Dagblaðið Vísir - DV - 04.03.1983, Blaðsíða 14

14
Spurningin
Lestu mörg dagblöð
að staðaldri?
Anton Magnússon, starfsmaður Hag-
kaups: Eg les DV og Moggann. Þau
eru keypt í áskrift heima hjá mér.
Valgerður Gunnarsdóttir, Homafirði:
Eg er utan af landi og fe þau aldrei á
réttum dögum. Annars les ég öll
blöðin.
Kristín Jónasdóttir húsmóðir: Nei,
þaö er helst Morgunblaðið. Lít á önnur,
ef ég á þess kost.
Jón Bjöm Jónsson sjómaður: Eg les
DV og er áskrifandi að því.
Guðríður Þorgilsdóttir húsmóðir: Nei,
ég geri lítið að því. Það eru þá helst DV
og Mogginn.
Hjalti Jónatansson, hsttur störfum:
Eg les Morgunblaðið að staðaldri og;
DVoft.
DV. FÖSTUDAGUR 4. MARS1983.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Hvalveiðibannið:
fínnið fjánnuni
til að bæta tjónið
Vilmundur Jónsson, Akranesi, skrifar:
Þar til fyrir skömmu voru jólasvein-
ar taldir vera 13 hér á Islandi. Þeir
sem töldu okkur geta flutt út jóla-
sveina hafa verið ansi framsýnir á þá
skyndilegu fjölgun þeirra hér á Islandi
sem raun ber vitni. Jólasveinn hlýtur
sá maður að teljast sem með atkvæöi
sínu sviptir að þarflausu tugi manna
atvinnu sinni og gerir fyrsta flokks
rekstur hjá fyrirtæki og eignir þess að
miklum hluta verðlausar um alla
framtíð.
Hvar sáu þessir menn fjármuni til að
bæta þeim sem hlut eiga að máU þetta
tjón, eða þó ekki væri nema hluta af
því?
Vinnulaunasvipting sem verður af
þessum sökum fyrir þá er störfuöu hjá
Hval hf. t.d. 1982 er mjög tilfinnanleg.
Hafa loönusjómenn fengið greitt kaup
fyrir að þeir voru sviptir loðnu-
veiðum og fá sjómenn hvalbátanna þá
ekki það sama og aðrir? Það er ein leiö
fyrir þessa menn til að bjarga virðingu
sinni hjá þeim sem hafa kosið þá á
þing. Og það er að sýna fram á fjár-
muni til að bæta stóran hluta af því
tjóni sem þeir hafa valdið að þarf-
lausu. Hvað er þetta tjón talið vera
mikiö?
Mér er vel kunnugt sem fyrrv. verk-
stjóra í Hvalstöðinni að á tímabUinu
1954—1958 áttu starfsmenn í sendiráði
USA hér í Rvík ekki til skilning á
þeirri verðmætaaukningu sem varð
hjá Hval hf. á þessum árum án þess að
bætt væri við bátum við veiðar eða
mannskap í landi. Þeir vildu kynnast
þessu og buðu þess vegna tveimur
ráðamönnum Hvals hf. í sendiráöið til
að óska þeim til hamingju með þetta
vel rekna hvalveiöifélag í Hvalfirði
sem var þeim á þessum sviöum ráð-
gáta í afköstum og hagkvæmum
rekstri. Skyldi þeim hafa dottið í hug
að teboðskerlingar í USA tækju stjórn-
ina í sínar hendur árið 1983 og þeirra
þjóð svipti allt þetta fólk þeirri vinnu
sem það var búið aö þjálfa sig í til að
skapa þjóðinni verðmæti og sýna að
við getum veitt úr sjó afla í áraraöir ef
fyrirtækiö er rekið af framsýni og
skynsemi eins og er staðreynd enn í
dag og það án þess að koma hvala-
stofninum í nokkra hættu?
Er þaö þjóðarlöstur á Islendingum
að geta aldrei séö í friði nokkum rekst-
ur sem vel er rekinn án þess að allir
rjúki upp til handa og fóta til aö koma
honum á hausinn eða níða hann niöur.
David Campbell.
Hvar
■iggja
ræturnar?
— David Campbell
leitaraöíslenskum
ættingjum
David CampbeU er af íslenskum
ættum í móðurætt og hefur hug á að
komast í samband við ættmenni sín
hérlendis.
Móðir Davíðs er Þóra Leone
Johnson, 1360 Yale Ave. Salt Lake
City.Utah 84105 U.S.A.
Föðurafi hennar og amma voru
Jón B. Jónsson frá Oddsstöðum í
Vestmannaeyjum, f. 7. jan. 1857, og
kona hans, Vilborg Þorkelsdóttir
frá Ketilsstöðum í Mýrdal, f. 28.
febrúar 1855.
Móðurafi hennar og amma voru
Erlendur Árnason, f. 2. ágúst 1843
eöa 47?, frá Leirá í Borgarfirði, og
kona hans, Katrín Jónsdóttir
Oddsson, f. 4. april 1867, frá Orms-
stöðum, Skarðsströnd í Dalasýslu.
Davíð hefur veriö hér undanfarið
sem trúboði Kirkju Jesú Krists
hinna síðari daga heilögu en mun
hverfa heim til sín aftur 1. apríl á
þessu ári.
Hann hefur hug á að kynnast
íslenskri menningu og uppruna
sínum betur áður en hann heldur
heim og hitta eins marga ættingja
sína ogunnter.
Vinsamlega hafið samband við
Davíð í síma 14291 að Hátúni 6,
Reykjavík. Davíð talar og skilur
íslensku.
Verðbæturá laun:
Óánægð með framkomu
lögreglu og dyravarða
4087—5166 hringdi:
Föstudaginn 4. febr. fóru nokkrir
krakkar úr grunnskólanum, þar á
meðal dóttir mín, til þess að skemmta sér
á nýja staðnum, Safari.
Dóttir mín fékk migrenekast utan
við staðinn og baö hún fyrst lögreglu-
þjón, sem var á vakt þar úti fyrir um’
að fá að fara inn og hringja á bíl. Lög- •
reglumaöurinn svaraði henni eitthvað
á þá leið aö hann hlustaöi ekki á neitt
fylliríshjal og stjakaöi við henni með
handleggnum.
Næst reyndu hún og krakkarnir, sem
voru með henni, að tala viö dyravörð
og báðu þau hann um aö fá að hringja.
Þau fengu sömu svör hjá honum og
lögregluþjóninum, að hann hlustaði
ekki á neitt fylliríishjal.
Eftir þetta komust krakkarnir í
aðvífandi leigubíl og dóttir mín komst
heim.
Eg fékk lækni heim um nóttina og
hann gaf mér vottorð um að stúlkan
væri hvorki undir áhrifum áfengis né
eiturlyfja.
Eg er mjög óánægö með þessa fram-
komu dyravarða og lögregluþjóns.
Magnús E. Kristjánsson, eigandi
Safari svaraði:
Hér fyrir utan staðinn þetta um-
rædda kvöld var mikið af fólki undir
aldri og hagaði það sér allavega. Dyra-
verðirnir stóðu i ströngu þetta kvöld.
Þegar fólk er lasið og spyr hvort það
geti fengið að hringja er erfitt að sjá
hvort þaö er ölvað eða hvort það er
annað sem á bjátar. Dyraverðirnir
höföu mikið að gera og hafa þvi ekki
taliö sig hafa tíma til að sinna þessu.
Eg á erfitt með að trúa þvi að þeir hafi
komið ruddalega fram því þetta eru
sómamenn.
Lögreglan s varaði:
Lögreglan var kölluö að staðnum
umrætt kvöld til að koma á reglu og fá
fólk í röö fyrir framan staöinn. Það er
mjög erfitt að sinna einstakri beiðni
sem þessari og einnig að greina í sund-
ur hverjir leita til lögreglunnar af þörf
og hverjir eru með brögðum að komast
inn.
Hvemig er
samræmið hjá
málsvörum
verkalýðsins?
Sigrún Jónsdóttir skrifar:
I sjónvarpsviðtali um daginn heyröi
ég Guðmund J. Guömundsson, þing-
mann Alþýðubandalagsins, tala um að
verðbólgan væri ekki láglaunafólkinu
að kenna. Eg verð að taka undir með
formanni Dagsbrúnar þar sem þaö
getur ekki staðist aö laun fólks sem fær
ekki nema rúmlega 8.000 kr.. á mánuöi
kyndi undir þessa óðaverðbólgu. Það
var líka ánægjulegt aö heyra hjá Guð-
mundi J. aö hann teldi óeðlilegt að
verðbótaskerðing kæmi jafnþungt
niður á öllum. I þessari óskaplegu dýr-
tíö tapa þeir auðvitað mest sem lægst.
hafa launin og allar verðhækkanir,.
eins og til dæmis á nauðsvnjavörum,
bitna þyngst á þeim.
En hvernig er með samræmiö hjá
þessum ágæta flokki sem hefur kallaö
sig málsvara verkalýðsins? Núna í
dag, fyrsta mars, fá Dagsbrúnar-'
mennimir 1.500 kr. verðbætur á sín
laun (ef þeb eru meö 10.000 kr. á mán-
„Það var lika ánægjulegt að heyra
hjá Guðmundi J. að hann teldi
óeðlilegt að verðbótaskerðing
kæmi jafnþungt niður á öllum. í
þessari óskaplegu dýrtið tapa þeir
auðvitað mest sem lægst hafa laun-
in, " segir Sigrún Jónsdóttir meðal
annars.
uði) en formaöur Alþýðubandalagsins,
sem situr í ráöherrastóli, fær 7.000 kr í
veröbætur!
Svavar Gestsson getur því ráðið til
sín verkamann í meira en hálft starf
fyrir verðbætumar sem hann fer
greiddar. Og ekki nóg með þaö heldur
Lesendur
Sigurður Valgeirsson
fær Svavar veröbætumar greiddar
fyrirfram en verkafólkiö fær þær ekki
fyrr en eftir á. Er það þetta sem átt er
við þegar Alþýðubandalagið talar um
aöverjakjörhinnalægst launuðu?