Dagblaðið Vísir - DV - 22.08.1988, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 22. ÁGÚST 1988.
Spumingin
Hvað finnst þér um tillögur
um niðurfærslu?
Guðmundína Ragnarsdóttir: Mér
finnast þær í lagi ef við verðum ekki
svikin einu sinni enn.
Óskar Borg: Fáránlegar. Það bætir
ekkert að lækka kaupið heldur hlýt-
ur eitthvað að vera að stjórninni.
Þórir Á. Ólafsson: Góðar, þær eru
besti kosturinn til að ná niður verð-
bólgu.
Anna Jóhannesdóttir: Ég er bara
mikiö á móti þeim. Nógu erfitt er hjá
almenningi þótt hann borgi ekki
meira fyrir minni laun.
Jóhann Löve: Mér líst ekki nokkum
skapaðan hlut á þær.
Lesendur
Rányrkja
Haukur skrifar:
Seint í júní sl. var ég á ferö um
Möðrudalsöræfi og Mývatnssveit.
Veður var milt, þurrt og strekking-
ur. Moldar- og sandstrókarnir náðu
mörg hundruð metra hæö. Sauðféð,
sem virðist vera allsráðandi til lands,
gæddi sér á nýgræðingi, sem var að
reyna að festa rætur í sandinum,
milli þess sem það hélt sig undir
moldarbörðunum.
Sauðfjárbúskapur, sem byggist á
rányrkju, er tímaskekkja hvað svo
sem öllum félagslegum sjónarmiðum
líður. Talið er að frá landnámi hafi
a.m.k. þrjár milljónir hektara gróð-
urlendis eyðst eða gróðurlendi sem
samsvarar um þriðjungi af flatar-
máli landsins og annað hefur rýrnað
að gæðum. íslendingar ættu að
skammast sín fyrir ástand mála,
einkum vegna þess hversu víða blas-
ir við að landeyðing er ekki óviðráð-
anlegt náttúrulögmál. Friðaðir blett-
ir, sem eru eins og frímerki í lands-
laginu, svo notuð séu orð núverandi
landbúnaðarráðherra, bera vott um
annað.
Til þess að koma landgræðslumál-
um í viðeigandi horf þarf að stórauka
fiármagn til þeirra. Ætli veiti af
minnu en nemur hallarekstri á einu
sjúkrahúsi? Banna á alla lausagöngu
búfiár, girða beitarlönd af og bera á
þau eftir því sem nauðsyn krefur.
Búháttabreyting þarf að koma til.
Aðstoða ætti bændur við að snúa sér
aö svína-, fugla- eða holdanautarækt
í stað sauðfiárbúskapar á mestu fok-
svæðunum.
'ril þess aö framleiða eitt kíló-
gramm af kjúklingakjöti þarf mun
færri fóðureiningar en við fram-
leiðslu á dilkakjöti þannig að slík
breyting hlýtur að vera hagkvæm.
Sú þjóð er vart með öll skilningar-
vit í lagi sem fóðrar ær veturlangt,
beitir þeim síðan á svæði sem reynt
er að græða upp, slátrar að hausti,
geymir kjötið fram á næsta vor og
hendir því þá á hauga eða selur út-
lendingum fyrir brot af framleiðslu-
kostnaði. Vart hafa Bakkabræður
verið meiri búskussar og þóttu þeir
nú ekki stíga í vitið.
Haukur er ekki hrifinn af gróðureyðingunni sem sauðkindin veldur.
Sjálfsbjörg:
Fær ekki peninga úr lottói
Jónatan vill að öryrkjar fái hjálp við kaup á verkamannabústöðum.
Styrkir til öryrkja
Jónatan Jónatansson skrifar:
Mig langar til að spyija Öryrlcja-
bandalagið, Sjálfsbjörg og Trygg-
ingastofnun ríkisins hvers vegna
þeim öryrkjum sem vifia kaupa íbúð
í verkamannabústöðum er ekki
hjálpað, Mér finnst að við eigum rétt
lifa á rúmum 30 þúsund krónum á
mánuöi. Þaö er eins og okkur sé refs
aö fyrir aö vera til. Ríkisstjómir
mætti hækka örorkubætumar þann
ig aö hægt væri aö lifa af þeim. Vit
þurfum talsvert meira tll aö lifa á er
heilbrigt fólk, bar sem við þurfun
Jóhann bendir á að Sjálfsbjörg fái enga peninga frá hinu svokallaða Lottói.
Jóhann Pétur Sveinsson skrifar:
í DV mánudaginn 15. ágúst síðast-
liðinn var birt lesendabréf frá Jóna-
tan Jónatanssyni, þar sem hann
varpar fram spurningu, meðal ann-
ars tú Sjálfsbjargar. Jónatan spyr
hversvegna þeim öryrkjum, sem
vilja kaupa íbúðir í verkamannabú-
stöðum, sé ekki hjálpað og telur að
öryrkjar eigi rétt á stuðningi, meðal
annars frá Lottóinu.
Hvað Sjálfsbjörg, landssamband
fatlaðra, snertir er þessu fljótsvaraö.
Sjálfsbjörg, landssamband fatlaðra,
hefur ekki neinn ráðstöfunarrétt yfir
þeim fiármunum sem renna til Ör-
yrkjabandalags íslands úr svoköll-
uðu Lottói.
Fjármunir íslenskrar Getspár, sem
renna til Öryrkjabandalagsins, fara
aö stærstum hluta, það er 80%, til
hússjóðs Öryrkjabandalags íslands
er notar þá til húsbygginga og íbúða-
kaupa. Stjórn Öryrkjabandalagsins
kýs stjórn hússjóðsins til 4ra ára í
senn.
Þaö virðist allútbreiddur misskiln-
ingur meðal almennings, eins og
kemur meðal annars fram í lesenda-
bréfi Jónatans, að Sjálfsbjörg fái pen-
inga úr hinu svonefnda Lottói. Sú er
hins vegar alls ekki raunin og engar
líkur á að því verði breytt. Það er því
á engan hátt á valdi Sjálfsbjargar að
veita styrki til öryrkja af Lottófiár-
mununum til kaupa á íbúðum í
verkamannabústöðum.
Sjálfsbjörg, landssamband fatl-
aðra, getur á hinn bóginn tekið und-
ir þá skoðun Jónatans að möguleikar
fyrir þá öryrkja er verst eru settir til
öflunar á íbúðarhúsnæði séu ekki
viðunandi. Við skulum vona að ráða-
menn þjóðarinnar gleymi ekki þes's-
um hópi í þeim aðgerðum sem fram-
undan eru.
Aukið íslenska aðild
8154-8412 skrifar:
Nú, þegar ratsjárstofnun hefur tek-
ið við rekstri radarstöövarinnar á
Höfn í Hornafirði og íslenskir tækni-
og umsjónarmenn hafa tekið við af
bandarískum hermönnum þar og
vitað er að sama stofnun mun sjá um
rekstur þriggja annarra radarstöðva,
vaknar sú spurning hvort ekki megi
taka við fleiri deildum hjá hemum.
Til dæmis mætti taka viö deild verk-
legra framkvæmda á Vellinum. Þar
starfar alltaf töluvert af Bandaríkja-
mönnum. Þessa deild má bjóða út til
íslenskra verktakafélaga.
Það hefur verið allt of mikið pælt
í hlut íslenskra aðalverktaka en það
verður aö segjast eins og er að þaö
fyrirtæki hefur staðiö sig vel. Ef fleiri
verktakar vilja komast að á Vellinum
er ástæðulaust að varnarliðið sé með
mikil umsvif á sviöi verklegra fram-
kvæmda og viðhalds þar.
Utanríkisráðherra veit um þetta
fyrirkomulag, því ætti hann að hlut-
ast til um aö íslensk fyrirtæki með
íslenskum starfsmönnum yfirtaki
fleiri verkþætti hjá varnarliðinu.
8154-8412 vill aö islenskir verktakar fái fleiri verkefni á Vellinum,
Finnst vera orð í tíma töluð
Uppflosnaður sveitamaður, búsettur
í Reykjavík, skrifar:
Ég las bæði grein Gunnars Bjama-
sonar í DV þann 7. ágúst og eins
konar svar búnaðarmálastjórans
sem.birtist þann 17. ágúst. Ég skildi
vel málflutning Gunnars og fannst
þau orð vera í tíma töluð. Búnaðar-
málasfiórinn lýsir svo öllu þessu
ráðuneyta- og tölvubákni í svargrein
sinni.
Maður skyldi ætla að landbúnað-
urinn okkar væri vel staddur með
allt þetta lið og tölvur en betra hefði
verið ef búnaðarmálasfiórinn hefði
rakið í stórum dráttum hversu vel
hefði tekist að samræma landbúnað-
inn þörfum þjóðarinnar - hversu vel
hefði tekist meö alla þessa sérfræð-
inga og tölvur að koma afurðum
sauöfiár og nautgripa á erlendan
markað og hversu vel hefði tekist að
koma landbúnaðarframleiðslunni í
samkeppnisaðstöðu á erlendum
mörkuðum, án milljónahundraða
fiárausturs úr ríkissjóði. í bernsku
minni, fyrir 1940, var um helmingur
dilkakjötsins fluttur úr landi, og þá
þurfti engar útflutningsuppbætur.
Þá var mjólk seld hér innanlands án
nokkurrar fyrirgreiðslu úr ríkis-
sjóði.
Ég vil nú biðja búnaðarmálastjór-
ann að gefa okkur yfirlit um raun-
verulegan árangur af starfi hvers af
þessum rúmlega 20 ráðunautum,
sem starfað hafa hjá félaginu, tökum
t.d. sl. 20 ára tímabil. Þjóðina varðar
ekkert um hversu marga ritara félag-
ið hefur á launaskrá né heldur tölvu-
magnið heldur hveiju hver starfs-
maður hefur fengið áorkað til gagns
fyrir landbúnaðinn. Einnig væri
fróðlegt að fá það útskýrt hvers
vegna ríkið þarf að hafa tölvuþjón-
ustu, verkfræðiþjónustu, húsateikn-
ingar og reikningshald fyrir bændur
hjá B.í. Er ekki nóg af stofnunum í
landinu til að framkvæma þetta og
stenst þessi þjónusta kostnaðarsam-
keppni viö þjónustustöðvar í einka-
rekstri.
Ég hefði vænst svara hjá búnaðar-
málastjóra í þessum dúr. Ég vil samt
þakka honum fyrir að hafa svarað
Gunnari Bjamasyni. Hann hefur oft
skrifaö á sannfærandi hátt sl. 20 ár
um landbúnaðinn, en ég hef saknað
þess aö fá aldrei í blöðunum viðbrögð
frá B.í. viö skrifum hans. Nú hefur
kannski losnað um þessa stíílu. Vel
væri það.