á peysunni og húfunni var vandað sem bezt. Svo átti og flest kvenfólk hátíðabúning, og var hann nokkuð mismunandi. Fvrst er ég man, sá ég fáeinar gamlar konur í hempum, sem áður höfðu verið almennar. Þær voru skósíðar, aðsniðnar ofantil og breiðir flosborðar á börmunum niður í gegn. Þeim fylgdu lausakragar um hálsinn, að lögun eigi ólíkir pípukrögum presta, en miklu minni. Efni þeirra var oft eigi annað ee hattbarð, fóðrað með r
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.