Dagblaðið Vísir - DV - 10.02.1983, Blaðsíða 16

16
DV. FIMMTUDAGUR10. FEBRÚAR1983.
Spurningin
Hvað er leiðin-
legast í skólanum?
Laufey Eínarsdóttir, í skóla: Reikn-
ingur. Hann er bara leiöinlegur!
Júlíana Omarsdóttir, i skóla: Reikn-
ingur. Mér finnst hann erfiöastur. Eg
held samt aö ég geti einhvem tíma lært
hann.
Sveinn Helgason, í skóla: Islenska.
Málfræöin er aigjör frumskógur og af-
gangurinnrugl!
Laufey Ólafsdóttir, í skóla: Eðlisfræði
og líffræði. Þaö er ofviða heilabúinu í
mér.
Sigurður Magnússon, í skóla: Allt jafn
leiöinlegt en þaö leiðinlegasta er aö
þurfa aö vakna til aö mæta í skólann.
Sigurður HaUdórsson, I skóla: Líffræöi
er leiðinlegust því hún er svo flókin og
asnaleg.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Fóstureyðingar:
„HVAR ER NÚ RÉTT-
UR KARLMANNSINS?
4034—1315 hringdi og sagöi varöandi
fóstureyðingar: — Föstudaginn 28.
jan. skrifaði kona nokkur lesenda-
bréf í DV þar sem hún vitnaði í leið-
ara Veru, málgagns kvennafram-
'boös. Þar er talað um „herferö gegn
sjálfsákvöröunarrétti kvenna yfir
eigin líkama ” og „frelsi kvenna til
aö ráöa og stjóma eigin lífi”. Þaö er
búiö aö staglast á þessu slagoröi um
„rétt yfir eigin líkama” aUt of lengi
og étur hver eftir annarri. Þaö sjá
þaö allir og skilja aö hér er ekki ein-
göngu um likama konunnar aö ræða.
Hér er fjaUað um nýtt líf og nýjan
lítinn líkama sem getinn er í móður-
kviöi af karlmanni. Hvar er nú réttur
karlmannsins? Hvar er jafnréttis-
ráö? Væri ekki sjálfsagt aö faöirinn
fengi rétt til að ákvaröa um líf eöa
dauöa fósturs sem hann hefur getiö?
— Það er talaö um neyðarráðstöf-
un en alUr vita að „félagslegar
ástæður” er teygjanlegt hugtak sem
auðvelt er aö misnota. Konur fela sig
bak viö meömæU félagsráðgjafa.
Læknar fela sig bak viö löggjöf sem
aö margra áliti er of rúm. AUir reyna
aö koma sök yfir á þjóðfélagið en
svæfa eigin samvisku. Hugsum um
þessi mál í víðu samhengi, heiðar-
lega.
Konur, stöndum saman vörð
um mannréttindi okkar
— Kvennaf ramboðið andvígt frumvarpi Þorvaldar Garðars Kristjánssonar
I Sigriður Dúna Kristmundsdottir
I hringdi:
Bréfritari 2078—2498 skrifar les-
I andabréf i DV, þann 24. janúar sl., og
spyr hvers vegna ekkert heyrist i
kvenréttindakonum vegna frum-
varps Þorvalds Garöars Kristjánsson-
ar um breytingar á fóstureyðingalög-
gjöfinni.
Ég vil benda á aö í síðasta tölublaöi
^ Veru, málgagns Kvennaframboösins,
var fjaUaö um þetta mái i leiöara. Sá
leiöari var siðan iesinn í útvarp eins
I og venja er. Þaö kemur mér á óvart aö
t áhugasamt fólk um málefni kvenna,
eins og þessi bréfritari, skuli ekki
fylgjast meö skrifum kvenréttinda-
kvenna um málefni kvenna og lesa
Veru. Þar er handhægt aö leita sér
upplýsinga um hvaö okkur finnst um
hlutina.
Ef áhugasömu fóiki finnst — eftir aö
hafa kynnt sér málin — aö enn sé ekki
nóg aö gert, þá er einfalt aö hafa sam-
band viö okkui, eöa koma niöur á Hótel
VUt og leggja þar virka hönd á plóginn.
Málefnin eru óþrjótandi og þar er nóg
aö gera.
Viövikjandi afstööu okkar til frum-
varps Þorvalds GarÖars Kristjánsson-
ar, þá kemur þaö skýrt fram í áöur-
nefndum leiöara. Þar segir meöal ann-
ars:
„Vmsir hópar út um allan heim hafa
nú uppi herferö gegn sjálfsákvöröun-
arrétti kvenna yfir eigin líkama. Þess-
ir hópar virðast því miöur eiga sér aU-
nokkra viöhlæjendur hér á iandi.
Réttur kvenna tU fóstureyöingar er
ein meginforsenda lýöræðislegra rétt-
inda kvenna. En frumvarp um skerö-
ingu þessara lýöréttinda Uggur nú
fyrir Alþingi. Flutningsmenn telja, aö
konur hafi ekkert meö aö ráöa yfir eig-
in lifi. Frelsi kvenna — frelsi okkar —
er fótum troöiö, viö erum ekki áUtnar
hæfar til aö vega og meta okkar sam-
féiagslegu aðstæður.
Baíði úrslit prófkjaranna og fóstur-
eyöingafrumvarp Þorvalds Garöars
Kristjánssonar eru striösyfirlýsing
gegn konum. Kvenna er ekki talin þörf
á þingi — afnema á frelsi kvenna til aö
ráöa og stjóma eigin lifi. Okkur, hvar
sem viö stöndum i flokki, hlýtur aö
standa ógn af þessum viöhorfum.”
Aö iokum viö ég segja þetta: Konur^
stöndum saman vörö um mannréttindj
„Það er búiö að staglast á þessu slagoröi um „rétt yfir eigin líkama” allt of lengi og étur hver eftir annarri,” segir
4034—1315 m.a.
Glæpur
og refsing
7849—7238 og 2737-1361 skrif a:
Reykjavík4.2. ’83.
Kæru samborgarar.
Þetta bréf kom upp í huga okkar
er viö lásum um uppþot þaö er var
á Hlemmi í gær (3.2.) og lögreglu-
þjónn var slasaður. Hversu lengi á
þetta aö viögangast að sömu
aðilarnir skulu vera teknir fyrir
gróf ofbeldisverk, skemmdarverk
og önnur fólskubrögö aftur og
aftur. Veröur ekkert gert fyrr en
þeir drepa einhvem eöa slasa
alþingismann eöa einhvem góö-
borgara, tii þess að viö þegnar
þessa lands getum gengið okkur til
hressingar og skemmtunar um
götur borgarinnar án þess aö á
okkur verði ráöist. Ráðamenn
þjóðarinnar virðast hafa meiri
áhuga á hvalveiðibanni eöa ööru
álíka heldur en á líftóru samborg-
ara sinna.
Tillögur okkar til úrbóta í
þessum málefnum er að til komi
mjög ströng löggjöf fyrir ítrekuð
ofbeldis- og skemmdarverk, svo
sem að tekin veröi upp hegningar-
vinna þar sem afbrotaseggirnir
veröi látnir vinna fyrir því tjóni,
sem þeir hafa valdið þegnunum.
T.d. mætti láta þá í aö vinna í grjót-
námi meö haka og skóflu, en ekki
verölauna þá meö þvi aö setja þá í
hin þægilegu störf á Litla-Hrauni.
Einnig ætti aö setja þá í einangrun
þess á milli sem þeir eru aö vinna
svo aö þeir læri ekki fólskubrögðin
hver af öðrum eins og virðist vera á
Litla-Hrauni sem er sennílega besti
skóii fyrir upprennandi afbrota-
menn sem tU er hér á landi. Þetta
betrunarhæli ætti aö vera á af-
skekktum stað en ekki í alfaraleið
eins og Litia-Hraun.
Hér höfum viö taUð upp
hugmyndir okkar í stórum dráttum*
en þó má ekki vanmeta það sem vel
er gert t.d. neyöarþjónustu fyrir
geösjúka, en tU þess aö hún kæmi
þurfti því miöur aö leggja líf ungr-
ar stúlku í rúst (Þverholtsmálið).
Þurfum viö aö láta slíkt endurtaka
sig? Þaö er að segja ef menn eru
sakhæfir. En á hinum meövitaöa
einstaklingi sem viröist hafa unun
af þvi aö Umlesta og eyðileggja
fyrir þegnum þessa lands, virðist
Lesendur
Umsjón:
SigurðurG.
Valgeirsson
vera tekið meö sUkihönskum og
honum þakkaö kurteislega fyrir, í
staö þess aö taka máUð föstum
tökum og kæfa í fæöingu með hörku
efmeðþarf.
Samborgarar góöir, þiö sem lesið
þessar línur, þetta eru okkar tiUög-
ur til úrbóta enda hefur það sýnt
sig að auga fyrú auga og tönn fýrir
tönn hefur reynst best.
Sendiö Unu og sýniö stuðning
ykkar.
„Hvers vegna er þátturinn Á döfinni hafður á undan Prúöuleikurunum á
föstudagskvöldum? spyr 9130—5089.
Prúðuleikarana fyrr
á föstudögum
9130—5089 hringdi:
Hvers vegna er þátturinn Á döfinni
hafður á undan Prúðuleikurunum á
föstudagskvöldum?
Það væri mun heppUegra aö hafa
þetta öfugt þannig að hægt sé aö senda
þau yngstu fyrr í háttinn í stað þess aö
halda þeim vakandi yfir tilkynninga-
þætti.
Ur því aö ég er farin aö tala um dag-
skrána þá vUdi ég mælast tU þess aö
sakamálaleikritiö Fús er hver tU fjár-
ins, sem var í tveimur þáttum, veröi
endurflutt. Því var útvarpaö á
fimmtudagskvöldi og seinni þættinum
síðan á sunnudagseftirmiödegi. Þetta
varö, held ég, tU þess aö margir misstu
af seinni hlutanum.