Dagblaðið Vísir - DV - 04.05.1988, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 4. MAÍ 1988.
15
Fjárfestingarfýrirtækin:
Eru þau að drepa ís
lensk atvinnufyrirtæki?
Staða peningamála hér á landi
er með slíkum eindæmum að ég
hygg að hvergi í víðri veröld fyrirf-
innist önnur eins vitleysa.
Mig langar til að sýna á einfaldan
hátt hvernig þessu er varið.
Úr erlendu bankakerfi
Á undangengnum mánuðum
hsifa komið hér upp fjárfestingarfé-
lög sem lána fé til kaupa á tækjum
og búnaði til fyrirtækja. Fé þetta,
sem fjárfestingarfélögin hafa til
umráða, kemur að langstærstum
hluta, ef ekki að öllu leyti, úr er-
lendu bankakeríi, er fengið á lágum
vöxtum, án verðtryggingar.
Hins vegar eru þessir peningar
lánaðir frá íjárfestingarsjóðum hér
á hæstu vöxtum og fullverðtryggð-
ir, þannig að raunvextir á þessu
erlenda fjármagni geta orðið á bil-
inu 45-55% eða meira eftir árferði.
Mismunur, þ.e.a.s. vaxtamunur
erlendis og hér + verðtrygging, fer
beint í vasa fjárfestingarfélaganna
og er síðan lánað aftur með sama
hætti og erlenda fjármagnið.
Bankakerfið er hins vegar ekki í
stakk búið til að mæta þeirri láns-
þörf sem fyrirtækjarekstur hér er
í. Það er vegna þess að þeim fjár-
munum er stýrt af ríkisstjóm og
Seðlabanka. Peningar bankanna
eru að mestu fé sparifjáreigenda
sem lána fé til banka á vöxtum auk
verðtryggingar. Nú er svo komið
að þónokkur hluti landsmanna lifir
eingöngu á verðtryggingarpening-
um.
Varðveisla spillingarinnar
Það er því deginum ljósara að
rekstur íslenskra fyrirtækja á í
harðri baráttu til að halda lífi. Fyr-
KjaUarinn
Kristján B.
Þórarinsson
framkvæmdastjóri
Eg held að það séu meira og
minna menn sem efnuðust á átt-
unda áratugnum og leggja nú allt
í sölurnar við að varðveita efni sín
með verðtryggingu.
Mér virðist að íslenskt þjóðlíf sé
mjög spillt peningalega og varð-
veisla spillingarinnar sé í höndum
forsvarsmanna þjóðfélagsins. Það
fmnst t.d. öllum sjálfsagt að opin-
berar stofnanir kaupi og byggi yfir
starfsemi sína dýrindis halhr og
skaffi forustumönnum bifreiðar af
dýrusfu og bestu gerð og sjái þess-
um sömu aðilum fyrir dýrindis
reisum á næstum hvaða máta sem
er.
Upp á líf og dauða
Þetta kostar peninga sem fengnir
eru með beinum sköttum, matar-
sköttum o.s.frv.
Það virðist alveg sama hvernig
„Það skyldi þó aldrei vera að stærsti
hluti þings og meirihluti ríkisstjórnar
séu fyrrverandi embættismenn ríkis
og bæja?“
irtæki sjá fólki fyrir lífsafkomu en
eru þrautpínd af lögum sem alþingi
og ríkisstjórn varðveita eins og sitt
eigið hf. Þess vegna vaknar sú
spurning hvernig samsetning al-
þingis sé. Það skyldi þó aldrei vera
að stærsti hluti þings og meirihluti
ríkisstjórnar séu fyrrverandi emb-
ættismenn ríkis og bæja? Til dæmis
kennarar, prófessorar, fyrrverandi
sýslumenn, bæjarstjórar o.s.frv.
þessir sömu aðilar stjórna fyrir-
tækjum sínum, þeir bera enga
ábyrgö, ef fjárlög nægja ekki er
bara farið fram á aukafjárveitingar
sem alþingi samþykkir nær undan-
tekningarlaust og forustumenn
fyrtækjanna fá fálkaorðuna fyrir
vel unnin störf í þágu þjóðarinnar.
En ef almennir einstaklingar
berjast í að koma sínum fyrirtækj-
um áfram er eins og það sé af hinu
„Stjórna þarf sölu á fiski á erlenda fiskmarkaði, “segir m.a. i tillögum
greinarhöfundar.
illa ef mönnum tekst að reka fyrir-
tæki sín með hagnaði, sem ætti þó
að vera þjóðhagslega hagkvæmt.
Ég þori að fullyrða að 70-80% af
atvinnurekendum í landinu berjast
upp á líf og dauða fyrir að halda
fyrirtækjum sínum gangandi en
geta ekki hætt. Þeir reyna að halda
rekstri fyrirtækja sinna áfram með
öllum tiltækum ráðum í von um
að það komi betri tímar. Þeir hrein-
lega geta ekki hætt rekstrinum
þótt þeir vildu.
Tillögur
í lokin vil ég leggja til eftirfar-
andi:
1. Fækka þingmönnum (því verr
reynast mér heimskra manna
ráð er þeir koma fleiri saman).
2. Gera menn, sem ráðnir eru til
opinberra starfa, ábyrga fyrir
fjárreiðum fyrirtækja sinna á
sama hátt og hina almennu at-
vinnurekendur.
3. Afnema verðtryggingu af láns-
fé eða gefa almennum borgur-
um færi á að fá lán í erlendum
bönkum. Ef það er ekki hægt,
opna þá íslenska banka meö
erlendu fé á sömu kjörum og
gæðingar fjárfestingarfyrir-
tækjanna fá, þ.e.a.s. lágum
vöxtum án verðtryggingar.
4. Stjórna sölu á fiski á erlenda
fiskmarkaöt. Það er ekki nóg
að stjórna fiskveiöum en ekki
sölu.
5. Vinna að enduruppbyggingu á
landsbyggðinni og finna upp ný
atvinnutækifæri en ekki teyma
aUan landslýð frá landsbyggð-
inni á höfuðborgarsvæðið í
þjónustustörf, sem getur varla
verið þjóðhagslega hagkvæmt.
6. Gera nýja og róttæka byltingu
í landbúnaði með fiskeldi og
annan arðbæran iðnað í huga.
7. Minnka opinbera stjórnsýslu
um 50%. Hún er allt of dýr fyr-
ir ekki stærri þjóðfélag.
Kristján B. Þórarinsson
V
Fræðsluherferð
vegna
fóstureyðinga
Eg vil endurtaka þakkir mínar
til hr. Þorvalds Garðars Kristjáns-
sonar og frú Huldu Jensdóttur,
ljósmóður og forsvara Lífsvonar,
vegna baráttu þeirra fyrir mann-
helgi og framtíð íslensku þjóðar-
innar. Eg skora á þau að setja af
stað fræðsluherferð vegna fóstur-
eyðinga og gera ráðstafanir til að
útvega myndbönd um fósturskeið-
ið í móðurkviði og um framkvæmd
og aðferðir við fóstureyðingar,
ásamt umræðum og skoðunum,
m.a. þekktra sérfræðinga. Þættina
ætti að sýna í sjónvarpinu sem
aUra fyrst. Ég er viss um að ef fólk
fengi að kynnast þessu máU í raun
og sæi þessar aðfarir með eigin
augum, myndu flestir sem eru
fylgjandi frjálsum fóstureyðingum
í dag endurskoða hug sinn.
Raunveruleikann í
dagsljósið
Það er mikilvægt í þessu máU
sem og öðrum að með óheftri
fræðslu og umræðum er hægt að
draga raunveruleikann í dagsljósið
og þá er almenningur færari um
að gera upp hug sinn og mynda sér
skoðanir um máhð. Það er besta
leiðin til að létta af þessum ófógn-
uði.
Ég vona að alþingismenn og -kon-
Kjallariim
Asdís Erlingsdóttir
húsmóðir í Garðabæ
úr gildi fóstureyðingar af félagsleg-
um ástæðum (hjá heUbrigðum
konum). Ennfremur að Borgara-
flokkurinn endurskoði það í
frumvarpi sínu að skattgreiðendur
borgi fyrir að deyða lífsvon heil-
brigðs fósturs heilbrigðra ungl-
ingsstúlkna.
Ef sú grein nær fram að ganga
gæti aíleiðingin orðið hvati fyrir
unglingsstúlkur að iðka lauslæti
því þær gætu hugsað: „Ekkert
mál, bara að láta eyða því!“ Fjár-
magninu væri betur varið m.a. til
að hjálpa unglingsstúlkum til að
meta lífsvon eigin fósturs.
Breytingar verður að gera
Ríkisvaldið á að leitast við að
vernda líf þegna sinna með meiru
en bílbeltaskyldu og bílljósum. Al-
„Fjármagninu væri betur varið, m.a.
til að hjálpa unglingsstúlkum til að
meta lífsvon eigin fósturs.“
Fræðslu og umræðu um fóstureyöingu í dagsljósið, segir greinarhöfund-
ur.
ur eigi eftir að samþykkja tillögu
Borgaraflokksins þess efnis að fella
þingismenn og -konur verða að
gera breytingar á núgildandi fóstu-
reyðingarlögum til að vernda
óborið líf í móðurkviði.
Hr. Tryggvi Helgason flugmaður
á einnig þakkir skildar fyrir grein-
ar sínar og tilvitnanir í fræðilegar
staðreyndir um fósturskeiðið og
fóstureyðingar, sem hafa birst að
undanfómu í DV. Ég spurði ungan
pilt hvort hann hefði lesiö þessar
greinar eftir Tryggva Helgason í
DV. Hann svaraði með þóttasvip:
Nei-hei, og fannst að efnið kæmi
sér ekkert við. En samt gerði hann
það fyrir mig aö lesa þá grein sem
birtist með myndinni, er sýndi
fóstrið sem var að deyja í fótunni.
Eftir lestur greinarinnar sagði
hann: Guð almáttugur! Ég trúi ekki
að það sé svona!
Ásdís Erlingsdóttir.