Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.1984, Blaðsíða 34

34
DV. LAUG ARDAGUR11: FEBRÚAR1984.-
Þeir þóttu ef nilegir árið 1970:
En hvað varð um
Um daginn rakst ég á bók sem ber nafnið
Soccer Gift Book og var frá árinu 1970—71.
Þessi bók er einhvers konar uppgjör á
keppnistímabilinu á undan og þar er margt
merkilegt að sjá.
Sú grein sem hins vegar hirti kex-
iö var grein um efnilega leikmenn
sem komu fram árið 1969—70. Þeir
sem þarna eru nefndir voru átján-
nítján ára og áttu það sameiginlegt
að eiga mikla framtíð fyrir sér.
En hvemig varð sú framtíð? Það
er við hæfi að líta á hvað úr þessum
mönnum varð og hvar þeir eru í dag.
Enginn varð fastur
landsiiðsmaður
Þaö er athyglisvert aö af þeim 24
leikmönnum sem nefndir eru í
greininni tókst engum að vinna sér
fast sæti í landsliði lands síns. Næst
þessukomst LiamO’Kane, Notting-
ham Forest leikmaður, sem lék 20
landsleiki með norður-írska lands-
liðinu á árunum 1971—76. O’Kane
datt út úr knattspymunni í kringum
1977 og er flestum gleymdur í dag.
Af þeim Englendingum sem eru
nefndir í greininni lék Joe Corrigan,
markvöröur Manchester City, til
skamms tima flesta landsleiki, alls
9, þann síðasta gegn Islandi.
I greininni segir að þrátt fyrir
gifurlega hæð (190 sm) þá sé
Corrigan ótrúlega snöggur. Segir
ennfremur aö þessi 19 ára mark-
vörður hafi gefið vöm City mikið
sjálfstraust meö hraða sínum og frá-
bærum staðsetningum.
Það var alltaf merki Corrigan og
er enn hve fljótur hann er af stórum
manni að vera og hafa mótherjar
hans oftar en ekki brennt sig á því
þegar þeir standa einir gegn honum.
Corrigan, sem í dag er 34 ára, lék
með City í þrettán ár, eöa þar til í lok
síðasta keppnistimabils, en þá fór
hann til Bandaríkjanna og lék meö
Seattle Sounders i stuttan tíma.
Hann er nú aftur kominn til
Englands og leikur meö Brighton í
annarri deild við góðan orðstir.
Tvöfaldur
Evrópumeistari
Félagi Corrigan í City er nefndur í
þessari grein og er það Ian Bowyer,
sem nú er fyrirliði Nottingham For-
est. Hann kom til Forest frá Orient
árið 1974 og lék með báðum úrslita-
leikjum i Evrópukeppni meistara-
liöa 1979 og 1980.
Árið 1981 var Bowyer seldur til
Sunderland fyrir £50.000 en Brian
Clough sá sig von bráðar um hönd og
keypti hann aftur fyrir sama verð og
gerði hann að fyrirliða liðsins.
18 ára fastamaður
Bowyer lék aldrei landsleik og
mun líklega ekki gera þaö héðan af.
Hann er orðinn 33 ára og litlir
möguleikar á að honum verði gefiö
tækifæri eins og Steve Perryman,
fyrirliða Tottenham, sem lék sinn
fyrsta og eina landsleik 31 árs aö
aldri. Það var leikurinn hér á landi
vorið 1982.
Dennis Rofe.
Bobby Moore.
Bobby Moore:
Perryman var aðeins 18 ára þegar
hann var búinn að vinna sér fast sæti
í liöi Tottenham, sem tengiliöur, lék
þá við hliðina á ekki ómerkari
mönnum en Martin Peters og Alan
Mullery. Perryman leikur enn í dag
eins vel og hann gerði árið 1970 og er
fyrirliði Tottenham liösins með
tæplega 700 deildar-, bikar- og
Evrópuleiki fyrir lið sitt.
Annar Lundúnabúi sem lék sína
fyrstu landsleiki á keppnistímabilinu
1969-70 var Pat Holland hjá West
Ham. Holland lék í mörg ár með
West Ham og þótti alltaf góður leik-
maöur. Það var því mikill missir
fyrir West Ham þegar hann fót-
brotnaöi i átta Uða úrslitum bikar-
keppninnar 1980, keppni sem West
Ham vann. HoUand náöi sér aldrei
eftir þetta brot og i lok síðasta
keppnistimabUs var tilkynnt að hann
yröi aö leggja skóna á hiUuna.
Taylor tók
við af Moore
Á öðrum stað í London, hjá Orient,
komu fram í sviðsljósið tveir ungir
menn sem fengu stórUð deildarinnar
til að taka fram budduna og byrja að
bjóða.
Þetta voru þeir Tommy Taylor
og Dennis Rofe sem enn þann dag i
dageruaöspila.
Taylor fór til West Ham og lék þar
í mörg ár sem miðvörður við hliðina
á BiUy Bonds. Taylor og reyndar Pat
HoUand Uka urðu bikarmeistarar
með West Ham 1975 er liðið vann
FuUiam 2—0 i úrslitunum. I Fulham-
liðinu þá var sá maðurinn sem
Taylor tók við af í West Ham
vörninni, Bobby Moore.
Taylor var einnig í West Ham-
Iiðinu sem komst í úrsUt Evrópu-
keppni bikarhafa árið eftir en tapaöi
þá fyrir Anderlecht 4—2. Rob
Rensenbrink (2) og Francois van der
Elst (2) (seinna með West Ham)
gerðu mörk Anderlecht en Bryan
Pop Robson og Pat Holland gerðu
mörkWest Ham.
Hjá Southampton
Um svipað leyti og Taylor fór tU
West Ham fluttist Dennis Rofe bú-
ferlum tU Leicester og hóf að leika
með knattspyrnuUðinu þar í bæ. Þar
var hann í mörg ár, lék rúmlega 300
leiki áður en hann sneri aftur tU
London og hóf að leUca meö Chelsea.
Þegar John Neal, stjóri Chelsea,
tilkynnti aö hann hefði ekki not fyrir
Rofe var Lawrie McMenemy hjá
Southampton fljótur tU að næla sér í
kappann, hvar hann er ennþá að
leika þó hann sé ekki fastamaöur.
Af Tommy Taylor er það helst að
frétta að hann fór tU Orient á ný er
Alvin Martin sló hann út úr West
Ham-Uðinu. Þaðan fór hann svo til
Belgiu til að leUca meö Antwerpen.
Hvort hann er þar ennþá veit ég ekki.
Pat HoUand.
" Eddie KeUy.
Sex landsleikir
SI. vor fékk Tueart svo „free-
transfer” frá City og fór þá til Stoke.
Þar lék hann aðeins fjóra leiki eða
þar til John Bond hjá Bumley fékk
hann tU liðs viö sig í þriðju deildma.
Tueart lék sex landsleiki fyrir
enska landsliöið á árunum 1975 og 76
oggerðitvömörk.
Ally Brown sem er mikið í frétt-
unum þessa dagana vegna hins góða
gengis WalsaU i bikamum, en hann
leikur einmitt með þvi Uði. Hann er
einn af þeim sem nefndir em í grein-
inni og talið víst að hann myndi leika
með landsUðinu. Það gerði hann lfta,
lék einn leik árið 1971 gegn Wales-bú-
um. Hann fór út af fyrir Alan Clarke
og lék ekki fleiri leiki fyrir land sitt.
Brown var einn af máttarstólpum
WBA-Uðsins í tæp 15 ár en er nú eins
ogfyrr segirhjáWalsall.
Kvaddi á Wembley
Síöasti leikurinn sem Ian Gillard
lék fyrir QPR var úrsUtaleikurinn á
Wembley 1982 og með þeim leik batt
hann enda á 13 ára leikferil sinn hjá
QPR. Hann fluttist norður í land og
hóf þjálfarastörf hjá Aldershot i
f jóröu deUd hvar hann er ennþá.
GUlard, sem er bakvörður, lék
þrjá landsleiki fyrir England á þeim
árum sem Don Revie var að móta Uð
sitt.
Fleiri leikmenn em tUnefndir í
þessari merku grein en fæstir
„komust til manns” eöa þannig.
Þetta sýnir best hve hörð samkeppni
er í knattspyrnunni. Ef þú ekki ert
fastamaður í landsliðinu, eða vinnur
viðUka afrek, þá ertu gleymdur eftir
nokkurár.
Tommy Taylor.
Liam O’Kane.
„Hann á stórkostlega framtíð
fyrir sér. Ekki aöeins hjá okkur
heldur Uka sem skoskur landsUös-
maður. Hann er fæddur knattspymu-
maður og hann er aUtaf rólegur á
velUnum.”
Þetta vora orð sem Don Howe, þá
þjálfari Arsenal, lét falla í garð eins
af leUcmönnum Arsenal, Eddy
KeUy; Kelly lék aldrei fyrir land sitt
og náði aldrei því marki að verða 1.
klassa leikmaöur. Hann lék meö
mörgum Uðum á leikferU sínum en
er frægastur sem leikmaður með
Arsenal og Leicester þar sem hann
var þar tU í fyrra er hann gekk tU
liðs við utandeildarfélagið Milton'
Town.
Mikil meiðsli
Dennis Tueart er emn af þeim
leikmönnum sem nefndir eru í
greininni. Hann var þá 19 ára og lék
meö Sunderland. Hann lék um 180
leiki fyrir það liö og gerðiSO mörk.Þá
var hann seldur tU Manchester City
fyrir 180.000 pund. Hann var hjá City
í fimm ár, lék um 160 leiki og gerði í
þeim önnur 50 mörk.
Forráöamönnum New York
Cosmos í BandarUcjunum lUcaöi
þessi árangur svo vel að þeir sam-
þykktu að borga 250.000 pund tU aðfá
hanntilUðs viösig.
Tueart lék í BandarUcjunum um
tíma en sneri þá heim, aftur tU City,
sem greiddi 100.000 pundum minna
en þeir höfðu fengiö fyrir hann.
Tueart hefur átt við mUcU meiðsU
að stríða á knattspymuf erU sínum og
komu þau meöal annars í veg fyrir
að hann gæti leikið í úrslitaleik FA-
bikarsins árið 1981 er Manchester
Lék 108
lands^
leiki...
Það þótti nokkuð víst að mikið yrði
úr Moore strax á skólaárum hans
þegar hann lék knattspyrnu með
skólaUði sínu í Austur-London.
Moore, sem er fæddur árið 1941, lék
18 leiki fyrir unglingalandslið
Englands, sem er met sem hefur
ekki verið slegiö ennþá. Síðan lá
leiðin í landsliðið undir 23 ára, þar
lék hann átta leiki, en fór þaðan í A-
landsliðið. Fyrsti leUcurinn var í
heimsmeistarakeppninni í Perú 1962
og hélt Moore sæti sínu í þeirri
keppni. Frammistaða enska Uðsins
oUi nokkrum vonbrigðum en það var
þó bót í máli að Englendingar virtust
þama hafa eignast sannkaUaðan
súper-miðvörð. Eftir þetta var hann
svo að segja sjálfkjörinn í Uðið og
missti aðeins af 14 landsleUcjum á 12
árum. Og þessar fjarverustundir
hans frá liðinu voru annaðhvort
vegna meiðsla eða Alf Ramsey vildi
gefa öðrum tækifæri til að spUa með.
Moore missti aldrei stöðu sína í
liðinu vegna lélegrar frammistöðu.
AUs lék Bobby Moore 108 landsleiki
sem þá var heimsmet og enn meiri
árangur af litið er á þá staöreynd að
Uðið sem Moore lék með var aldrei
meðal fremstu liða. Þó að West Ham
hafi unnið FA bikarinn árið 1964 og
Evrópukeppni bikarhafa árið eftir
þá náði það aldrei þeim árangri sem
geta leikmanna liösins lofaði og átti
oft í vandræðum með aö halda sæti i
fyrstu deildinni.
En Moore var alltaf drottinhoUur
félagi sínu og með hann í liðinu leit
það út fyrir að vera betra en það í
raun réttri var.
Það sterkasta í fari Moore sem
knattspymumanns var án efa að
hann var alltaf á réttum stað og gaf
frábærar sendingar. Þetta ásamt
meöfæddum hæfUeikum og mikiUi
reynslu gerðu hann þann góða fyrir-
Uða sem hann alltaf var en hann var
fyrirUði Englendinga í 93 leikjum,
fyrst árið 1963, þá 21 árs að aldri.
Sú staðreynd að hann var nokkuð
seinn á sér kom sjaldan i ljós vegna
þess hve Moore var góður á öðrum
sviðum.