Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1919, Qupperneq 56

Eimreiðin - 01.04.1919, Qupperneq 56
120 FRESKÓ [EIMREIÐIN hún bjr við, drepa hverja góða hugsun í dróma og varna því, að rödd hjartans fái nokkru að ráða. Nú er hér staddur hertogi einn af Kingslj'nn. Hann er einn af þessum óteljandi fjarskyldu frændum, sem hún á„ og alt fólk hennar kvað vilja, að hún gangi að eiga hann. Hann er góðlyndur maður og þægilegur i viðmóti. Hún kallar hann Vic. og gerir ekki annað en kvelja hann á allar lundir. Hann hefir eitthvað herramannlegt og einfalt við sig, og lætur því ertni hennar eins og vind um eyrun þjóta. En hann er alls eigi jafnoki hennar að andlegri atgervi, og ef hún giftist honum, þá er það eingöngu af þvi, að hana langar til þess, að verða hertoginna af Kingslynn. En það mundi kosta það, að þau yrðu bæði ógæfusöm, ef ekki hlytist enn verra af því. Eg vildi óska, að eg gæti lýst henni verulega ljóst fyrir yður. Eg sendi yður nú aðra mynd af henni, sem eg dró upp í gærkveldi. Hún hafði verið á hestbaki, og fór af baki hjá dálitlum gras-stalli, en eg stóð þar hjá, því aö þessi gras-stallur er fyrir framan danssalinn. Hún tók af sér litla hattinn, sem hún var með á höfðinu, hallaði sér upp að grindunum og spjallaði við mig dálitla stund. Kvöldroðinn læddist milli eikartrjánna og baðaði hár hennar í roða-lind sinni, og augu hennar urðu svo ein- kennilega mild og björt. Eg ætla að mála stóra mynd eftir þessum uppdrætti, þegar alt þetta er búið, og eg verð kominn aftur til Forinella, því að þá finst mér þetta víst eins og draumórar, að eg hafi verið norður á Englandi og málað freskómyndir þar. Þá verður hún án efa gift þessum Vic. og búin að svifta hann sálarfriði og sælu lífsins. Hún kom með alla hersinguna inn í danssalinn í gær eftirmiðdag. Eg á ekki svo hægt með að loka eigandann úti, og varð þvi að opna dyrnar, þó að eg verði að segja, að eg gerði það nauðugur. Þarna var sægur af fólki, körlum og konum. Þau töl- uðu ekkert nema ensku, og eg skildi auðvitað ekkert orð. Eg óskaði að einhver þar kynni itölsku, svo að eg gæti sagt honum, hvað mér þætti þetta ruddaleg framkoma.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.