Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 15

Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 15
EIMREIÐINI LAUNAMALIÐ 79 að ákveða, hve mikils virði krónan sé, miðað við nauð- sjmjar. Þetta er og mjög auðvelt, og þarf ekki annað en láta Hagstofuna reikna þetta út. þetta hefir hún gert að undanförnu að miklu leyti, og eftir öllum gögnum eru 2,60 kr. nú jafngildar 1,00 kr. fyrir ófriðinn. Eftir þessu á því nú að gjalda starfsmönnum þjóðarinnar. Star/smenn landsins eiga að ]á kr 2,60 fgrir hverja kr. 1,00 af sann- gjörnum launum 1914. Það eru sanngjörn laun nú og ekki einn eyrir fram yfir. En nú voru launin 1914 ekki sanngjörn laun. Það ját- aði jafnvel launamálanefndin, sem þó fór mikils til of skamt í launakröfunum. Það á því ekki að miða við launin eins og þau voru þá, heldur eins og þau áttu að vera. Og svo verður að gæta þess, að nú eru liðin mörg dýrtíðarár, sem starfsmenn landsins hafa orðið að bera án verulegrar uppbótar. Launakrafan hlýtur því að vera þessi, þótt ekki sé farið eitt fet fram úr tullkominni sanngirni: 1. Að launaupphæðin 1914 sé ákveðin hæfileg. 2. Að sú launaupphæð sé lögð til grundvallar, og eftir henni reiknuð sanngirnislaun fyrir undanfarin dýr- tíðarár eftir verðlagsskrá, og það greitt starfsmönn- unum nú, sem á hefir brostið, og loks 3. Að launin verði hér eftir reiknuð á þennan hátt, eftir verðlagsskrá, er sýni sanngildi peninga. Hverju á að slá af þessu með sanngirni? Engu. Em- bættismenn hafa að vísu slegið stórlega af þessum kröf- um til samkomulags. Þeir hafa boðið, að reikna mætti eftir laununum eins og þau voru 1914, þótt þau væru of lág. Og þeir hafa boðið að gefa þjóðinni upp skuldina frá dj'rtíðarárunum. En er þetta i rauninni nokkuð fagurt, að sýna þjóðfélaginu, sem á að vera sanngjarnasti vinnu- veitandinn og fyrirmjmd annara vinnuveitenda, fram á, hvað sé sanngirniskrafa, en segja um leið: En af því að eg get ekki búist við því af þér, að þú borgir mér nokk- urn tíma alt, sem eg á hjá þér, þá skal eg gefa þér alt
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.