Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.1988, Side 38

LAUGARDAGUR 26. NÓVEMBER 1988.
' 54
Lífsstill
Mayrhofen: Y Y Y
Staður unga fólksins
Hæð: 630 m. Hæsti tindur: 2250 m
Gistirúm: 7.700
Íbúaíjöldi: 3.300
Heilsugæsla: Læknar og tannlæknar
á staðnum. Sjúkrahús: Schwaz (35
km)
Skíðabrekkur: 90 km
Lyftur: 29
Skíðasvæði: Ahorn, Penken, Hor-
berg-Gerent
Skíðaskólar: Schischule Mayrhofen
Tímabil: Miður desemberfram í miðj-
an apríl
Barnagæsla: Án skíða, 3-12 ára. Á
skíðum, 4-12 ára
Verð: Lyftupassar, 6 dagar, Zillertal:
950-1.160 S (hörn 700 S). Skíðaskóli:
Hóptímar 950 S fyrir 6 daga; einka-
tímar 320 S á timann.
Mayrhofen er stærsti skíðastaðurinn
Einkunnagjöf
Skíðaaðstaða: 5
Snjógæði: 5
Fyrir byrjendur: 7
Fyrir raiðlunga: 6
Fyrir lengra komna: 2
Fyrir börn: 7
Skeraratanaiíf: 7
Aðrar íþróttir: 5
Gæði fyrir peningana: 7
í Zillertal og þar er enn gott að læra
undirstöðuatriði íþróttarinnar. Byrj-
endabrekkurnar eru á Ahorníjalli,
sunnan við bæinn. Meira krefjandi
brekkur eru hinum megin bæjarins,
svo og uppi á jöklinum við Hintertux.
Vinsældir Mayrhofen hafa verið
slíkar að biðraðir í skíðalyftur eru
oft langar og leiðinlegar. Unga fólkið
lætur það þó ekki á sig fá enda er
hægt að fá framúrskarandi kennslu
í skíðaskóla staðarins.
Það fer heldur lítið fyrir formleg-
heitum í næturlífi Mayrhofen.
Drykkjan er bara þeim mun meiri,
annaðhvort á diskótekunum eða í
veislum sem ferðaskipuleggjendur
halda. Vinalegir barir eru líka
nokkrir í bænum, veitingahús og
kvikmyndahús sem sýnir aðallega
myndir á þýsku.
Draumur hvers skiðamanns er að renna sér af jafnmiklum glæsileik og þessi. Skíðaskólarnir í Ölpunum ættu að
koma mönnum á sporið.
Kitzbúhel:
Leiksvæði hinna ríku
Hæð: 800 m. Hæsti tindur: 2000 m
Gistirúm: 8.000
íbúafjöldi: 8.000
Heilsugæsla: Læknar og sjúkrahús í
Kitzbúhel
Skiðabrekkur: 160 km í Skigross-
raum
Lyftur: 60 i Skigrossraum
fc>Skíðasvæði: Hahnenkamm, Kitzhú-
heler Horn, Ehrenbachhöhe, Pengel-
stein
Skíðaskólar: Rote Teufel Schischule
Tímabil: Desember til aprílloka
Barnagæsla: Án skíða, 1-5 ára. Á
skíðum, frá 3 ára.
Verð: Lyftupassar, 6 dagar, 1.030—
1.390 S (börn 695 S). Skiðaskóli: Hóp-
tímar 950 S fyrir 6 daga; einkatímar
1.050 S fyrir hálfan dag.
Kitzbuhel er stórkostlegur skíöastað-
ur - á sama hátt og New York er stór-
Einkunnagjöf
Skíöaaöstaöa: 9
Snjógæði: 6
Fyrir byijendur: 4
Fyrir miölunga: 9
Fyrir lengra komna:. 9
Fyrir börn: 5
Skemratanalíf: 9
Aðrar íþróttir: 8
Gæði fyrir peningana: 7
kostleg borg. Þangað sækir ríka fólk-
iö og allir þeir sem vilja láta sjá sig
með því. Áð auki er þetta bær í
•
stærra lagi, með miðaldakjarna, góð-
um fataverslunum og veitingastöð-
um.
Enginn staður í Austurríki býður
upp á betri aðstöðu til skíðaiðkana
fyrir miðlungana og þá sem sleipari
eru. Böm og byrjendur hafa líka góð-
ar brekkur við sitt hæfi. Skíðalyfta,
sem’gengur upp á Hahnenkamm, er
í miðbænum en oft er mikil biðröð
við hana. Kunnugir taka því ókeypis
strætisvagna í aðrar lyftur þar sem
biðraðir em ekki jafnlangar.
Þegar kvölda tekur í Kitzbuhel er
þar allt sem þarf til að skemmta sér
konunglega: veitingastaðir, barir og
fjölmenni af öllum þjóðernum. Spila-
víti er í bænum, svo og söfn. Tísku-
sýningar em haldnar og tónleikar.
Állir ættu því að finna eitthvað við
sitt hæfi.
Markaðirnir á þorpstorgum í Suður-Frakklandi spretta upp í morgunsárið
og þar er höndlað með matvöru af ýmsu tagi.
Provence:
Á slóðum gladía-
tora og trúbadúra
Suður-Frakkland hefur alltaf búið
yfir miklu aðdráttarafli hvort sem
er meðal skálda og listamanna eða
annarra lífsunnenda: sólhlífar á
ströndinni, samræður við stjömu-
skin og afskekkta húsið eða rúmgóða
hótehð sem menn hverfa til ár eftir
ár. Nice og Cannes, fyrstu ferða-
mannastaðirnir, urðu vinsæhr allt
árið um kring þó svo að skólafrí og
ásælnin í brúnkuna hafi orðið til
þess að mestu annirnar em yfir sum-
artímann.
Þeir sem aftur á móti þrá mann-
lausar baðstrendur og enn mann-
lausari vegi, alveg eins og það var á
þriðja og fjórða áratugnum þegar
skáld á borð við F. Scott Fitzgerald
sátu þar við skriftir, verða ekki fyrir
vonbrigðum. En Suður-Frakkland
hefur upp á annað og miklu meira
að bjóða.
Eldur í arni
í Provence héraði era haustlitirnir
seint á feröinni. Allt fram á þennan
árstíma er nægilega heitt úti th að
fara í smá skógarferð og fjarri
ströndinni falla bæir og þorp aftur í
sitt fyrra horf. Þetta er kjörinn árs-
tími til að ráfa um htskrúðuga mark-
aðina sem í dagrenningu spretta upp
á götum og torgum og til að leita
úppi veitingastaðina sem kveikja eld
í arninum þegar daginn tekur að
stytta.
Leyndardómurinn er aö fmna sér
fastan samastað og ráfa síðan um.
Hið rómverska Provence, sem er
minna en klukkustundar akstur frá
flugvehinum við Marseille, býður
upp á rétta blöndu af litlum, látlaus-
um þorpum, eins og Maussanne-les-
Alpihes og Fontvieille og stærri borg-
um með öllum sínum klassíska arki-
tektúr.
Cocteau kvik-
myndar
Rómversku leikhúsin i Nimes og
Arles til dæmis, sem eru troðfuh af
fólki á sumrin þegar nautaatið fer
fram, verða yfimáttúrleg í auðn
sinni. Þá er vel hægt að ímynda sér
hvemig þau voru þegar gladíator-
arnir börðust þar. Les Baux, sem
báxítið er kennt við, er bær sem líka
er best áð heimsækja þegar þröngár
og krókóttar göturnar (sem aðeins
eru fyrir fótgangandi) era mann-
lausar.
Þetta víggirta miðaidaþorp hefur
sérstakt aðdráttarafl að vetrarlagi,
eins og franska skáldið og kvik-
myndaleikstjórinn Jean Cocteau sá
réttilega þegar hann lét kvikmynd
sína, Le Testament d’Orphée, gerast
þar. Les Baux, sem er flóðlýst að
kvöldlagi, rís upp úr les Alphles,
kalksteinsfjöllum sem teygja sig
austur að Rhone ánni eins og hryggj-
arsúla úr dínósár. Drifhvítir klett-
arnir, sem vindurinn hefur holað
eins og hauskúpur, eru sagðir hafa
veitt Dante innblástur fyrir lýsing-
una á níu hringjum helvítis í In-
fernói sínu. Hann bjó í Arles en heim-
sótti Les Baux þar sem byggð hefur
verið síðan snemma á steinöld.
Dúfur á loftinu
í dag eru rústimar af virkinu með
hálfhrundum turnum sínum, dúfna-
loftum, kapellum og kjöllurum það
eina sem eftir er af þessu blómlega
samfélagi greifanna af Baux sem
settust hér að á 10. öld. Hirð þeirra
var lofsungin í kvæðum trúbadúr-
anna en hún átti engu að síður sínar
dökku hliðar. Sagt er að fangar, sem
ekld var greitt lausnargjald fyrir,
hafi verið látnir hoppa út í opinn
dauðann ofan af kastalamúrunum. Á
17. öldinni, þegar bærinn var vígi
húgenotta, lét Loðvík 13. jafna hann
við jörðu. Og það sem enn er eftir
af kastalanum og útihúsum má fmna
í Ville Morte, eða yfirgefnu borginni,
ofan við neðri bæinn.
Ávextir í koníaki
GERÐU
JÓLALEGT
í GARÐINUM ÞÍNUM
40 LJÓSA KEÐJA Á AÐEINS KR. 1.680.
80 LJÓSA KEÐJAÁ AÐEINS KR. 2.500.
(24 V straumbreytir fylgir.)
Þessi keðja er viðurkennd
af Rafmagnseftirliti ríkisins.
Opið laugardag frá 10-18.
Gunnar Ásgeirsson hf.
Suðurlandsbraut 16, s. 68 07 80.
Snarbrattar tröppur og stígar Uggja
upp á breiðar steinsvalir þaðan sem
útsýni er gott yfir silfurlita ólífulund-
ina. Þegar norðanvindurinn le mistr-
al blæs getur veriö ansi næðingssamt
uppi á sléttunni. Skjólið er meira í
neðri bænum með brattar steinilagð-
ar götur sínar og pínulítil miðaldaleg
torg. Þar er St. Vincent kirkjan frá
12. öld. Innan dyra er lambsvagninn
sem notaður er í skrúðgöngu fjár-
hirðanna við miðnæturmessu á að-
fangadagskvöld.
Hinum megin við torgið eru litlar
sölubúðir þar sem hægt er aö kaupa
litskrúðuga vendi af þurrkuðum
blómum og Provencegrösum eða
gómsætan mat af ýmsu tagi, svo sem
villigaltarkæfu eða sykurhúðaða
ávexti í koníaki, og þannig mætti
lengi telja. Á markaðstorgunum,
hvort sem er í Les Baux eða annars
staðar, er gnáegð fiskjar. Og á veit-
ingastöðunum er fiskurinn allsráð-
andi í héraðsmatargerðinni, réttum
eins og „bouillabaisse" og „bo-
urride“. Ekki má þó gleyma kjöt-
kássunni „cassoulet“, sem á þessum
slóðum er elduð úr lambakjöti.