Dagblaðið Vísir - DV - 02.03.1983, Blaðsíða 30

30
DV. MIÐVIKUDAGUR2. MARS1983.
90áraafmæli
námsmanna-
félagsins
íHöfn:
„Eldgamli Carls-
berg, ágæti bjór...”
Þaö var mikiö sungið þegar náms-
mannafélagiö í Kaupmannahöfn hélt
upp á 90 ára afmæli sitt þann 26.
febrúar síöastliöinn í matsal háskól-
ans á Amager. Var þaö f jölmennasta
veisla, sem félagið hefur haldiö
hingaö til, á fjóröa hundraö gesta.
Samkoman hófst meö ræðuhöldum
í hátalarakerfi, meðan gestir
dreyptu á hanastéli fyrir matinn.
Ýmsum þótti glymjandinn fullmikill
og Jón Helgason prófessor lýsti því
yfir í örstuttu ávarpi aö í slík apparöt
heföi hann aldrei talaö f yrr og mundi
aldrei gera aftur. Aðrir fulltrúar
aldamótakynslóöarinnar á staðnum
voru meðal annars þau Brynjólfur
Bjamason fv. ráöherra og Guörún
Eiríksdóttir, um áratugi hjálpar-
hella í Jónshúsi. Bæöi voru gerö að
heiðursfélögum í veislunni.
Sverrir Sverrisson, núverandi for-
maöur félagsins, rakti sögu þess frá
því þaö var stofnað áriö 1893, aö
frumkvæði þeirra Bjama frá Vogi og
Guðmundar Björnssonar síðar land-
læknis.
Af öörum sem ávörp fluttu má
nefna Einar Ágústsson sendiherra,
Brynjólf Bjamason og Stefán Karls-
son.
Svo var sest aö boröum. Danskur
sellóleikari lék og Sverrir Hólmars-
son flutti gamanmál viö mikla
kátínu, sem náöi hámarki, þegar
hann fræddi gesti um þaö aö Krafla
þýddi timburmenn á finnsku.
Brennivínskútur félagsins var nú
tekinn í brúk, nýkominn úr viögerö,
sem greidd var af dóttur-dóttursyni
og alnafna eins af stofnendum, Stein-
grími Jónssyni.
Kútnum fylgir þaö ákvæöi aö úr
honum megi íslenskir og færeyskir
Sigþór Sigurjónsson veislustjóri tappar af sögufrægum brennivínskút handa, nyuinernaum heiðursfóiögum, Brynjóifi Bjarnasyni og
Guðrúnu Eiriksdóttur.
ingibjörg Rán Guðmundsdóttir og
Koibrún Þóra Oddsdóttir höfðu
skreytt matsalinn með myndum
af samkvæmisljónum og plast-
pium.
Stjáni stjarna, Lisa, Stjáni Pótur og Böggi voru meðal þeirra sem hituðu
upp. . . .
. . . pangao til tgo tok voldm a sviðinu. Skvisurnar rokkuðu dreymandi meðan Bubbi öskraði: Sætir
strákar. ..."
Texti: Inga Huld Hákonardóttir
Myndir: Nanna Biichert
stúdentar einir drekka en konur
engar nema giftar séu eöa sannan-
lega bamshafandi. En þessu mun
hafa verið slælega fylgt.
Lófaklappiö glumdi, þegar þau
Brynjólfur Bjamason og Guðrún
Eiríksdóttir voru útne&id heiðurs-
félagar og boöin skál af kútnum. „Ef
til er baráttufólk, þá er þaö þau, og
við getum mikiö af þeim lært,” sagöi
Sverrir formaöur.
Aö loknum snæöingi var boröum
ýtt til hliðar og dansinn hófst. Fyrst
spiluðu heimamenn, þeir Stjáni
Pétur, Stjáni stjarna, Böggi, Lísa,
Móði og Oli trommari og kölluöu sig
Scratch. Meirihluti þeirra var áöur í
Kamarorghestunum sálugu.
Síðan spilaöi hljómsveitin Ego,
sem var komin beint frá Reykjavík
til veislunnar. Þaö var rokkaö eins
og menn ættu lifiö að leysa fram yfir
klukkan þrjú. Þá hættu hljómsveit-
irnar en hraustustu gestimir hófu
fjöldasöng sem linnti ekki fyrr en um
fimmleytiö.
Veislan fór í alla staöi friösamlega
fram og var til sóma þótt einhverjir
hafi kannski legið í „Kröflu” daginn
eftir.
-ihh.
Agnete Loth og Jón Helgason prófessor. Námsmönnum hafði heldur
betur fjölgað, þótti Jóni: „ígamla daga voruþetta fáeinar hræður."