Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.1983, Qupperneq 16

16
DV. ÞRIÐJUDAGUR 8. MARS1983.
Spurningin
Hvernig líst þér á kvenna-
framboð í næstu kosning-
um?
Sigurbjörn Davíðsson bifrciðarstjóri:
Ég veit það ekki, hugsa að það sé síst
verra en margt annað.
Daníel Jónsson ellilífeyrisþegi: Mér
líst ágætlega á það. Það er óvíst hvort
þær standa sig nokkuö verr en aðrir.
Steindór Steindórsson bifreiðarstjóri:
Ég veit það ekki, hef ekki ákveðna
skoðun á því enn.
Guðrún Bjarnadóttir, starfsmaður
Landspítalans: Mér líst illa á það, ég
tel tryggara að karlmenn fari áfram
meöstjórnina.
Guðlaug Guölaugsdóttir húsmóðir: Ég
get ekki svarað því, ég hef ekki ígrund-
aðmálið.
Kristjana Karlsdóttir húsmóðir: Mér
líst ekkert á það og er ekki stuðnings-
maðurþess.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Rallið:
5869-3960 hringdi:
Vegna rallsins. Mér finnst að við
eigum aö treysta Omari Ragnarssyni.
Hann er áreiðanlega maður til aö meta
hvort óhætt sé að halda hér rall. Hann
er líklega með fróöari mönnum um
hálendi landsins auk þess sem hann
kann náttúrlega skil á bílaröllum.
ísland mikið í sviðsljósinu
í Bandaríkjunum undanfaríð
Omari
Ragnars-
syni
treyst-
andi
Launin:
„Misrétti ekkert
breyst með til-
komu verðbótanna”
Björn Björnsson skrifar:
Svo oft má endurtaka lyg-
ina að henni verði trúað
í leiðara Ellerts B. Schram í DV
1.3. ’83 kemur í ljós að annaðhvort
álítur hann lesendur blaðsins vera
sky nlausan lýð, sem enga dómgreind
hefur né skilji prósentureikning,
hvaö þá undirstööuatriði hagfræð-
innar, eða þá hann sjálfan skorti
skilning á þessum atriðum. Þegar
hann fer aö ræða misréttið sem verð-
bólgan veldur nefnir hann dæmi um
kr. 10.000,- launamann og kr. 30.000,-
launamanna sem báöir fá 14,74%
launabætur (nú 1.3.). Annar fær þá
kr. 1.474,- en hinn kr. 4.422,-. EBS
finnst þetta auka misréttið þar sem
sá síðarnefndi fær h.u.b. kr. 3000,-
hærri upphæð í bætur en sá fyrr-
nefndi. Þaö getur að sjálfsögöu hver
meðalvitiborinn maöur séð aö hafi í
upphafi verið um misrétti aö ræöa þá
hefur það ekkert breytzt með til-
komu verðbótanna því aö hlutfallið
milli launa þessara manna er ná-
kvæmlega eins og það var áður. Þess
vegna er mér óskiljanlegt hvað það
er sem fær EBS til þess að skrifa
svona bull.
Athugasemd
frá ebs
Undirritaður telur sig hafa skiln-
ing á prósentureikningi eins og hver
annar og gerir sér fulla grein fyrir
því að greiöslur á veröbótum miða að
því að halda óbreyttu hlutfalli milli
mismunandi launa.
Hins vegar á bréfritara að vera
fullkunnugt um þá staðreynd aö það
fyrirkomulag hefur lengi verið gagn-
rýnt og umdeilt. Vísast í því sam-
bandi til margendurtekinna póli-
tískra umræðna svo og afstöðu
þeirra verkalýðsfélaga sem eru um-
bjóöendur láglaunahópa. Ég geri
ekki ráð fyrir að þessar umræður og
skoðanir fari fram vegna þess aö
menn hafi skort skilning á undir-
stöðuatriðum hagfræðinnar eða
vegna þess að almenningur sé
„skynlaus lýður”. Hér er einfaldlega
um mismunandi mat að ræða, sem
byggist á rökum á báöa bóga.
Mín röksemd er þessi:
Framfærsluvísitala er reiknuð út
miöað við útgjöld vísitölufjölskyld-
unnar frá einu tímabili til annars.
Við skulum segja að hækkun út-
gjalda mæld í krónum sé 1.400 krón-
ur sem í prósentum taliö eru 10%, í
kaupgjaldsvísitölu.
IJtum síðan á tvær fjölskyldur,
jafnstórar, með sambærileg
heimilisútgjöld. Tekjur annars
heimilisins eru 10 þús. kr. en hins 30
þús. kr. Þaö sem gerist er að fyrri
f jölskyldan fær 1.000 kr. til að mæta
auknum útgjöldum, sú síðari 3.000
krónur. Hvort tveggja er til að mæta
1.400 króna hækkun í framfærslu.
Þegar undirritaður talar um mis-
rétti á hann ekki við að menn hafi
mismunandi há laun. Misréttið er
hins vegar fólgið í því aö önnur fjöl-
skyldan fær í sinn hlut þrefalt hærri
verðbætur til að mæta hækkun fram-
færslu, jafnvel þótt útgjöld beggja
fjölskyldnanna séu þau sömu. Sú
sem hefur hærri la un stendur því bet-
ur að vígi til að mæta framfærslu-
hækkuninni. I núverandi kerfi er
ruglað saman tekjum og útgjöldum.
Til að viðhalda sama launahlutfalli,
sem út af fyrir sig er skiljanlegt, er
hinum tekjuhærri réttar fleiri krónur
til að standa undir sams konar út-
gjaldahækkun og þeim sem minni
hefur tekjurnarfyrir.
Auðvitað má um það deila hvað sé
rétt og sanngjamt í þessu flókna
dæmi, en óþarfi er að kalla þaö
„bull” þótt skoðanir manna fari ekki
saman.
Meöbestukveðju.
ebs.
Edda Magnúsdóttir skrifar:
ísland hefir veriö óvenjumikið í
sviðsljósinu í Bandaríkjunum undan-
fariö. Má þar fyrst og fremst þakka
þátttöku okkar í sameiginlega norræna
kynningarátakinu sem „Scandinavia
Today” nefnist. Koma forseta islands,
Vigdísar Finnbogadóttur, til Banda-
ríkjanna, og glæsileg framkoma henn-
ar var — ein og í sjálfu sér — einstök
kynning á tilveru okkar lands og menn-
ingu þjóðarinnar.
Við sem reynum, oft af veikum
mætti, að halda nafni íslands á loft
höfum notið til þess stuðnings is-
lenskra fyrirtækja og einstaklinga sem
sjaldan er þakkað sem skyldi. Ég á hér
við fyrirtæki eins og Flugleiðir, sem
hér vestra ganga undir nafninu „Ice-
landair”, „Hildu” þeirra Holton hjóna,
sem hefir vakið sérstaka athygli í blöð-
um, útvarpi og sjónvarpi á þessu ári.
Súkkulaðiverksmiðjuna Lindu á Akur-
eyri og Sælgætisgerðina Opal í Reykja-
vík að ógleymdri Rammagerðinní í
Reykjavík. Þessi fyrirtæki og þeir er
þeim stjórna hafa ávallt verið reiðu-
búnir til aö rétta okkur hönd til hjálpar
með rausnarlegum gjöfum af fram-
leiðslu sinni. Landau bræður í Prince-
ton eru og í þessum hópi velgjörðar-
manna Islands.
Þegar minnst er á landkynningar og
þjóðarkynningarstarf í New York og
umhverfi á undanförnum áratug má
ekki gleyma starfsemi aðalræðis-
manns okkar, ívars Guðmundssonar.
Við stöllumar Edith Wamer og ég,
sem um nokkurra ára skeið höfum
starfað í félagsmálanefnd American
Scandinavian Foundation í New York,
höfum sem fleiri notið ómetanlegs
stuönings ræðismannsins, sem ávallt
er boðinn og búinn með ráðum og dáð
til eflingar sóma íslands.
Með aöstoð ræðismanns, Flugleiða
og fleiri hefir tekist aö efna til menn-
ingarsamkoma, m.a. listsýninga, ár-
lega. Samkomur þessar og sýningar,
eru fyrst og fremst ætlaöar útlending-
um. Þær hafa fengið það orð á sig að
þær beri af öörum slíkum sem ASF
Sigurður Valgeirsson
gengst fyrir til Noröurlandakynningar
íNew York.
Nú þegar líður aö lokum kynningar-
starfseminnar „Norðurlönd í dag” hér
vestra tel ég mér ijúft og skylt að
þakka þann stuðning sem okkur hefir
veriö veittur sem reynum að gera
okkar til að halda á lofti heiðri
íslenskrar menningar hér vestra.
MARADONA-SYRPUR
3483-5335 skrifar:
Eg er mikill aödáandi Maradona
og tek svo sannarlega undir bréf sem
birtist 22 febr. og bið um syrpur með
Maradona.
Þann fyrsta mars birtist hins
vegar bréf sem 0674-5067 skrifar. Þar
er talað um að Maradona sé óíþrótta-
mannslegur og aö framkoma hans,
jafnt á vellinum og utan hans, sé
honum til skammar. Mér og fleirum
finnst þetta ekki satt. Mér finnst að
0674-5067, eígi ekki að skrifa svona
lagað án þess að geta rökstutt þaö.
Hann (hún) biður einnig um aö
beiðni þess sem að skrifaöi og vildi fá
Maradona veröi hafnað. Þetta finnst
mér bölvuð frekja.
Það er fjöldi fólks sem vill sjá
syrpur með hinum og þessum knatt-
spymumönnum og þar á meðal
Maradona.
0674-5067, skrifaöu um eitthvaö
næst sem þú veist örugglega um og
ert ekki ein(n) á báti með.
Lesendur
Edda Magnúsdóttir skrifar um Islandskynningu í Bandaríkjunum. Hún segir
meðal annars: „Koma forseta Islands, Vigdísar Finnbogadóttur, til Bandaríkj-
anna og giæsileg framkoma hennar var — ein og sér — einstök kynning á tilveru
okkar lands og menningu þjóðarinnar.”