Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.1987, Side 37

Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.1987, Side 37
FIMMTUDAGUR 1. OKTÖBER 1987. 37 Menning Skólasystkin í vestursal A laugardag var opnuð sýning í vestursal Kjarvalsstaða. Þrír mynd- listarmenn eiga þar verk, Jón Axel Bjömsson, Björg Örvar og Valgarð- ur Gunnarsson. Þau eiga það sameiginlegt að hafa verið í 1979 út- skriftarárganginum frá Myndiista- Myndlist Þorsteinn J. Vilhjálmsson og handíðaskólanum. Þetta er þó ekki eiginleg samsýning - öllu held- ur þijár einkasýningar í einum sal. „Jú, mikil ósköp, við höfiim hist eftir að við útskrifuöumst," segir Jón Axel, aðspurður um hvort sýningin sé skipulagður endurfundur þeirra þriggja. „Við höfum aftur á móti aldrei sýnt saman áður.“ Engin skilgreining DV velti vöngum ásamt Jóni Axel og Björgu Örvar í vestursalnum skömmu áður en sýningin var opn- uð á laugardaginn. Valgarður Gunnarsson var í Noregi. - Hvaða verk sýnið þið hér? „Öll mín verk eru máluð á þessu ári. Það er eitt ákveðið þema í þeim öllum. Ég kalla þau fyrirboða," segir Björg. - Fyrirboðar hvers? „Fyrirboðar góðs og ills. Ég hafði í huga þverstaeður og samstæður í lifinu. Það var meginhugmyndin sem lá að baki þegar ég byijaði að vinna þessi verk.“ „Mér finnst ég alltaf vera að mála sömu myndina, í mismunandi út- færslum," svarar Jón Axel spum- ingunni. - Og hvemig er sú mynd? „Eg veit það varla sjálfur. Ein- hvem tímann svaraði ég þessari spumingu á þá leið að ég væri að mála sjálfan mig á röngunni. Hitt er svo annað mál aö ef maður gæti gert ríkulega úttekt á sjálfum sér og verkum sínum þyrfti fólk ekki að koma á sýningamar. Sýning gefur manni ákveðið hlutleysi. Þegar verk er komið á sýningu er maður nokk- um veginn laus við það.“ Nýja málverkið „Eg er sammála Jóni hvaö varðar nákvæmar útlistanir á eigin verk- um,“ segir Björg. „Ég hef lokið mínum þætti. Síðan er komið að áhorfendum. Fólk verður sjálft aö vega og meta verkin. Hvað mig sjálfa varðar missi ég ákveðin tengsl við verk um leið og ég lýk við það. Ég vinn heldur ekki eins og Jón, sem glögglega má sjá á sýningunni. Þó viö höfum svipað myndlistarlegt uppeldi erum við gerólík." - Nú tilheyrið þið bæði hinum svo- kallaða hópi ungra listamanna. „Nýja málverkið," botnar Jón. „Þetta var hreyfing í málaralist sem kom upp í kringum 1980. Hún hafði ákveðin áhrif í myndlist án þess að allii tækju þau hrá upp. Jón Axel Bjömsson og Björg Örvar í vestursal Kjarvalsstaóa. Hreyfinguna hefur raunar dagað uppi sem slíka," bætir Björg við. „íslendingar eiga erfitt með að greina á milli áhrifa og kópía,“ held- ur Jón áfram. „Menn eru famir að vinna úr þessum áhrifum, hver á sinn hátt Helsta breytingin frá því 1983-84 er sú að listamönnum er ekki lengur ætlað aö hafa að leiðar- ljósi einhveijar viðteknar hugmynd- ir. Núna gefst tækifæri til að vinna persónulegri verk. Það er enda eng- inn einn viðtekinn sannleikur í myndlist." „Þetta breytist alltaf með tíman- um,“ segir Björg. „Nýtt fólk kemur inn með aðrar og nýjar hugmyndir. Kynslóðaskipti kalla á þróun." annan ekki eftir geðþótta." „Já, ég er sammála þessu,“ segir Jón. „Gagnrýnendur eru þeir aðilar sem geta breytt þessu skrýtna ástandi. Erlendis er mun erfiðara fyrir listamenn að koma verkum sínum á framfæri. Þar sjá sýningar- salirnir um að velja verk til sýning- ar. í Þýskalandi hafa galleríin til að mynda rpjög afinarkaða stefhu. Eitt þeirra tekur til dæmis einvörðungu til sýningar verk ungra listamanna frá Berlín. Auðvitað á öll myndlist rétt á sér en hlutverk gagnrýnenda hlýtur aö vera að vekja athygli fólks á þvi at- hyglisverðasta sem er að gerast í myndlist hveiju sinni.“ Mikióaf sýningum Myndlist hefur verið býsna áber- andi í þjóðfélaginu að undanfomu, sérílagi í fjölmiðlum. „Það er vegna þess hversu auðvelt er að setja upp sýningar," svarar Jón, „og gagnrýnendur skrifa um allar sýningar. Ég held að það hljóti að vera slæmt í svona litlu samfé- lagi.“ „Það er skrifað um allt. Allar sýn- ingar fá ákveðið pláss," bætir Björg við. „Með þessu er ég alls ekki að segja að það sé sýnt of mikið af myndlist á íslandi. Öðm nær. Ég álít hins vegar að það sé í höndum listfræðinga og gagnrýnenda að benda fólki á hvar vaxtarbroddur er til staðar. Það er í þeirra verka- hring að vekja athygli á því sem skiptir máli, án þess þó að þeir taki sér vald til að dæma einn úr leik og Auknar auglýsingar - En kemur aukin umfjöllun um myndlist ekki listamönnum til góða, almennt? „Ég held aö myndlistarumfiöllun hafi ekki aukist með tilkomu nýrra fjölmiðla. Það sem hefur gerst er að listamennimir sjálfir em meira í sviðsljósinu en áður,“ svarar Björg. „Það er auðveldara að selja andlit en að rýna í verkin sjálf.“ Jón tekur í sama streng. „Mér finnst myndlistargagnrýni ekki hafa aukist neitt. Umræðan er miög yfir- borðsleg. Þetta er ekki umfjöllun heldur miklu frekar auglýsing fyrir sýningar. Fleiri fjölmiðlar, fleiri tækifæri til að auglýsa. Fólk er litlu nær um sýningamar sjálfar. Lósta- maðurinn á aukin heldur ekkert að hafa með málið að gera. Verkin em hans niðurstaða." „Það þarf kjark til að vinna að myndlist," segir Björg ennfremur. „Og það krefst ekki síður hugrekkis að horfa á myndlist. Það þarf að hjálpa fólki við það. Við eigum menntað fólk, skólagengiö eða sjálf- menntað, sem er fært um slíkt.“ Saman á sýningu - Svo við beinum sviðsljósinu frá myndlistinni og að ykkur. Hvers vegna ákváðuð þið þijú að sýna sam- an núna? „Það var eiginlega tilviljun," svar- ar Jón. „Salurinn var pantaöur íyrir þrem árum en reyndist alltaf upp- tekinn þegar til átti að taka. Upphaf- lega ætlaði Bjöig að vera með einn sal og Valgaður, Kjartan Ólason og ég ætluðum að að hafa annan sam- an. Þá hætti Kjartan við en við þijú smelltum okkur saman á þennan tíma sem okkur bauðst svo óvænt. Þannig atvikaðist það að við þijú sýnum hér saman þó verk hvers og eins séu afmörkuð og blandist aldr- ei.“ „Ég hélt að það væri meiri skyld- leiki með okkur,“ segir Björg. „Já, samanburðurinn kom manni á óvart. Viö höfðum vitaskuld fylgst hvert með öðru,“ bætir Jón við. „En viö höfðum kannski ekki gert okkur grein fyrir hvað við vorum í raun- inni að fást við ólíka hluti.“ - Hvað tekur svo við eftir þennan endurfund? „Þá tökum viö upp þráöinn þar sem frá var horfið. Aframhaldandi vinna.“ -ÞJV GERIÐHAGSTÆD MATARINNKAUP SALTKJÖT 299,“kr.kg. LONDON- LAMB 435, “ kr. kg. ÚRBEINAÐUR HANGIFRAM- PARTUR 435,- kr. kg. FRAMPARTAR Ý2 239,- kr. kg. HRYGGIR 299,- kr. kg. SVIÐ 125,- kr. kg. O NÖATÚN NÓATÚNI17-ROFABÆ 39 17260 17261 S 671200 671220 Arnarflug hefur nú náð þeim langþráða áfanga að flogið er alla daga vikunnar til Evrópu. ■ Við fljúgum fimm sinnum í viku til Amsterdam og tvisvar í viku til Hamborgar. ■ Brottfarir eru þannig settar upp að við lendum á Schiphol flugvelli í Amsterdam á hádegi. ■ Þá er einmitt besti tíminn til að ná tengiflugi áfram, til allra heimshorna. ■ Hjá Arnarflugi fœrðu farmiða hvert sem er í heiminum.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.