Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.1982, Blaðsíða 10

10
DV. ÞRIÐJUDAGUR 9. NOVEMBER1982
Útlönd
Útlönd
Útlönd
Útlönd
Morð við áköf
fagnaðaríæti
Fyrir tveimur árum myrti Marianne Bachneier
manninn sem hafði nauðgað og drepið dóttur hennar,
Nú bíður hún sjálf dóms í Liibeck
— Eg hlakka til aö verða einhvem
tíma frjáls. Núna liður mér eins og
hundeltudýri. Eg þori ekki einu sinni
að fá mér göngutúr niöur að strönd-
inni. Mér fannst ég frjálsari og
öruggari á meðan ég sat í fangelsi.
Marianne Bachmeier (32 ára)
felur sig í litlu húsi viö strendur
Eystrasalts í Þýskalandi. Hún bíður
þess að heyra dóm sinn í Liibeck
fyrir glæp sem þúsundir mæðra og
feðra hóta oft að fremja gegn þeim
glæpamanni sem fremur kynferöis-
legt brot á börnum þeirra og myrðir
þau.
Fyrir tveimur árum sat hún grát-
andi í réttarsal í sömu borg og
hlustaði á kynferðisglæpamann lýsa
því hvernig hann rændi, nauðgaði og
kyrkti síðan 7 ára gamla dóttur
herrnar, Onnu.
Skyndilega reis hún á fætur, tók
byssu upp úr töskunni sinni og tæmdi
öll skotin úr henni í bak morðingjans.
Þau voru alls sex, tvö hittu hann
gegnum hjartað. Morðinginn, Klaus
Grabowski (35 ára) lést samstundis.
Andartak rikti dauöaþögn í réttar-
salnum. Síðan brutust út áköf
fagnaöarlæti á meðaláheyrenda.
Þoröu ekki að hafa
réttarhöldin í
dómsalnum
Marianne Bachmeier átti samúð
allra. Og ekki hefur hún minnkað
síðan Marianne slapp úr varöhaldi í
ágúst sl. Almenningur hikar heldur
ekki við að láta hana í ljósi í svo
miklum mæli að Marianna neyðist til
aö fara hulduhöfði.
Hún er konan sem þorði að fram-
kvæma það sem svo margir aðrir
hafa hugsaö undir svipuöum
kringumstæðum. T.d. hefur fjöldi
mæðra komið fram í þýska sjón-
varpinu til að biðja Marianne griöa.
Fáar vildu viðurkenna að það væri
kannski ekki rétt aö taka lögin
þannig í sínar hendur. Og svo mikill
áhugi rikir á máli hennar að yfirvöld
hafa neyðst til aö leigja sal úti í bæ
þar sem þau þora ekki aö hafa
réttarhöldin í dómsalnum vegna
ágangs almennings.
Blöðin hafa boðið Marianne offjár
fyrir frásögn sína af atburðinum en
hún hefur hingað til neitað. Þeim
hefur þó tekist að komast að ævisögu
hennar eftir ýmsum krókaleiðum og
velt sér upp úr henni.
Teikning af atburðinum i réttarsalnum sem þýska s jónvarpið lét gera.
Marianne Bachmeier: Fagnað sem þjóðhetju.
— Þetta var ekki fyrirfram
ákveðið morð, þetta átti ekki að vera
nein hefnd, segir hún. — Kannski
gerði ég þetta vegna önnu, kannski
vegna sjálfrar mín. Eg óska ekki
eftir meðaumkun fólks, vonast bara
eftir örlitlum skilningi. Nú er komið
aö öðrum að dæma mig.
Strax eftir morðið var farið með
Marianne Bachmeier í fangelsið í
Liibeck. Fangamir höfðu heyrt um
atburöinn í útvarpinu og tóku á móti
henni með áköfu lófataki.
Hún sat inni í 545 daga. Þegar hún
var látin laus ók hún beint til kirkju-
garösins þar sem Anna er grafin. I
fangelsinu hafði hún sjálf útbúið
kross á leiði hennar.
ióhanna Þráinsdóttir
— Ég sat við leiðið og viksi að ég
verð aldrei glöð framar. Ekki fyrr en
viö hittumst á ný, segir Marianne. —
Ég hefði getað flúið en ég vildi það
ekki. Eg er sökuð um morð og vil
taka út mína refsingu fyrir það. Eg
hafði í rauninni engan rétt til að gera
þaðseméggerði.
Hundruð manna biðu
hennar í
úrhellisrigningu
Sl. þriðjudag hófust svo réttarhöld
í máli hennar í Liibeck. Það hafði
ekki dugaö til að fá sal út í bæ.
Tveimur tímum áður en réttarhöldin
áttu að hefjast höföu hundruð
manna safnast saman fyrir utan
dymar til að sjá þessari þjóðhetju
sinni bregða fyrir. Er hún kom
bmtust út áköf fagnaðarlæti. Sjálf
sýndi hún engin svipbrigði.
Færri komust inn í dómsalinn en
vildu, fólk klifraöi upp á stólana til
aö sjá hana betur. Einnig var fjöldi
fréttamanna og sjónvarpsmanna
mættur til leiks, meira að segja sjón-
varps- og kvikmyndatökumenn frá
erlendum ríkjum. Réttarhöldin stóðu
þó stutt yfir þennan dag, aðeins 8
mínútur. Ástæðan var sú að tveir
geölæknar sem áttu að meta sálar-
ástand sakbomings mættu ekki. Sak-
sóknari lét sér því nægja að rifja upp
málsatvik og Marianne verður enn á
ný að búa sig undir að ganga í
gegnum hreinsunareldinn.
Aætlað er aö það muni taka um 15
daga að komast að niðurstöðu í máli
Marianne. Hún á yfir höfði sér lífs-
tiðarfangelsi. Almenningur í Þýska-
landi vonar þó að sú mikla samstaða
og samúð sem hann hefur sýnt henni
verði til þess að milda dóminn.
Dauðasveit Khomeinis
Þeir yngstu eru 10 ára, flestir
u.þ.b. 12 ára. Margir eiga við sjúk-
dóma að stríða, sumir eru bæklaðir.
Þeir kalla sig „Hezbollah” —
„hermenn guðs” — og vilja stríða
fyrir áttræöan öfgamann, Ayatollah
Khomeini. Markmiðið hefur hann
sjálfur gefið þeim: Að sigra hina
helgu borg, Jerúsalem.
Fyrsti liðurinn í þeirri áætlun er að
sigra Iraka en sá gamli hefur nú átt í
blóöugu stríði við þá í rúm tvö ár.
— Eftir sigur okkar yfir Saddam
Hussein, (foringja Iraka), fjand-
manni Islam, mun íranska þjóðin
snúa sér aö glæparíkinu Israel, sagði
Khomeini í ræðu á ársafmæli stríðs
síns við Iraka.
Þar lýsti hann írak sem verkfæri
stórveldanna, Israel sem illkynja
meinsemd, sem yrði að skera í burtu,
og Bandaríkjunum sem satan
sjálfum.
Síðan hafa rúmlega 70.000
hermenn verið teknir til fanga af
báðum aðilum, rúmlega 200.000 eru,
fallnir. Þar á meðal eru „Hermenn
guðs” í miklum meirihluta.
Sum fá ekki annað
vopn en Kóraninn
Irakar hafa lýst því hvemig Iranir
beita bömum og unglingum fyrir sig
í bardögum: Þeim er hleypt út í stór-
skotahríö herjanna, þau eru send til
að virkja jarðsprengjusvæði og þau
eru látin ráðast á fallbyssuhreiður og
skriðdrekasveitir. Síðan eru sveitir
byltingarvarða sendar í kjölfar
þeirra og það er ekki fyrr en börnin
og byltingarverðirnir hafa rutt
brautina að hinar almennu her-
sveitir koma til skjalanna. Auðvitað
komast fæstir af þessum foiystu-
sauöum lífs af, einstaka eru þó teknir
til fanga.
Þau böm sem lent hafa í fanga-
búöum Iraka segja að þegar best
lætur fái þau byssu og 20 skothylki í
veganesti fyrir árás á víglínu fjand-
mannanna. önnur hlaupa um meö
kylfur eða bara Kóraninn á milli
handanna. Nokkrir drengir hafa lýst
því hvernig þeir voru sendir með
handsprengjur gegn skriðdrekasveit
eöa á hjólum yfir jarðsprengjusvæði.
Hver einasti „hermaður guðs” ber
um hálsinn jámlykil í plastbandi.
Klerkarnir, sem skrá drengina í
herinn í nafni Allah og fyrir
Khomeini, byrja á að útskýra fyrir
þeim að þeir eigi að taka þátt í
heilögu stríði. Þess vegna sé aðeins
um tvo kosti að velja í þessu stríði:
Annaðhvort að sigra sem hetja eða
deyja sem píslarvottur. En píslar-
vottamir eiga tryggan aðgang að
paradís því jámlykillinn gengur ein-
mitt að hliði paradísar.
Iranskir hermenn sögöu frétta-
manni Newsweek frá gömlum manni
sem þeir gripu er hann var að leita
sér að öruggri leið til paradísar: I
bardögunum um Korranshar gekk sá
gamli sallarólegur um eitt jarð-
sprengjusvæðið og hélt á bamabarni
sínuí fanginu.
(Weltam Sonntag)
„Hermenn guðs”: Eiga greiðan aðgang að paradis.