Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1907, Page 29

Eimreiðin - 01.05.1907, Page 29
109 Auðvitað lét hann þess getið, að það væri ekki heldur hans meining, að hún skyldi taka hverjum skrælingja, sem vendi komur sínar að Hofi. — og ekkert ætti, en væri samt svo vitlaus að hugsa til kvonfanga —. En að hún skyldi neita þeim báðum, og það í sömu vikunni, sýslumannssyninum frá Völlum og prests- syninum frá Staðarhóli, gat hann ekki þolað. Peir stóðu báðir til að erfa of fjár, og áttu þar að auki hefð og embætti í vændum. Pað var því ósköp skiljanlegt, að brúnin á Porsteini gamla — hálfsjötugum karlinum — sigi, þegar dóttir hans sagði honum, að hún væri trúlofuð Grími. »Honum Grími?« Pað var ekki undarlegt, þó það nafn klæj- aði hlustir gamla mannsins. — »Hann Grítnsi! Einn af skræl- ingjunum — bara sauðasmalinn á Hofi — eignalaust ræfilstetur! — Pað sómdi sér svo vel, eða hitt þó heldur, að hann Porsteinn Porsteinsson á Hofi gifti honum einkadóttur sína!« En þó karl teldi um fyrir Guðlaugu á hverjum degi, bæði með illu og góðu, kom það fyrir ekki. Hún sat við sinn keip. Samt þótti karli ilt að þurfa að láta undan dóttur sinni að óreyndu. Færðist hann því í aukana, og hét að gera hana arflausa, ef hún léti ekki af þeirri fásinnu, að trúlofast Grími. En þá létu þau byrja á lýsingunum, og hálfum öðrum mánuði síðar giftu þau sig, Grímur og Guðlaug. Heldur þótti hann léttvægur, heimanmundurinn hennar Cuð- laugar frá Hofi, einkabarnsins hans Þorsteins ríka. Og teljandi vóru gjafirnar, sem hann lét af mörkum rakna til þeirra meðan hann lifði — því þær vóru engar. Pegar þau fóru frá Hofi, hafði Porsteinn þó fengið þeim Hamar til ábúðar — heiðarkot og lang- minst af jörðunum hans tólf — og leyft þeim að búa þar eftir- gjaldslaust meðan hann tórði. En áður en hann dó, hafði hann gert þá ráðstöfun, að Hamar skyldi ásamt nokkurum öðrum jörð- um hans falla undir kirkjueignina Bæ, sem gjöf frá honum látnum, og mæltist slíkt hvergi vel fyrir nema við jarðarförina. í*á rigndi svo miklu lofi um manngæzku og kristilegt réttlæti yfir kistu hans, að flestum lá við klígju og uppsölu. — Pau áttu því næsta örðugt uppdráttar fyrstu árin Grímur og Guðlaug; unnu baki brotnu að kalla mátti, bæði nótt og dag. Jörðin hafði ekki verið setin síðustu 5 árin; túnið komið í órækt, og peningshúsin lágu við falli. Grími var það áhuga-mál að bæta jörðina, að svo miklu leyti,

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.