Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 49

Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 49
EIMIiEIÐIN] TÖFRATRÚ OG GALDRAOFSÓKNIR 113 settir til höfuðs galdramönnum. Páfabréf þetta heitir: »Summis'desiderantes«, og er óskaplegt skjal. Byrjar há- tíðlega mjög með því að lýsa áhuga hins heilaga föður á yelferð kirkjunnar. Svo kemur reiðarslagið: »Vér höfum nýlega oss til sorgar heyrt, að persónur af báðum kynjum hafi gleymt sáluhjálp sinni og vilst frá sinni kaþólsku trú og lagst með djöflinum (cum Daemonibus incubis et succulis abuti), einnig að viðkomendur með yfirsöngvum, særingum og öðrum óhæfilegum villum, flakki, óreglu, glæpum og afbrotum, skaði fóstur kvenna, unga dýranna, ávexti jarðar, ber víngarðanna, ávexti trjánna, og einnig skaði þeir, kæfi og drepi menn og konur, fé og skepnur, víngarða, skóga, engi og bithaga, strá og korn og annan afrakstur jarðar; sömuleiðis komi af stað í mönnum og konum, fé og skepnum, innri og ytri óþolandi kvölum, ac eosdem homines non gignere, et mulieres ne concipere, virosque ne uxoribus, et mulieres ne viris actus conju- gales reddere valeant, impedire o. s. frv. Felur hann svo tveim áðurnefndum mönnum að koma í veg fyrir þetta og gefur þeim ótakmarkað vald. Hótar öllu illu þeim, er reyni að hefta framkvæmdir þeirra og ákveður að dóm- um þeirra skuli ekki verða áfrýjað. Eina hindrunin, sem nú var í vegi þessara manna, var sú, að einstaka menn voru ófúsir á að viðurkenna galdr- ana. Því tók Jakob Sprenger sig til og samdi bókina Malleus Malificarum. Framan við hana er prentað páfa- bréfið: Tenor Bullae apostolicae, og aftan við samþykki guðfræðinga og þar minst leyfisbréfs frá Maximilían keisara. Bókin er í þrem aðalköflum. í fyrsta kaflanum eru sannanirnar fyrir því, að galdrar séu og hafi verið til. Eru þar tilvitnanir í ritninguna og kirkjufeðurna, og mikill lærdómur. Og þeir byrja með þvi að slá varnagla við því, að menn neiti göldrum, ineð því að segja: »Sú stærsta villukenning sem til er, er sú, að neila göldrum«. Þá vissu menn á hverju þeir áttu von frá rannsóknardómurunum, ef þeir neituðu tilveru galdranna. Um það, hvers vegna galdra- menn og konur séu til, segir þar, að djöfullinn geti ekki sjálfur, af því að hann sé andlegur, gerl líkamlegt tjón. 8
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.