Dagblaðið Vísir - DV - 10.02.1983, Blaðsíða 30

30
DV. FIMMTUDAGUR10. FEBRUAR1983.
Rafsuðuvéiar og vír
Haukur og Ólafur
Ármúla 32 - Sími 37700.
PANTANIR
Sími
13010
HÁRGREIÐSLU-
STOFAIM
KLAPPARSTÍG 29
LÓÐ FYRIR
VEITINGAREKSTUR
Hafnarfjarðarbær hyggst úthluta á næstunni lóð fyrir veit-
ingarekstur viö Reykjanesbraut, ofan Hvamma.
Nánari upplýsingar eru veittar á skrifstofu bæjarverkfræð-
ings, Strandgötu 6, og þar verður einnig tekiö við umsóknum.
Greina þarf í umsóknum frá áformaðri stærð byggingar og
lóðar, formi reksturs og fleira.
Umsóknarfrestur er til 1. mars 1983. Eldri umsóknir þarf aö
endurnýja.
BÆJARVERKFRÆÐINGUR
□ Síöast í febrúar hefst bóklegt kvöldnámskeiö
fyrir veröandi einkaflugmenn.
□ Tilvalið tækifæri til aö hef ja flugnámiö.
□ Leitið upplýsingar í. síma 28970.
FLUGSKÓLINN HF.f
Reykjavíkurflugvelli
Skerjafjarðarmegin.
Útgerðarmenn
Skipstjórar
Hemlaborðar í togspil fyrirliggjandi
2”x 1/4”til7”x 5/8”
StiHing h/f
Skeifunni 11.
Símar 31340 og 82740.
SKÁKKEPPNI
STOFNANA
OG FYRIRTÆKJA1983
hefst í A-riðli mánudaginn 14. febrúar kl. 20 og í B-riðli
miðvikudaginn 16. febrúar kl. 20.
Teflt verður í Félagsheimili Taflfélags Reykjavíkur að Grens-
ásvegi 44—46. Keppt er í fjögra manna sveitum og er öllum
fyrirtækjum og stofnunum heimil þátttaka í mótinu. Nýjar
keppnissveitir hefja þátttöku í B-riöli.
Þátttöku í keppnina má tilkynna í síma Taflfélagsins á kvöldin
kl. 20— 22. Lokaskráning í A-riðil veröur sunnudaginn 13.
febrúar kl. 14—17 en í B-riöil þriðjudaginn 15. febrúar kl. 20—
22.
TAFLFELAG REYKJAVIKUR
Grensásvegi 44—46.
Símar 83540 og 81690.
Menning
Menning
Menning
Millý Mollý Mandý
Millý Mollý Mandý telpan hennar mömmu
og Millý Mollý Mandý fœr bróf frá íslandi.
Höfundur: J.L. Brisley.
Endurútgáfa: Setberg, Reykjavík 1982.
Það var mér ánægjuefni þegar
æskuvinur minn Millý Mollý Mandý
birtist í nýjum búningi. Það var
nefnilega þannig að þegar ég dró
fram gömlu bækumar mínar um
Millý handa dóttur minni (7 ára) þá
hreinlega duttu þær í sundur. Á sín-
um tíma hef ég því veriö langt komin
með að lesa þessar bækur upp til
agna og segir þaö raunar meira en
mörg orð.
Upphaflega komu bækurnar um
Millý Mollý Mandý, sem eru fimm
talsins, út hér á árunum 1957—61 í
ágætri þýðingu Vilbergs Júlíussonar.
Tvær þær fyrstu voru síöan endurút-
gefnar hjá Setbergi 1981 og næstu
tvær á síðastliðnu ári. Bækurnar eru
allar í nettu og góðu broti fyrir litlar
hendur og útgáfan er öll hin vandað-
asta, prýdd prýðilegum teikningum
höfundarins J.L. Brisleys.
Lífsmátinn til-
heyrir fortíðinni
Millý Mollý Mandý er lítil ensk
stúlka sem á heima í litlu hvítu húsi í
litlu þorpi ásamt fjölskyldu sinni.
Fjölskyldan er þeirrar gerðar sem
við þekkjum varla lengur; stórfjöl-
skyldan: pabbi, mamma, afi, amma,
frændi, frænka og telpan Millý Mollý
Mandý. Lífsmátinn tilheyrir líka for-
tíðinni þar sem nánast öll fram-
leiðsla lífsnauðsynja fer fram á
heimilinu. Karlar vinna úti að bú-
störfum en konur inni við elda-
mennsku og handavinnu. Þarna hef-
ur hver sitt hlutverk og hver og einn
er ómissandi hlekkur í þessari litlu
keðju. Pabbi ræktar grænmeti, afi
Bókmenntir
HildurHermóðsdóttir
kemur því á markaðinn, frændi á kýr
og hænsn og leggur afurðir af því til
heimilisins, mamma eldar og þvær
þvotta, amma prjónar á fjölskylduna
og frænka saumar fatnaöinn. Millý
hefur svo þann starfa að f ara í sendi-
ferðir fyrir alla sem þurfa og hún er
ekki sporlöt stelpan sú. Hún er líka í
skóla og eyðir frístundum sínum með
nokkrum góöum vinum sem hún á.
Einnig á hún litla kisu og skemmti-
lega hundinn sinn hann Snabba sem
er henni fylgispakur félagi.
Lítil atvik úr
daglegri önn
Bækurnar um Millý Mollý Mandý
eru ekki byggðar upp kringum
ákveðinn söguþráð eöa atburðarás
heldur segja þær aðeins frá litlum at-
vikum úr daglegri önn í litla hvíta
húsinu með stráþakinu og úr leik
litlu stúlkunnar og vina hennar.
Höfundinum virðist geta orðið flest
að frásagnarefni en meðal ævintýra
telpunnar í þeim bókum sem hér er
fjallað um ætla ég að nefna örfá:
Hún eignast bollastell, tekur í fóstur
broddgölt, fer í bílferð, veiðir síli,
skrifar bréf, lærir að hjóla, sefur í
tjaldi, eignast nýjan kjól, fer í brúö-
kaup og fær bréf frá Islandi. Eins og
sjá má eru þetta ekki stórvægilegir
atburðir en svo vel og nákvæmlega
er frá þeim sagt aö hver lesandi
(einkum lítill — ég tala af reynslu)
tekur spenntur þátt í þeim með sögu-
hetjunni,
Bækurnar um Millý
einkennast af já-
kvæðum viðhorfum
Millý Mollý Mandý er hin ágætasta
sögupersóna. Hún er hjálpfús og góö
en jafnframt hugmyndarík, sjálf-
stæö og skemmtileg svo að hún eign-
ast hug lesanda allan. Svipað má
segja um aðrar persónur sem koma
við sögu. Allir keppast við að gera
jðrum til hæfis eöa koma telpunni
eða öörum úr fjölskyldunni á óvart
meö litlum gjöfum eöa annars konar
smáglaðningi. Allir taka þátt í flestu
sem fram fer, hvort sem það er úti
eða inni. Það er alltaf tími til að ræða
málin og oft er líka tími til að gera
sér dálítinn dagamun. Fjölskyldan
er samhent og samhuga og heimilis-
lífið f riðsælt og notalegt.
Af framansögðu má sjá að veröld
söguhetjunnar er full af öryggi, hlýju
og rólegheitum sem smita út frá sér
þannig að hverjum lesanda hlýtur að
líða betur eftir lesturinn en áður. Þó
að þessi trygga veröld sé ekki lengur
tU, a.m.k. ekki í þessu formi, þá var
hún það einu sinni og það er gott að
lesa um hana og þau jákvæðu viðhorf
sem bækurnar um MUIý einkennast
af. HH
Fjölskyldan í litla hvíta húsinu með stráþakinu, ásamt Snabba, kisu og brodd-
geltinum.
Góður endir á annars
sviplitlum tónleikum
Tónleikar Sinfóníuhljómsveitar íslands í Há- Phílíp Jeilkins, píaHÓ-
skólabíói 3. febrúar. leUsarí. „PíanÓ-
Stjórnandi: Jean-Pierre Jacquillat.
Einleikari: Philip Jonkins.
Efnisskrá: Bóla Bartók: Divertimento fyrir
strengjasveit; Robert Schumann: Píanókon-
sert í a-moll op. 54; Sergei Prokoffief: Rómeó
og Júlía, balletttónlist op. 64 Svíta nr. 2.
Misserislok táknuöu tónleikarnir í
Háskólabíói þetta kvöldið. Misseri
sem hefur verið líflegt með fjöl-
breytilegum efnisskrám og meiri
íslenskri músík en áöur. En nauðsyn
er að hljómsveitin spiU íslenska
músík og þá alveg eins verk sem hún
hefur leikiö áöur. Það hefur legið
fyrir of mörgum verkum íslenskra
tónskálda að vera flutt einu sinni og
síöan ekki söguna meir. En það er í
meira lagi ósanngjamt, því stór hluti
þeirra verka sem fram hafa komið
seinni árin er fullboðlegur á vett-
vangi nútímatónlistar um víða
veröld og gjarnan mætti hljóm-
sveitin leika erlend nútímaverk svo
samanburður fáist og tónlistarþegar
fái sannfærst um ágæti og stööu
íslenskra tónsmíöa.
Nú má enginn skilja orö mín sem
svo aö hljómsveitin eigi aö helga
starfskrafta sína flutningi íslenskra
verka að mestu eða öllu leyti. En því
orða ég þetta nú að mér finnst sem sú
f jölgun reglulegra tónleika sem oröið
hefur hefði mátt helgast að stærri
hluta til flutnings íslenskri músík.
konsert Schumanns
býður lítt upp á stór-
átök við slaghörpuna.
Að því leyti hentar
hann Philip Jenkins
vel. En það er líka
jafnmikill óþarfi að
leika hann svo svip-
laust sem herra
Jenkins gerði. . ”
segir m.a. í gagnrýni
Eyjólfs Melsted
Átakaleysi á ekki að
leiða til svipleysis
Stríðsógnarljóð Bartóks sem
margir þykjast sjá í púra hermitón-
list þar sem yfir grúfir óttinn við að
nýir herrar tortími öllu því sem
göfugt er og til hjartfólginna verð-
mæta telst. Þaö var því samt líkast
aö hljómsveitin væri lítt hrifin af
Tónlist
Eyjólfur Melsted
smíö Bartóks. Leikurinn var loðinn
og rændur þeirri skerpu sem músik
Bartóks jafnan útheimtir.
Píanókonsert Schumanns býður
lítt upp á stórátök viö slaghörpuna.
Að því leyti hentar hann Philip
Jenkins vel. En það er líka jafnmikill
óþarfi pö leika hann svo sviplaust
sem herra Jenkins gerði — átaka-
leysi á ekki að þurfa að leiða til svip-
leysis.
Að lokum lék hljómsveitin Rómeó
og Júlíu, Prokoffiefs. Á köflum svo-
lítið hikandi en í heild vel og streng-
irnir glönsuðu þrátt fyrir fámenni.
Glæsilegur endir á heldur sviplitlum
tónleikumframanaf. -EM.