Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.1984, Blaðsíða 4

DV. LAUGARDAGUR11. FEBRUAR1984.
FJALLFOSSSLYSIÐ:
Fundust sex metra frá
bryggjumú,
Fjórir froskmenn, tveir frá Land-
helgisgæslunni og tveir frá björgun-
arsveitinni Hjálpinni á Akranesi,
köfuöu viö höfnina á Grundartanga í
gær. Þeir heita Þorvaldur Axelsson,
Hjalti Sæmundsson, Baldur Gísiason
og Kristinn Einarsson.
Samkvæmt frásögn Þorvalds
Axelssonar, sem er skipherra hjá
Landhelgisgæslunni, hófu þeir köfun
f ljótlega eftir aö þyrlan haföi flutt þá
á Grundartanga eða um klukkan
13.30. Þeir köfuöu þar sem liklegast
var talið aö mennimir heföu fariö
niöur, þar sem landgangurinn hafði
veriö og leiöari sást utan á skipinu.
Viö kláruðum fyrst úr einum kút.
I annarri atrennu fundum viö tvo
menn,” sagöi Þorvaldur.
Froskmennimir fundu mennina
um klukkan 14 á botninum um sex
metra frá bryggjunni undir skipinu.
Þar var 14 tii 15 metra dýpi. Land-
gangurinn lá þar skammt frá.
1 þriðju köfuninni fundust hinir
tveir skipverjamir. Þeir vora aöeins
fjær bryggjunni. Þeir náöust upp um
klukkan 16.
,,Þaö var lítiö skyggni í sjónum,
um eins metra skyggni. Svo þyrlaö-
ist upp þannig aö skyggni varð
næstum ekki neitt,” sagöi Þorvald-
ur. -KMÚ.
Pétur Baldursson: „Allar lúgur voru iokaðar og enginn landgangur.
Pétur Baldursson lét krana hífa sig um borð:
SÁ ÞRJÚ PÖR AF
SKÓM Á DEKKINU
Pétur Baldursson, flutningastjóri
á Grundartanga, var fyrsti
maöurinn sem fór um borö í Fjalifoss
um morguninn eftir aö slysið haföi
oröiö.
,JEg fór niöur á bryggju klukkan
korter fyrir átta. Þá vora allar lúgur
lokaöar og enginn landgangur. Eng-
inn maður var sjáanlegur,” sagöi
Pétur.
,^g byrjaöi aö flauta með bíl-
flautu. Ég fékk ekkert svar. Eg lét
svo krana hífa mig um borð. Eg var í
krabbanum.
Eg var búinn að leita um skipið í
tvær til þrjár mínútur þegar 1. vél-
stjórinn birtist. Eg spuröi hann hvar
mannskapurinn væri. En hann var
fámáll. Eg fékk ekkert upp úr hon-
um. Hann vissi ekki neitt. Hann virt-
ist vera nývaknaður.
Eg gekk enn frekar um skipið.
Vélstjórinn kom svo með mér. Að
lokum taldi ég mig búinn aö kanna
allt skipið. Mér fannst þetta mjög
undarlegt. Eg varö hálfreiöur og fúll
meðsjálfummér.
Eg fór í land og hringdi heim til
Garðars Þorsteinssonar hjá Eimskip
í Reykjavík. Hann var þá ekki heima
en á leið í vinnuna. Nokkru siðar
hringdi ég i Eimskipafélagiö en þá
var Garðar ekki kominn. Eg fékk þá
samband við Valtý Hákonarson. Eg
tilkynnti hqnum aö þaö væri álit mitt
aö eitthvað óvenjulegt hefði skeð,
jafnvel slys. Valtýr sagöi mér aö
hann og Garðar heföu ákveðið að
koma hingaö uppeftir. Þeir áttu
hingaö erindi vegna samninga við
fyrirtækiö.
Ég fór svo aftur niöur aö skipi til
að kanna aðstæður nánar. Þá var
þarna staddur annar tveggja starfs-
manna minna sem tekið höföu á móti
skipinu kvöldiö áöur, klukkan hálf-
tíu. Hann sagði mér nánar hvemig
skilið hefði verið við skipiö þegar
þeir fóru heim. Hann nefndi land-
ganginn.
Eg sagöi honum frá því að land-
gangurinn væri ekki sjáanlegur og
baö hann um að sýna mér hvar hann
heföi verið. Við fóram þangað og sá-
um þá tvö pör af skóm liggjandi á
dekkinu ásamt kveikjara. Þá þóttist
ég sjá aö þarna hefði orðiö slys.
Ég fór í símann og hringdi í Eim-
skip. Valtýr og Garðar vora þá farnir
af staö áleiðis til Grandartanga. Eg
fór aftur um borð og talaði nánar viö
vélstjórann. Eg sagði honum hvert
álit mitt væri og spurði hvort hann
vissi nokkuö. Þá kom ég auga á
þriðja pariö af skóm.
Eftir þetta fór ég í land, hringdi í
Magnús Kristjánsson, tollvörð á
Akranesi, og tilkynnti honum hvað
ég héldi að hefði gerst. Hann hringdi
í Borgameslögregluna. Hún kom um
klukkan tíu.” sagði Pétur
Baldursson.
-KMU.
Erlendur Hauksson bryti á Fjallfossi:
„Allt í stakasta lagi um
borð þegar við fórum í land”
Síðustu
skráningarí
leiðarbók skipsins
„Eg get ekki með nokkra móti
gert mér í hugalund hvað gerðist hér
um borð í nótt. Það eina sem ég veit
er að ég hef misst fjóra frábæra
félaga í þessum harmleik,” sagði
Erlendur Hauksson, bryti á Fjall-
fossi, er við töluðum við hann um
borð í skipinu á Grandartanga í gær.
„Við komum aö bryggju héma
seint í gærkvöldi og viö vorum þrír af
skipshöfninni sem fengum að fara
heim um miönætti. Auk min voru þaö
Guömundur Ingvar Lúöviksson
háseti og Trausti Pétursson 2.
vélstjóri.
Þegar við fóram í land var allt í
stakasta lagi um borð. Skipið var vel
bundiö og allt eins og þáð átti að
vera, enda Þorbjöm skipstjóri mjög
gætinn maður og öraggur í alia staðL
Eg var svo heima hjá mér um
nóttina en í morgun hringdi ég til aö
athuga um skipið og þá var mér sagt
aö enginn heföi veriö um þorö þegar
átti aö opna lestarnar á þvL
Eg trúöi þessu nú varla, enda
þekkti ég alla þessa menn af öðra en
aö standa ekki við sin störf. Mér datt
samt ekki i hug aö neitt heföi komið
fyrir þá fyrr en ég kom hingað
sjálfur upp á Grundartanga og frétti
hvaö hafði gerst.
Þetta vora allt samvaldir góðir
menn sem ég er búinn aö sigla með í
langan tima á örðum skipum félags-
ins og ég trúi því varla ennþá að þeir
skuli allir vera horfnir,” sagði
Erlendur.
Erlendur Hauksson bryti.
Leiðarbókin, sem skipstjórinn
skráir allt í er gerist um borð, lá
opin á borði í brúnni í Fjallfossi er
við komum þangað inn.
Þar haföi Þorbjörn skipstjóri
skráö vandlega allt sem geröist um
borö eftir að hann tók við í Þýska-
landi fyrir liðlega þremur vikum og
sigldi því til Englands og síðan til
Islands.
Síðustu færslumar sem hann
skráði í leiðarbókina vora þessar:
Kl. 21.45: Tolleftirlit — skipið
afgreitt.
Kl. 22.33: Við bryggju í Grund-
artanga.
Kl. 23.10: Tollafgreiöslu lokið.
Ekkert er fært inn í leiöarbókina
eftir þaö.
-klp-
UD LEITARMANNA
Fimmtán manna flokkur frá
björgunarsveitinni Hjálpinni á Akra-
nesi kom til leitar á Grundartanga
upp úr hádegi í gær. 1 hópnum voru
tveir froskmenn. Sveitin kom meö
slöngubát.
Björgunarskipið Gísli J. Johnsen
kom með flokk frá Ingólfi í Reykja-
vík um klukkan 16. Þyrla Land-
helgisgæslunnar kom klukkan 13.30
og með henni komu tveir froskmenn.
Þessu liði stjórnaði yfirlögreglu-
þjónninn í Borgarnesi, Þóröur Sig-
urðsson, við leitina aö skipverjunum
fjórúm.
Auk þess voru á staðnum þrír
rannsóknarlögreglumenn.
-KMU.
undir skipinu