Dagblaðið Vísir - DV - 21.01.1985, Blaðsíða 30

30
DV. MÁNUDAGUR 21. JANÚAR1985.
Námsflokkar
Kópavogs
Síðasta innritunarvika
Námskeið á vorönn: enska, danska, þýska, franska,
sænska, norska, spænska, ítalska, skrautskrift, myndlist,
myndvefnaður, leirmótun, tölvuritvinnsla, vélritun, hnýt-
ingar, trésmiði kvenna, saumar, táknmál og skrúðgarð-
yrkja.
Innritun og upplýsingar í síma 44391 kl.
16.00-18.30.
Samkomusalur — árshátíðir —
þorrablót — veislur
Leigjum út samkomusal fyrir
60—110 manna samkvæmi
og hvers konar mannfagnaði í
Borgartúni 18.
Upplýsingar í síma Farmanna-
og fiskimannasambands ís-
lands 29933 og 29095 eftir
lokun skiptiborðs. Á kvöldin í
síma 38141.
NYR.
léttur og hlýr
KK" KAPP-ku/dajakkinn
rr
(poplin /polyester)
FÆST UMALLT LAND.
Sjóklæðagerdin hf.
Skúlagata 51, sími 11520.
Hlutur ríkissjóðs
í Rafha til sölu
— mat á hlutafé ríkisins
íFlugleiðum og Eimskip
væntanlegt innan
skamms
Hlutabréf ríkissjóös í Rafha hf.
munu veröa boöin til sölu á almennum
markaöi innan tíöar.
Ríkissjóöurá nú30% af heildarhluta-
fé Rafha. I árslok 1983 var nafnverö
heildarhlutaf jár talið nema rúmum 2,8
milljónum króna. Á síðasta ári bauö
fjármálaráöuneytiö stjórn og hluthöf-
um Rafha forkaupsrétt aö hlutafé rík-
isins á 12,5 földu nafnveröi. Kaupverö
mátti greiöast meö 80% útborgun og
eftirstöðvamar á 10 árum. Stjórn og
hluthafar fyrirtækisins tóku enga af-
stööu til þessa tilboös ráðuneytisins.
Fjárfestingarfélag Islands sá um
mat á verömæti hlutabréfanna. Fjár-
festingarfélaginu hefur nú veriö faliö
aö selja hlutabréfin og aö sögn Þor-
steins Guönasonar munu þau veröa
auglýst á næstunni. Ekki liggur fyrir
meö hvaða hætti og kjörum bréfin
veröa seld, þaö er hvort ákveðin verö-
ur lágmarksupphæð eöa óskaö eftir til-
boöum.
Fjármálaráðuneytið hefur einnig
faliö Fjárfestingarfélaginu aö meta
hlutabréf rikissjóös í Flugleiöum og
Eimskipafélaginu. Ríkissjóöur á um
20% af hlutafé í Flugleiöum og um 5%
af hlutafé Eimskipafélagsins. Fjár-
festingarfélagið fékk til liðs viö sig dr.
Richard A. Brealy prófessor viö Lond-
on Business School og er lokaskýrslu
um mat á þessum hlutabréfum aö
vænta innan skamms.
ÖEF
Gubbi að boröa risavaxnar hundasúrur. Bátnum ýtt aftur á flot.
Ásgeir Hvítaskáld skrifar um siglingar:
Huglausir veiðimenn
Viö vinimir þrír vorum enn staddir
í Akurey eftir misheppnaöar lunda-
veiðar. Við óöum hvönn sem náöi upp
undir hendur og rööuöum í okkur
risavöxnum hundasúrum. Svo
fundum við villtan rabarbara og
tókum meö í nesti til aö sjúga. Eftir
allan hamaganginn vorum viö aö
vonum orönar glorhungraðir. Síðla
dags ýttum viö bátnum á flot og
híföum upp segl.
Heimferðin gekk vel um sinn. En
er viö komum fyrir nesiö og inn í
Skerjaf jörö tók veðrið aö versna. Viö
þurftum aö krussa á móti. Fyrr en
varði var komið brjálað rok og
öldurnar ýföust upp og sýndust fullar
af illum öndum. Okkur miðaði ekkert
áfram; komum alltaf aö landi á
sama staö eftir hvert slag. Rekiö var
svo mikið. Ég fór að veröa dálítið
pirraöur á þessu. Eg píndi bátinn
eins mikið upp í og mögulegt var, lét
þá sitja yst úti á boröstokknum. Þaö
kom ágjöf inn í bátinn. Stundum
heilu öldurnar. Þeir þurftu aö ausa
hvaö eftir annað. Eg venti er ég var
alveg aö sigla upp á skerin og tók
næsta slag upp aö landi. Viö vorum á
sama stað og síðast er við komum aö
skerjunum. Okkurmiöaöi ekkert. Ég
sagöi strákunum þaö ekki, en blótaöi
íhljóði.
Skyndilega losnaöi skautið af
bómunni og stórseglið slóst til hliðar
frjálst. Báturinn missti ferö og varð
stjórnlaus. Um leiö og ég tók í
bómuna, til aö koma hnútnum aftur
á, kom vindur í segliö og báturinn
hallaöist og fór að sigla. Ég varö aö
sleppa annars ylti báturinn. Hvaö
eftir annaö geröi ég tilraun en varö
aö sleppa á síðustu stundu, kannski
búinn aö hálfbinda skutulshnútinn.
Brimkollamir skvettust inn í bátinn
og þaö var erfitt að fóta sig í
látunum. Enn bætti hann í veðrið. Nú
fór að fjúka í mig. Loks reif ég blót-
andi í helvítis bómuna. Báturinn
lagðist á hliöina. Strákarnir héngu
náfölir út fyrir borðstokkinn á móti.
Á síðustu stundu, þegar sjórinn
flæddi inn, sleppti ég bómunni.
Báturinn rétti sig og þeir settust
niöur í botninn. Ég skammaöi mátt-
arvöldin og steytti hnefa upp í veðr-
iö. Þama munaði aöeins einu sek-
úndubroti, en svona veröa slysin; á
einu augabragöi. Viö hefðum aldrei
getaö synt alla leiöina í land í þessu
ölduróti og þaö sá enginn til okkar í
þessu leiöinda sunnudagsveöri. AUir
sátu inni og lásu blööin.
Það þýöir lítið aö fá brjálæöiskast
gegn vindinum. Með iagni en ekki
æsingi, tókst aö koma hnút á
bómuendann. Viö slökuöum fokkunni
niöur. Á stórseglinu var enginn út-
búnaöur til aö rifa svo ég varö sífellt
aö hleypa vindinum úr því. Viö
vorum orönir kaldir og hraktir og
neyddumst til aö fara í land. Viö
lentum í sendinni fjöru úti á
Seltjarnarnesi og drógum bátinn á
land. Gengum frá honum þannig aö
hægt yröi aö sækja hann daginn eftir.
Sjóblautir og með harðsperrur
stigum viö upp á malbikiö. Aöeins
var tekið aö skyggja og búiö var aö
kveikja á götuljósunum. Innra meö
mér fann ég ungdóminn og mig lang-
aöi í stelpu. Náttúran hamaöist í
öllum æöum mínum. En mest fann
ég fyrir hungrinu, hvernig maginn
kallaöi á kjöt, bragðmikið og mjúkt
kjöt. Jafnvel steiktan lunda, þess-
vegna. Þó viö hefðum verið of hug-
lausir til aö veiða f ugla í soöiö.
..Strákar, eigum viö aö fara á
næsta restaurant og fá okkur
grillaöan kjúkling,” sagöi ég.
Þeir hlógu. Já, viö ráfuöum um
malbikið og skellihlógum eins og
smá-skólastrákar.
Endir.