Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1988, Page 16

16
FÖSTUDAGUR 30. DESEMBER 1988.
Spumingin
Lesendur
Hvað ætlar þú að gera á
gamlárskvöld?
Kristinn Hermannsson verkamaður.
Ég ætla að sukka og skemmta mér
á Hótel íslandi.
Pétur Jónsson nemi: Fara á ball með
kunningjunum. Það er ekki alveg
ákveðið hvert á að fara.

Hans Steinar Bjarnason nemi: Skjóta
flugeldum og svoleiðis. Svo fórum við
kannski nokkrir saman á ball.
Svavar Aðalsteinsson vörubílstjóri:
Ég fer á ball heima á Hellissandi - í
Röst. Það eru bestu böllin.
Sigríður Einarsdóttir húsmóðir: Æth
ég verði ekki bara heima. Ég er ekki
vön að fara á böll á gamlaárskvöld.
Um ManeX-vökvann
Agnar Agnarsson skrifar:
Vegna misvísandi og villandi skrifa
blaðamanns í DV hinn 14. des. sl. þar
sem fjallað er um vörur frá ManeX
- og komist að þeirri niðurstöðu, að
þær hafi engin áhrif á skalla og hár-
los - langar mig til að gera nokkrar
athugasemdir.
Rétt er það að engum er hægt að
lofa nýju, náttúrlegu hári eftir að
viðkomandi hefur fengið skalla. Ekk-
ert það efni er til í heiminum sem
er gætt slíkum eiginleikum. Ástæðan
er einíold: til að nýtt hár geti vaxið
upp úr skallanum þarf rótin (papill-
an) að vera enn á lífi (í dvala) og
hárslíðrið má ekki vera samgróið
húðinni undir hársverðinum. - Þetta
getur enginn sagt til um fyrirfram.
Sé það hins vegar svo að hárslíðrið
sé enn virkt getur ManeX-vökvinn
tvímælalaust gert umtalsvert gagn.
Hann er unninn úr 22 amínósýrum
sem innihalda svo örsmá mólekúl að
þau ná að smjúga inn í hárslíðrið og
hreinsa úr því fitu sem kann að hafa
myndast þar og safnast fyrir. Þetta
er alls ekki óalgengt og veldur hár-
fitu. - Takist þetta fær hárrótin nær-
ingu og getur haldið áfram að fram-
leiða nýtt hár.
ManeX er náttúrlegur, prótínbætt-
ur vökvi sem hefur engar aukaverk-
arnr, eins og sum lyf geta haft.
í áðurnefndri umfiöllun blaða-
manns DV er ManeX-vökvinn rang-
lega borinn saman við venjulega hár-
næririgu en þess í engu getið að hann
hefur sannanlega ýmsa góða kosti
fram yfir það; honum má blanda í
festinn með permanenti, hann getur
eytt flösu, hann getur eytt kláða í
hársverði og gert fleira gagn.
Vökvinn hefur verið á markaði í
Englandi í áratug. Það eitt segir tals-
vert. Ef hann væri ómerkilegt gums,
sem ekki hefði nein áhrif, þá væri
hann horfinn úr búöarhillum þar i
landi, eins og fiölmargar aðrar vörur
sem koma og fara vegna þess að þær
skila ekki tilætluðum árangri.
Ríkisútvarpiö/Sjónvarp:
Hærra afnotagjald
- betri þjónusta
HP skrifar:
í DV í gær (27. des.) var kvartaö
undan of háum gjöldum fyrir þjón-
ustu Ríkisútvarpsins. Slíkar kvart-
anir eru eðlilegar - verðlag er mis-
munandi og þjónusta sömuleiðis. Ef
þjónusta Sjónvarps er t.d. borin sam-
an við afnotagjald af einni mynd-
snældu hjá myndbandaleigu þá kost-
ar dagsleiga fyrir eina snældu kr.
300. Það samsvarar því aö sjónvarpið
sýndi aðeins fimm slíkar myndir á
mánuði.
Það sem máli skiptir er því hvaða
þjónustu Ríkisútvarpið/Sjónvarp,
eitt þýðingarmesta menningartæki
þjóðarinnar, býður upp á. íslending-
ar þurfa nú sem fyrr að standa vörð
um menningu þjóðarinnar. Ekkert
fyrirtæki á vegum þjóðarinnar gegn-
ir sambærilegu hlutverki. - Við verð-
um að huga að þeirri staðreynd að
við erum þegar komin í samband við
beint gervihnattasjónvarp. Vörn
okkar og íslenskrar menningar er
eins og áöur fyrr að miðla íslensku
efni í samkeppni við hið erlenda.
Hiutverk Ríkisútvarpsins er því að
auka innlenda dagskrárgerð og vill
bréfritari leggja áherslu á fiölbreytni
þess efnis sem boðið er upp á. ís-
lenskt efni þarf að tengjast þjóðlífinu
þannig að það höfði til sem flestra.
Efnið þarf m.a. að vera áhugavert og
fræðandi og ættu t.d. að vera reglu-
legir þættir eins og Nýjasta tækni og
vísindi vikulega og með íslensku
efni.
Hvað varðar erlenda efnið þá vill
bréfritari lýsa ánægju sinni með
hvað það er fiölbreytt. Tökum nýleg
dæmi; danskur framhaldsmynda-
flokkur, bandarískar, breskar, tékk-
neskar, ítalskar og franskar myndir.
Og að lokum þáttaröðin um Nonna
og Manna sem sýnd er daglega. Þátt-
inn hefði mátt kaupa fyrir 1.800 krón-
ur á myndbandaleigu - sem sé sex
hundruð krónum meira en fyrir alla
dagskrá Ríkisútvarpsins/Sjónvarps í
desember.
Ingi Þórðarson nemi: Skemmta mér
- sukka og svalla og svoleiðis.
Hringið í síma 27022
milli kl. 10 og 12 eða skrifið
I Nausti á Þorláksmessu
Hafliði Helgason hringdi:
Á Þorláksmessukvöld'vorum við
hjón stödd í veitingahúsinu Nausti.
Að gefnu tilefni langar mig til aö láta
koma fram að þar áttum við eina
ánægjulegustu kvöldstund sem
hugsast getur. Viðurgjörningur í mat
og drykk var einhver sá besti og
þjónustulið til fyrirmyndar í hví-
vetna.
Við viljum færa stjórnendum og
þjónustuliöi innilegar þakkir fyrir
frábæra framgöngu og ánægjulega
kvöldstund.
Viðgerðir hins opinbera
H.J. hringdi:
Þaö hefur vakiö talsverða athygli
að heyra áætlaðar kostnaðartölur
um viögerðir á Þjóðleikhúsinu, 500
milijónir króna, og á þaki Bessa-
staða, 50 milljónir króna. Þarna er
ekki um lágar upphæðir að ræða.
Verður manni á að hugleiða til hvers
embætti húsameistara ríkisins sé, að
það skuli ekki fylgjast betur með
ástandi þessara húsa og koma í veg
fyrir slíkt.
Það þóttu ill tiöindi og hneykslan-
leg þegar fiskiþorp norður í landi
eyddi 40 milljónum of mikið í höfn
og vatnsleiðslu. Allt fór á annan end-
ann út af slíku bruöli og voru settir
vaktmenn á launum til aö fylgjast
með lýðnum þar nyröra.
Það þykir ekki ástæða til þess af
opinberri hálfu að rannsaka hvernig
á því stendur að þessar opinberu
byggingar þurfa svo stórkostlegs
fiárausturs við! - Eitt er víst, fólkið
í fiskiþorpunum getur ekki hafst þar
við nema hafa höfn og drykkjarvatn.
En spurning er hvort ekki væri hægt
að spara yfirbyggingu þjóðarinnar
þar sem eitt þak má kosta 50 milljón-
ir króna!
Viðgerð á Þjóðleikhúsinu og þaki Bessastaða er áætluð 550 milljónir króna.
Landsbyggðarkaupstaðir til gjaldþrotaskipta:
ískyggileg þróun
Þóra skrifar:
Hin ýmsu sveitarfélög og kaupstað-
ir eiga við vaxandi fiárhagserfiðleika
að glíma. Þannig las ég um það í Þjóð-
viljanum nýlega aö Kópasker væri í
fiárhagskröggum og þar væri enginn
varasjóður til.
Áður hefur veriö sagt frá í fréttum
að Hofsóshreppur var lýstur gjald-
þrota. Ólafsfiörður á einnig í erfið-
leikum og sennilega enn fleiri kaup-
staðir, bæjarfélög eða hreppar. Á
Frá Hofsósi. Sveitarfélaginu hafa verið búin ill örlög fjárhagslega.
Hofsósi búa um 260 manns og um
hundraðinu færri á Kópaskeri.
Þarna hafa menn ráðist í að byggja
sér nýtísku hús, en það dugar ekki
til að bjarga kaupstaönum frá mann-
fæð og fiárhagserfiðleikum -því mið-
ur.
Þaö er sárgrætilegt að sjá svona
kauptún beijast í bökkum vegna þess
að fólk þarna hefur einfaldlega ekki
bolmagn til að halda þessum plássum
uppi, tekjurnar eru rýrar og alla vega
ekki nógar til að geta staðið undir
brýnustu lífsnauösynjum ásamt
skattagreiðslu og aíborgunum af lán-
um.
En hvað skal gera? Ég held aö ekk-
ert geti orðið til bjargar svona litlum
þorpum eða samfélögum úr því einu
sinni er svona komið, annað en að
láta gera dæmin upp og láta slag
standa um hvað fæst fyrir eignirnar
á staðnum. Einhverjir myndu vilja
kaupa húsin fyrir sumarbústaði og
margir staðirnir eru eftirsóttir til
sumardvalar.
Einhver myndi nú segja að hér
verði bara að standa í báða fætur og
halda áfram að þrauka. Það hefur
fólkið einmitt gert fram að þessu en
það er ekki hægt endalaust og því
er best að horfast í augu við raun-
veruleikann. Selja það sem hægt er
og flytja burt. -111 örlög en þó skárri
en að þrauka við fyrirsjáanlegan sult
og seyru.