Dagblaðið Vísir - DV - 19.10.1987, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 19. OKTÓBER 1987.
Frétdr
□dsvoði í íbúðahúsi við Drápuhlíð:
Bnum íbúanna bjargað
út meðvHundarlausum
Eins og sjá má á myndinni lagði mikinn reyk út úr íbúðinni. Myndin er tekin
í þann mund sem slökkvistarf hófst. DV-mynd S
Rólegra í miðbænum:
Óeinkennisklæddir lögregluþjónar á ferli
Borgin greiði
miskabætur og
útiagðan kostnað
Hæstiréttur hemr staðfest dóm
undirréttar um læknamistök á Borg-
arspítalanmn og dæmt Reykjavíkur-
borg til að greiöa miskabætur og
útlagðan kostnað.
Mábð snerist um það aö ung
stúlka, Áslaug Óskarsdóttir, hafi að
óþörfit tapað tönnum í efri górni
vegna mistaka læknis á slysavarö-
stofunni ígræðsla tveggja tanna í
efri gómi heffii sennilega tekist ef
læknirinn heíði visað Áslaugu strax
til tannlæknis i stað þess að segja
henni að leita til tanniæknis morg-
uninn eftir atvikið.
Móöir Ásiaugar, Lovísa Einars-
dóttir, varð fyrir nokkrum gárútlát-
um vegna þess að smíða þurfti brú
í stúlkuna árið 1981. Taldi Lovísa
eðlilegt að Reykjavfkurborg greiddi
það því mistökin voru læknisins.
Reykjavíkurborg neitaði hins vegar
að greiða þessa upphæð og ákvað
því Lovísa að leita réttar 9Íns fyrir
dómstólum. Hún fékk Guðriði Þor-
steinsdóttur til þess að taka málið
að sér og féll dómur þeim í hag í
undirrétti. Þar var Reykjavíkurborg
gert aö greiða miskabætur, kostnað
við brúarsmíðina og væntanlegan
kostnað sera leggja þyrfti út í vegna
Reykjavíkurborg áfrýjaði þessum
úrskuröi til hæstaréttar, og þann
annan október var dómurinn að
mestu leyti staðfestur. Þó fékkst ekki
staðfesting á skyldu Reykjavikur-
borgar til aö græða væntanlegan
kostnaö.
í samtali við DV taldi Guöríöur lik-
legt aö sá kostnaður fengist lfka
greiddur er að því kæmi Efsvo færi
ekki væri ófrjákvæmilegt aimað en
að sækja það einnig fyrir dómi. Guö-
ríður sagöi einnig að töluvert væri
um það að þannig mál væru leyst
áður en til kasta dómstóla kæmi. En
að þessu sinni hefði ekki verið vilji
fyrirþvi af hálftt Reykjavíkurborgar.
Lovísa kvaö þetta mál allt hafa
verið hrikalega pfslargöngu fyrir sig
og sína en hún sæi ekki eftir tíman-
um í þetta. Sem slikt væri þetta
prófinál og myndi eflaust þjálpa
mörgum í svipaöri aðstöðu að leita
réttar síns ef fordæmi væru fyrir þvi
að það væri mögulegt.
Norðuriand:
Mikíð af rjúpu
en hún er stygg
Eldur kom upp í íbúðarhúsinu að
Drápuhlíð 1 aðfaranótt sunnudags.
íbúðin, þar sem eldurinn kom upp,
skemmdist töluvert. Slökkviliðs-
menn náðu einum íbúanna meðvit-
undarlausum út úr húsinu og er
hann enn á gjörgæsludeild.
Slökkviliðinu barst tilkynning um
bruna í Drápuhlíð 1 kl. 53 í gær-
morgun. Þar sem stutt er frá Slökkvi-
stöðinni yfir í Drápuhlíð var liðið
komið á staðinn tveimur mínútum
síðar, eða kl. 5\ Þá stóðu reykjar-
bólstrar út um glugga íbúðarinnar.
Flestir heimilismanna voru komn-
ir út, eða fimm talsins, en grunur lék
á að einn væri eftir inni í reykjarkóf-
inu. Samstundis voru sendir inn
fimm reykkafarar, tveir til að
slökkva eldinn, og tveir til að finna
manninn. Hann fannst fljótlega sof-
andi í herbergi viö hliðina á herberg-
inu sem logaði í og gekk vel að koma
honum út. Hann var umsvifalaust
sendur á slysadeild vegna reykeitr-
unar. Maðurinn er nú á gjörgæslu-
deild.
Á meðan réð slökkviliðið niðurlög-
um eldsins og gekk það vel. Þó var
ljóst að eldurinn hafði logað í nokk-
urn tíma áður en slökkviliði var gert
viðvart og íbúðin því mikið brunnin.
Ekki er ljóst hvað eldinum olli en
málið er nú í rannsókn hjá Rann-
sóknarlögreglu ríkisins.
Á neðri hæð var ekki mikið um
skemmdir að sögn húsráðanda. Þó
hafði einhver vatnsagi verið en allt
það vatn, sem notað hafði verið við
slökkvtistarfið, haföi verið sogað upp
furðufljótt og skemmdir því óveru-
legar. -PLP
Óvenju lítið var um rúðubrot í mið-
borg Reykjavíkur. Aðfaranótt sunnu-
dags var t.d. ekki brotin nema ein
rúða.
Að sögn lögreglunnar er venjan að
um hægist um þetta leyti árs, skólam-
ir hafnir fyrir alvöru, og menn búnir
að hlaupa af sér homin eftir sumar-
vtinnuna.
Einnig hefur lögreglan tekið upp
nýja starfshætti. Vakthafandi lög-
regluþjónar em famir að fara út í
borgaralegum klæðum með labbrabb-
tæki. Þeir ganga um miðborgina og
þegar þeir sjá einhverja vera að brjóta
rúður kalla þeir til lögreglubifreið og
em rúöubrjótar handteknir. Nokkrir
brjótar hafa náðst á þennan hátt und-
anfamar helgar.
Gyifi Kristjánsson, DV, Akuieyit
Þeir rjúpnaveiðimenn á Norður-
landi, sem DV hefur rætt vtið, em
sammála um að talsvert sé af rjúpu
rqjög víða en hún hefur verið mjög
stygg og veiði hefur þvti ekki verið
, mikil enn sem komið er.
Menn, sem fóm til rjúpna í Ljósa-
vatnsskarð, sáu gífurlega mikið af
rjúpu. Töldu þefr að þær hefðu ekki
verið hundruðum saman heldur í þús-
undatali. En þær vora geysilega
styggar og engin leið að nálgast þær.
Víða annarstaðar hafa menn séð til
rjúpna en þar hefur sama sagan verið
uppi á teningnum, rjúpan stygg og þvti
ekki mikil veiði enn sem komið er.
Þá hefur veðurfar á Norðuriandi ekki
verið hagstætt til veiða síðan veiði-
tíminn hófst sl, fimmtudag.
Mestur, bestur og stærstur
Það hefur lítið heyrst í Davtið borgar-
stjóra að undanfómu. Eitthvað
hefur hann verið að rífast vtiö fóstr-
umar út af dagvtistunarmálum og
svo hefur hann ákveðið að snúa
gamla miðbænum vtið með ráðhúsi
úti í Tjöminni. En þetta em smámál
sem varla nokkur maður tekur eftir
vegna þess að þjóðin hefur verið
upptekin af nýrri ríkisstjóm og
þeirri mikilvægu spumingu hvort
Jón Baldvtin fær sér ráðherrabfl eða
hvort Þorsteinn sé búinn að skipta
um bros.
Davíð borgarstjóra leiöist þófið.
Hann nennir ekki lengur að vera
settur til hliðar vegna einhverra
manna sem ekki skipta neinu máli
í samanburði við hann sjálfan. Helg-
arpósturinn fékk borgarstjóraxm í
viðtal og þar segir Davíð: „Forsætis-
ráðherra hefur hlægilega lítil völd.
Menn átta sig ekki á því og það bjarg-
ar honum. Forsætisráðherra fær að
vísu að vera fundarstjóri og getur
komið fram út á vtið gagnvart fjöl-
miðlum en hann hefur sáralítið
forvald. Ég hugsa aö það sé hvergi
til valdalausara forsætisráðherra-
embætti í veröldinni."
Um sjálfan sig segir borgarstjórinn
hins vegar: „Ég hef aðgang að þús-
und starfsmönnum. Mér reynist létt
að stjóma. Ég hef góð stjómunarleg
tök og það gengur undan mér.“
Davíð segir að það sé ragl að vera
með ellefu ráðherra. Það væri nægi-
legt að hafa fimm og hann bendir á
að hver og einn ráðherra hafi ekki
nema fimm til sjö starfsmenn í sín-
um ráðuneytum, þannig að það er
ekkert ráðherraembætti sem jafnast
á vtið borgarstjóraembættið. Þannig
lætur Davtið borgarstjóri móðan
mása og það fer ekki á milli mála
hvaða álit hann hefur á þessum ráð-
herrum sem sífellt era í svtiðsljósinu
eins og þeir ráði einhveiju.
Það var löngu orðið tímabært að
einhver segði þennan sannleika.
Auðvtitað hefði verið betra að ein-
hver annar hefði gert en það en
borgarsljórinn sjálfur vegna þess að
hann er í eðli sínu lítillátur og ekki
gefinn fyrir að vekja á sér athygli.
En úr þvti enginn tekur af honum
ómakið þá sér Davíð ekki ástæðu til
að fara dult með þá staðreynd að það
er hann sem skiptir máli í þjóðfélag-
inu, ekki einhverjir litlir karlar í
ráðherrastólum sem em að gera sig
breiða.
Þorsteinn Pálsson er að vísu for-
maður flokksins og Davtiö ætlar að
leyfa honum að vera það áfram því
það er algjört aukatriði hver er for-
maður meðan Davíð er borgarstjóri
og ræður ferðinni. Þorsteinn er líka
forsætisráðherra þar sem hann fær
stundum að halda ræður og koma
fram í sjónvarpi. En forsætisráð-
herra er barasta fundarstjóri og
blaöafulltrúi og valdalausasti mað-
urinn í veröldinni. Hann hefur í
mesta lagi fimm eða sjö starfsmenn
meðan Davíð hefur þúsund. Hvað
eiga svona menn að vera ybba gogg
og vera með mannalæti í fjölmiöl-
um? Almenningur á að vtita að
Þorsteinn er ekkert, akkúrat ekkert,
vtið hliðina á Davtið borgarstjóra og
má raunar þakka fyrir að fá að vera
formaður í gustukaskyni af því Dav-
íð má ekki vera að þvi eins og er.
Þetta er kannski leiðinlegt að
spyrjist, Þorsteins vegna, en úr því
hann er að trana sér fram í fjölmiðl
unum og þykist vera eitthvað kemst
Davið ekki hjá því að senda honum
skilaboðin í gegnum Helgarpóstinn
og minna hann á hver er sterki
maðurinn. Hingað og ekki lengra,
Steini minn, segir Davtið og vtill að
skiljist fyrr en skellur í tönnum. Það
finnst enginn maður á jarðríki sem
er eins valdalaus og Þorsteinn.
Hvergi. Ekki einu sinni í svörtustu
Afríku em forsætisráðherrar sem
ráða eins litlu. En þá er líka þess að
geta að þar er enginn borgarstjóri á
borð vtið Davíö með þúsund manns
í vtinnu og hefur fuilkomna stjóm á
öllu liðinu.
Það er mikil huggun í því að lesa
það í þessu viðtali að Davíð hefur
ekki hugsað sér að hætta. Hann ætl-
ar að vera borgarstjóri lengi, lengi.
Sem þýðir að Þorsteinn verður
áfram valdalausasti maður í heimi
en Davíð situr að völdum, sterkur
og stór. Þetta em ánægjuleg tíðindi
og nú verður fólk að muna að í hvert
skipti sem ráðherramir eða forsæt-
isráðherrann sést eða heyrist þá tala
menn sem engu ráöa. Þeir era bara
fundarstjórar. Það er Davtiö sem er
mestur og bestur og stærstur. Hann
er búinn að segja frá þvti sjálfur.
Dagfari