BFÖ-blaðið - 01.11.1990, Blaðsíða 17

vantar til dæmis fulltrúa nemenda, foreldra-
félaga, félagsmálastofnana, fjölmiðla, áhuga-
fólks um umferðarmenningu og fleiri fulltrúa
heilbrigðisstétta svo eitthvað sé nefnt. Mér
finnst það mikil þversögn að ætlast til að heil-
brigðisstéttir sem taka við og annast fjölda
slasaðra úr umferðinni eigi aðeins einn full-
trúa í ráðinu. Þar þyrftu einnig að starfa full-
trúar úr héruðum landsins. Síðast en ekki síst
þyrftu kvenmenn að vera í meirihluta. Þær
eru varkárari í umferðinni en við og eðli
þeirra er að vernda og gæta bús og barna.
En á hvern hátt getur Umferðarráð komið
úrbótum ígegn?
— Mér finnst of mikill tími ráðsins fara í
umfjöllun um ástand ökutækja. Ástand öku-
tækja er í fæstum tilvikum orsakavaldur
slysa, það sem er að eru brestir í hegðunar-
mynstri manna. Þeir brestir eru orsakavaldur
í langflestum slysatilvikum. Það á ekki að
fela Umferðarráði vald en það getur að mínu
viti best komið málum fram ef það starfar
áfram sem ráðgefandi aðili fyrir stjórnvöld. Ef
það starfar vel verður tekið tillit til þess og ég
hugsa að rétt væri að fjölga í ráðinu og kalla
það saman einu sinni til tvisvar á ári til sér-
staks umferðarþings. Það mætti skoða ákveð-
inn málaflokk í umferðinni í einu og setja
fram tillögur um aðgerðir sem ráðið teldi
nauðsynlegt að ráðast í.
Æfa þarf viðbrögð við slysatilvikum
Hvað finnstþér um ökukennslu og bílprófsald-
ur?
— Ég held að aldurinn skipti ekki öllu máli.
Sautján ára unglingur er jafnfær eða jafn-
klaufskur sem ökumaður og 18 eða 19 ára
unglingur. Ungir ökumenn og reynslulitlir
lenda oftast í árekstrum. Sautján ára gamlir
bílstjórar eru miklu oftar aðili að árekstri en
18 eða 19 ára. Það er vegna þess að þeir hafa
ekki fengið reynslu í akstri. Ökukennsluna
má eflaust bæta en aðalatriðið er að æfa sig.
Landlæknir hefur beitt sér fyrir slysavörnum, meðal annars í umferðinni. Hann telur að ýmislegt megi enn
bæta svo sem ökukennsluna og þjálfun ungra ökumanna.
17