Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.1984, Blaðsíða 4

DV.'ÞRIÐJUDAGUR 3. JANUATt I984f
64 ÍSLENDINGAR
LÉTUST í SLYSUM
— umferðin tók stærsta tollinn
AUs fórust 64 Islendingar í slysum
áriö 1983, einum fleiri en áriö áður. Níu
útlendingar létust af völdum slysa hér-
lendis.
Umferöarslysin tóku stærsta tollinn
eöa tuttugu mannslíf, sem er sex færra
en áriö áöur. Sjö vegfarendur létust er
þeir uröu fyrir bíl, sex viö árekstur
bíla, tveir viö bílveltu og f jórir viö útaf-
akstur. Enginn lést i reiöhjólaslysi.
Sautján banaslys eru flokkuö undir
sjóslys og drukknanir. Niu manns
létust með skipum sem fórust, fjórir
drukknuöu í höfnum og tveir drukkn-
uðu í ám og vötnum. Þá fórust sjö út-
lendingar með þýska skipinu Kampen.
I flugslysum fórust sjö Islendingar.
Tveir fórust meö TF-FLD, sem
hrapaði í Hvalfjörö, einn gekk á skrúfu
flugvélar og fjórir fórust meö þyrlunni
TF-RAN. Ennfremur lét bandarísk
kona lífið viö fallhlífarstökk í Grímsey.
I öörum slysum létustu tuttugu. I
vinnuslysum á sjó létust tveir. Af
byltu, hrapi eöa falli létust fjórir. Af
bruna, reyk eöa eitrun létust fimm. Af
völdum líkamsárásar létust tveir. I
snjóflóði eöa undir ööru fargi létust
fimm Islendingar. Enginn lést í vinnu-
slysi í landi.
-KMU.
Gamla bíó við Ingólfsstræti. í húsið vantar neyðarlýsingu og slár á
hurðir tH að brunavarsla verði óþörf.
Neyðarbúnað
vantar í Gamla bíó
— til að leysa brunavörð af holmi
Islenska óperan verður aö fara aö
greiða borgarsjóöi skuld vegna
brunavörslu. Annars má búast við aö
lokað veröi á óperusýningar í Gamla
bíói.
Viö hverja óperusýningu verður
aö hafa brunavörö í húsinu þar sem
þaö uppfyllir ekki brunamálareglu-
gerö. Borgarsjóöi hefur gengið illa
aö fá greiöslu fyrir brunavörsluna.
Skuldin er nú röskar eitt hundraö
þúsund krónur.
Litlar breytingar þarf aö gera á
Gamla bíói til aö brunavörður sé
óþarfur. Aöeins þarf aö koma upp
neyðarlýsingu og setja slár á hurðir
til að auðveldara veröi að opna
neyðarútganga. Slökkviliösstjóri
hefur veriö aö þrýsta á þessar
breytingar.
„Þaö kemur ekki til að það verði
lokaö hjá okkur. Þaö er þegar byrjað
aö gera breytingar á húsinu,” sagöi
María Siguröardóttir, rekstrarstjóri
Islensku óperunnar.
Hún sagöi aö forráöamenn
óperunnar hefðu vonast til aö bruna-
vörsluskuldin yröi gefin eftir og
kæmi þannig sem styrkur. Því heföi
borgarstjóri hafnaö. -KMU.
Sigurður Sigurjónsson og Tinna Gunnlaugsdóttir í hlutverkum sínum í gamanleiknum Skvaldri sem syndur verður
á miðnætursýningum í Þjóðleikhúsinu.
MIÐNÆTURSÝNINGAR
í Þ1ÓÐLEIKHÚSINU
— komið til móts við nátthraf nana
„Það hefur komiö í ljós aö þaö er
greinileg eftirspum eftir miönætur-
sýningum hjá leikhúsgestum og þess
vegna ætlum viö aö gera tilraunir með
miðnætursýningar á Skvaldri,” sagöi
Gísli Alfreösson þjóðleikhússtjóri í
viðtali viö DV, en næstkomandi laugar-
dagskvöld veröur fyrsta miðnætur-
sýningin á vegum Þjóöleikhússins.
Hefst sýningin á gamanleiknum
Skvaldri klukkan hálftólf.
Gísli sagöi aö sýningar á Skvaldri
heföu gengiö mjög vel fram aö þessu
og hér væri ekki um þaö aö ræöa aö
leikurinn myndi ganga betur en hins
vegar næðist kannski meö þessu tU
fólks sem færi sjaldnar í leikhús.
Skvaldur er eftir breska leikrita-
höfundinn, skáldsagnahöfundinn og
heimspekinginn Michael Frayn, sem
er frægur höfundur í sínu heimalandi
og hafa leikrit hans fjórum sinnum
veriö kjörin bestu gamanleikrit ársins
þar í landi af gagnrýnendum.
Leikstjóri sýningarinnar er Jilí
Brooke Árnason en leikendur eru
Gunnar Eyjólfsson, Þóra Friöriks-
dóttir, Sigríður Þorvaldsdóttir, Bessi
Bjarnason, Rúrik Haraldsson, Sig-
urður Sigurjónsson, Tinna Gunnlaugs-
dóttir, Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir og
Þórhallur Sigurðsson.
Nátthrafnar í Reykjavík hafa nú
fengiö aö minnsta kosti eina fram-
bærilega afsökun fyrir því aö halda á-
fram næturgöltri sínu eftir að
venjulegt fólk er fariö aö sofa og
eflaust munu þeir fagna því.
-óbg.
Breiðadalsvík:
Félagsheimilið endurbætt
Frá Sigursteini Melsteð, fréttaritara
DV á Brciðdalsvík.
Lokiö var viö endurbætur á félags-
heimilinu Staöarborg fyrir jól.
Viögeröir á húsinu hafa staðiö yfir
síðan í haust og var m.a. skipt um
glugga og gólfiö var endurbætt.
Félagsheimiliö var tekiö i notkun í
ágúst 1946 og kostaöi þaö fullkláraö
rúmar 260 þúsund krónur. Viðgeröin
nú mun hafa kostað um 300 þúsund
krónur.
Fyrsta skemmtunin eftir endur-
bætumar var jólaball á vegum kven-
félagsins og var þaö haldiö fimmtu-
dáginn 29. desember. -GB.
jdagmællr Dagfari__________Idagmælir Dagfari í dagmælir Dagfari
Miðstýrðar varphænur
Eggjabændur gerast nú herskárri
með hverjum deginum. Þeir hafa
klofið sín eigin samtök í herðar
niður, og maður þakkar fyrir hvem
dag meðan ekki berast fregnir af
götubardögum og mannvígum af
þeim vettvangi. En ef mönnum finn-
ast eggjabændur láta ófriðlega þá er
til þess að líta að mikið er í húfi. Svo-
kallað Framleiðsluráð lands-
búnaðarins, sem hefur það fyrir
stafni að vemda landbúnaðarfram-
leiðslu, sem ekki sclst, hefur haft
áhyggjur af þeirri uggvænlegu þróun
að egg séu framleidd fyrir neytendur
og seljist. Eins og allir vita gengur
það þvert á stefnu framleiðsluráðs-
ins. Sú stefna er byggð á hag fram-
leiöenda en ekki neytenda og er í því
fólgin að egg eigi að seljast í magni
og verði sem hentar framleiðendum.
Neytandanum er sú stefna óviðkom-
andi og er raunar hennar versti
óvinur.
Framleiðsluráðið hefur sett reglu-
gcrð til vcrndar skjólstæðingum
sínum.
Nú má enginn verpa eggi, nema
gagga í takt viö framleiðsluráöið og
nú má helst enginn éta egg, nema
með sérstökum stimpli frá hinu
almáttuga ráði.
Hænur eiga hér eftir að vera lög-
giltar varphænur, framleiddar sam-
kvæmt formúlum miðstjórnarvalds-
ins í bændahöllinni, og er sjálfsagt
ekki langt í það að hænurnar verði
sjálfar að sækja leyfi sín í þessa höli.
Síðan verður cflaust gerð fimm
ára áætlun um eggjaframleiðslu sem
tckur mið af kvótaskiptingu, byggðri
á lífsreynslu varphæna og kyngetu
hananna. Þegar dreifingarstöö og
miðstýring er komin í eðlilegt horf að
mati framleiðsluráðsins verður
sennilega búið að kveða neytendur í
kútinn og venja þá af þeim ósið að
éta egg, nema þegar framleiðslu-
ráöið segir þeim að éta egg.
Meö þessari stefnu má miöstýra
þvi nokkuð nákvæmlcga hversu
mörg egg skuli sett á markaðinn, til
að halda verðlagi nægilega háu, til
að hænsnabúin beri sig. Slík hænsna-
bú standa á gömlum merg, hafa
verið rekin mann fram af manni í
sveitum landsins og bóndakonur
hafa getað ávarpað hænur sínar með
nafni eins og önnur húsdýr. Þau hafa
verið rekin til heimabrúks en ekki
markaðar annars staðar og satt að
segja er það mciriháttar frekja hjá
óviðkomandi fólki, þegar það vill
hafa afskipti af framleiðslu og verð-
lagi á svo selectívri vöru. Ef bændur
mega ekki setja upp sína prísa eins
og áður, fer best á því að sexmanna-
nefnd i bændahöllinni annist það
vandasama verk. Markaðnum er að
minnsta kosti ekki treystandi til
þess.
Þannig verður það sömuleiðis
tryggt að hin gamalgróna og frum-
stæða bændamennbig mun áfram
blómgast upp um allar sveitir í anda
þeirrar ihaldsscmi og átthagaástar
sem best er lýst í Sjálfstæðu fólki.
Fjöldaframleiðsla í ómanneskju-
legum, sérhæfðum eggjabúum
verður aldrei hornsteinn þeirrar
dreifingarstöðvar og eggjanotkunar,
sem miðstýring framleiðsluráðsins
felur í sér. Enginn skal rjúfa skarð í
varnarvegg einyrkjans og kotbónd-
ans sem hefur þekkt sínar hænukyn-
sióðir um tíðina, alið þær og fætt,
sjálfum sér til gleði og þjóðarbúinu
til blessunar. Eina breytingin er sú,
að nú skal hokrinu miðstýrt, nú skal
gamla hænsnahúsið lögverndað. Og
hvers eiga líka hænur að gjalda,
þegar þess er gætt að bæði kýr og
kindur hafa uotið handlciðslu fram-
leiðsluráðsins um íangan aldur? Eitt
skal yfir aiia ganga. Hænur eiga rétt
á miðstýringu eins og önnur húsdýr.
Satt að segja fer að verða spurning
um neytcndur. Getur ckki fram-
leiðsluráðið fundið það út fljótlega aö
þeir séu líka húsdýr?
Dagfari