Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.1985, Síða 4
4
DV. FIMMTUDAGUR 27. JUNI1985.
— hvflir sig með því að ganga Sólheimahringinn sem er 24 km
„Þaö er nú ágætt aö vera kominn
heim en ég get ekki neitað því aö ég
sakna hringvegarins,” sagöi Reynir
Pétur Ingvarsson, göngugarpurinn
frækni, þegar DV heimsótti hann að
Sólheimum í gær.
„En eitt finnst mér skrýtiö,” sagöi
Reynir, „aö þaö skuli vera svona
rigning strax daginn eftir.”
— Hvemig hefur þessi dagur liöiö
hjá þér?
,,Eg ætti nú eiginlega ekki aö gefa
þaö upp. Þetta hefur nefnilega veriö
svokallaður frjáls dagur. Reyndar
hef ég voöa lítiö gert en viö skulum
ekki hafa þaö í flimtingum. Hins veg-
ar ætla ég að Iabba mig niður núna
eftir hádegiö. Eg ætla aö labba Sól-
heimahringinn sem er 24 kílómetr-
ar.”
— Nú var slegið upp dansiballi á
Selfossi þegar þú komst þangaö.
Dansaöiröu mikið?
„Nei, ég dansaöi ekki nema bara
soldiö. Ég var hálfdasaöur eftir þetta
allt. Þaö var svo mikill hávaöi. Svo
tók maður svo mikla kjaftatörn. Ég
fór því nokkuö snemma af ballinu til
ungra hjóna sem buöu mér heim upp
á ís og keyrðu mig svo hingaö heim á
eftir.”
— Léttistu ekki á þessari miklu
göngu?
„Jú, eitthvað. Eg er núna þetta 65
til 67 kíló. Áöur var ég alltaf 67 til 70
kíló en þaö má ekki gleyma því í
þessu sambandi að ég hef alltaf
gengiö mikiö og hreyft mig.”
— Haföirðu ekki marga skó til
skiptanna á göngunni? Gekkstu ein-
hverja þeirra alveg niöur?
„Þaö er mesta furöa aö þaö sér
varla á skónum, sem ég var í. Þegar
ég lagöi af staö fór ég meö þrjú pör af
skóm og gekk í þeim til skiptis þar til
ég kom á Homafjörð aö mér voru
gefnir skór, þessir hvítu sem ég var
svo alltaf í eftir þaö. Þaö eru mér ein-
Reynir og Hanný fyrir utan húsið
sem Reynir býr í. Hann sagðist
vona að Hanný gœti flutt inn til
hans fljótlega. Reynir heldur á
bikurum sem fólagasamtök á Sel-
fossi veittu honum.
hverjir þeir bestu skór sem ég hef
átt.”
— Og á nú að hella sér út í bygg-
ingu íþróttaleikhússins?
„Já, já, ég er búinn aö bjóða fólki
viö opnunina í haust. Þá á húsiö aö
vera tilbúiö. O, ég hlakka svo til,”
sagði Reynir Pétur Ingvarsson. _rþ
„Reynir gaf mér þetta fallega hálsmen þegar hann kom heim," sagði Hanný Haraldsdóttir, vinkona
Reynis. y (DV-myndirS)
REYNIR PETUR
LABBAR SIG NIÐUR
Jarðgöngin í Ólafsf jarðarmúla:
Þau jarðgöng sem
komast næst því
að skila arði
segir Jón Rögnvaldsson
hjá Vegagerð ríkisins
„Þaö er öruggiega útilokaö aö fá út
arðsemi jarðganga í Olafsfjarðarmúla
meö sömu aöferðum og viö reiknum til
dæmis út arðsemi bundins slitlags,”
sagöi Jón Rögnvaldsson, verkfræð-
ingur hjá Vegagerö ríkisins.
„Eg held þó að þessi jarðgöng í
Olafsfjarðarmúla komist næst því aö
skila arösemi af þeim jarðgöngum sem
rætt hefur verið umaðgera.”
Jón sagöi ennfremur aö meta yröi
félagslegu þættina í þessum fram-
kvæmdum; samgöngur yröu greiðari
og komiö yrði í veg fyrir skriðu- og
snjóflóðahættu.
„En í okkar útreikningum leggjum
viö ekki mat á þætti sem þessa,” bætti
Jónvið.
Þegar rætt er um arðsemi fram-
kvæmda í vegagerð er átt viö ávöxtun
þess fjármagns sem lagt er í veginn,
hvaö þaö gefur mikiö af sér.
Sú aðferö er notuð að spamaður,
sem verður vegna viökomandi verks,
er veginn upp á móti stofn-
kostnaðinum. Sé umferð um ákveöinn
veg mikil eru alltaf meiri líkur á því aö
dýr framkvæmd skili arði.
— En eru þær dýru brýr sem verið
er að leggja hingað og þangað í af-
skekktum héruöum með nokkra arö-
seml?
„I flestum tilvikum er það vafalaust
ekki, sé okkar reikniaöferö notuð til aö
finna út arösemi. En ég endurtek aö
viö leggjum ekki mat á félagsleg
sjónarmiö eöa hvort viökomandi kafli
veröur öruggari yfirferöar.”
Rætt er um að jarðgöngin í Olafs-
fjaröarmúla komi til meö aö kosta á
milli tvö og þrjú hundruð milljónir
króna. -JGH
Jarðgöng:
Þessi haf a verið rædd
Þrátt fyrir aö ákveöiö hafi veriö aö
gera jarögöng í gegnum Olafsfjarðar-
múla, hefur gerö fleiri jaröganga verið
rædd.
Þau helstu eru; jarðgöng á milli
önundarfjaröar og Isafjarðar, jarö-
göng frá Reyðarfirði til Fáskrúðs-
f jarðar og jarögöng í gegnum Fjaröar-
heiöi, þaö er „leysa Seyðisfjörð” eins
og sagt er á fagmáli.
Sem sé, mest er rætt um gerö jarö-
ganga á Vestfjöröum og Austurlandi.
Jarðgöng eru mjög dýrar fram-
kvæmdir. Jarðgöngin í Olafsfjarðar-
múla kosta til dæmis á milli tvö og þrjú
hundruömilljónirkróna. _jgh
Bundið slitlag:
„10 til 50% arðsemi”
— bundið slitlag á 180 kflómetra í sumar
Bundið slitlag veröur lagt á alls 180
kilómetra í sumar. Vegagerðin sér um
mestan hluta lagningarinnar en auk
þess eru um 3 til 4 verktakar sem
annast þetta.
„Lagning bundins slitlags er yfir-
höfuö mjög arðsöm,” sagöi Jón Rögn-
valdsson, verkfræðingur hjá Vega-
geröinni.
Þaö hefur komiö fram áöur hjá Jóni
í viötali viö DV aðarðsemi „teppanna”
er nokkuö mismunandi, hún er
algengust á bilinu 10 til 50%.
Mismunandi arösemi bundins slit-
lags liggur mest í því hversu mikiö er
búiö aö byggja undir slitlagiö.
„Þegar búiö er að leggja mikið fé í
ákveðinn vegarkafla er lítill viöbótar-
kostnaður viö að fullgera hann, leggja
á hann bundið slitlag.”
Þeir 180 kílómetrar sem lagt veröur
bundiö slitlag á í sumar eru um allt
land, kaflar hér og þar.
JGH
í dag mœlir Dagfari
I dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
Seint og um síðir hafa borist um
það fréttir sunnan úr ttaliu aö þar
hafi Steingrímur Hermannsson for-
sætisráðherra haldið merka ræöu á
ráðstefnu sem þar var haldin um ný-
sköpun í atvinnulífi ttala. Sam-
kvæmt frásögn Morgunblaðsins var
forsætisráðherra vor skorinorður i
tölu sinni. Sagði sem satt er að Evr-
ópa hefði dregist aftur úr Bandaríkj-
unum og Japan í tækniþróun. Ef ekk-
ert yrði að gert mætti búast við að
Evrópulönd myndu tilheyra vanþró-
uðum hluta heims innan nokkurra
ára. Lauk Steingrímur ræðu sinni
með hvatningarorðum um að menn
brettu nú upp ermar og glímdu viö
vandamálin því vilji væri allt sem
þyrfti.
Þaö er sama hvaðan gott kemur og
þessi Italíuferð hefur svo sannarlega
ekki orðið til einskis ef hún hefur orö-
ið til þess aö opna augu forsætisráð-
herra fyrir því aö það er ekki nóg aö
tala og tala heldur þarf lika að bretta
upp ermar og gera eitthvað.
Gallinn er bara sá að hér á heima-
slóðum er ráðherrann ekki eins víg-
reifur i þessum efnum. Að vísu skort-
ir ekkert á að hann tali og tali og
ástæðulaust að amast við því enda
sjaldan sem þetta tal vekur nokkra
Ný útflutningsgrein
athygli eða viðbrögð miðað við
magnið. En það er ekki nóg að belgja
sig út suður á ttaliu og hvetja aöra tU
dáða ef aUt er látið sitja á hakanum
hér heima.
Þau eru orðin mörg tækifærin sem
Steingrimur og raunar Þorsteinn
lika hafa notað tU að ræða nauðsyn á
„nýsköpun atvinnuveganna”. Þetta
er orðin ein af þessum þægUegu
kUsjum sem gott er að grípa til þegar
sussa þarf á óþoUnmóðan lýðinn, en
mikið skeUing ætlar að verða djúpt á
framkvæmdum. Samt segir Stein-
grímur þarna suöur frá aö vUji sé
aUt sem þurfi og kannast aUir lands-
menn mætavel við það orðtak frá
Gunnari heitnum Thoroddsen þótt tt-
alarnir hafi kannski ekki heyrt þetta
áöur.
Þegar litiö er á staðreyndir um ný-
sköpun atvinnuveganna kemur i ljós
að þar er fátt um fína drætti. Bænd-
urnir eru að bisa við kanínur og refi
og margir ætla I fiskirækt en aö ööru
leyti bólar iitið á nýsköpun. Ástæðan
er meöal annars sú aö kerfiö hér á
landi er afskaplega tregt tU að viöur-
kenna þörf á breytingum eöa frum-
kvæði af nokkru tagi. Og ekki bara
hiö opinbera, heldur fjöldi einstakl-
inga og einkafyrirtækja líka. Upp-
finningamaður stóls gekk hér mllll Þjóðverji tók hann upp á arma sína
Péturs og Páls án árangurs þar tU og rakar saman fé á þessari íslensku
uppfinningu. Og þetta er ekkert eins-
dæmi, síður en svo.
Því væri það ekki svo gaUö ef
Steingrimur vUdi láta svo Utið að
flytja ttaUuræðuna á fundum hér
heima í staö þess að tönglast á sömu
kUsjunum um nýsköpun atvinnuveg-
anna. Hann var svo miklu ákveðnari
þarna á ItaUu og við verðum ein-
hvern vegbin að peppa manninn upp
hér heima. Kannski að ráðið væri að
boða tU alþjóðaráðstefnu í Reykjavík
um nýsköpun atvinnuvega Vestur-
Evrópu. Þá er viðfangsefnið orðið
hæfUega stórt fyrir Steingrím og rík-
isstjórnina þvi það er ljóst að stjóm-
arhemmum lætur ekki vel að hugsa
um Utlu málin og kjósendur hugsa
auðvitað aUtof smátt fyrir þessa
menn. En ef rétt er á haldið gæti
Steingrímur oröiö talandi tákn
þeirra sem berjast fyrir endurreisn
Evrópu á sviði visinda og tækni, jafn-
vel forstjóri Rannsóknaráðs Evrópu
þegar hann missir stólinn. Fyrst viö
getum ekki þróað tækni tU að flytja
út gætum við þróaö frýjunar- og
eggjunarorð um nýsköpun Evrópu í
þeim mæU að áUtlegur hópur manna
fengi þar atvinnu við að semja og
flytja ræður um efnið undir leiðsögn
núverandi forsætisráðherra. Dagfari.