Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 26

Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 26
io 6 krók og kima; sleikti alt með lafandi tungunni, en froðan gráhvít féll af vitum hans, og hékk í hlussum í hverju horni. Að því loknu fór hann út, og þóttist vel hafa húsvitjað. Var hreykinn yfir því, að alt smátt og stórt yrði að lúta honum, og konungi hans; bærinn Hamar, eins og annað. Svo rendi hann sér hægt meðfram baðstofustafninum; rankaði þá við, að hann hefði ekki komið í sjálfa höfuðbygginguna. Var leiður á að snúa aftur, en fanst þó illgerandi að koma ekki við þar, eins og annarstaðar. I einu vetfangi sveiflaði hann sér upp á vegginn, og lagði nábleiku andlitinu fast að glugganum. Par var ekkert að sjá. Svo færðist hann í ásmegin, og með heljartaki kipti hann hálífúnu gluggakist- unni burtu, og þeytti henni langt suður fyrir tún. Síðan þrengdi hann sér svo langt sem hann komst inn úr glugganum, en helkalda stroku, lagði af vitum hans; sópaði innan baðstofuna; smeygði sér niður undir sængurfötin, og lagðist að brjóstum *kon- unnar, svo hún vaknaði. »Guð minn góður! hvað er um að vera?« Guðlaug reis upp í rúminu skjálfandi af kulda. »það er þó aldrei, að glugginn sé fokinn úr?« Grímur stökk fram úr rúminu, en fannkomuna lagði á móti honum, svo honum lá við andköfum. »Jú, sem ég er lifandi! — Glugginn er farinn; það er kominn öskrandi norðanbylur!« »Guð almáttugur hjálpi mér — og börnin!« Guðlaug var í einu vetfangi komin fram úr rúminu; greip yfirsængina og lagði hana ofan á tvö börn, sem höfðu vaknað, og byrjað að gráta. — »Svona, reynið nú að sofna, elskurnar mínar,« sagði Guðlaug og hagræddi litlu aumingjunum. »Hverju á ég að troða upp í gluggann?« »Taktu koddann úr rúminu okkar, og eitthvað af fötunum — en flýttu þér í guðsbænum, svo gustinn leggi ekki svo nákaldan að börnunum!« »Mamma, mamma! mér er að versna — æ ég þoli ekkivið! — Mamma! þú mátt ekki fara?« »Nei, ég er hjá ykkur, elskurnar mínar. Reynið bara að sofna. Hjúfrið ykkur niður undir sængina og lesið bænirnar ykkar. í*á kemur guð og hjálpar ykkur.« »Ætlarðu að vera hjá okkur — altaf?« »Já.«
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.