Dagblaðið Vísir - DV - 13.04.1989, Side 12

12
FIMMTUDAGUR 13. APRÍL 1989.
Lesendur
Viðskiptaráðherra og greiðslukortin:
Kappsmál fyrir kaupmenn
Spumingin
Ertu búin(n) aö skipu-
leggja sumarleyfið?
Erling Aðalsteinsson forstöðumað-
ur: Lauslega já, ég skrepp til Gauta-
borgar í sumar og heimsæki kunn-
ingja. Svo mun ég ferðast eitthvað
innanlands líka.
Guðbjörg Sandholt, sölumaður á
ferðaskrifstofu: Já, ég fer til Spánar
í 2-3 vikur, hvort það verður til Beni-
dorm eða Costa del Sol er ekki alveg
ákveðið. Restina af fríinu nota ég í
haust.
Trausti Hafsteinsson nemi: Já, eigin-
lega. Ég fer með mömmu til Frakk-
lands þar sem hún verður fararstjóri
í sumarhúsalandi, ég verð þar með
henni.
Logi Guðjónsson gluggahreinsunar-
maður: Það hefur nú bara ekki verið
rætt í fjölskyldunni ennþá. En ég
reikna með að við ferðumst innan-
lands þvi við erum búin að fara svo
oft til útlanda.
Guðlaugur Guðlaugsson, sölustjóri
hjá Sanitas: Ég ætla að ferðast um
landið og reyna að veiða eins mikið
og hægt er. Hvert farið verður er
óákveðið - það fer eftir veðri.
Úlfar B. Aspar verkamaður: Já, já,
við fórum þrjú saman til Florida að
heimsækja systur mína. Ég verð í
mánaðartíma þar, obbann af fríinu.
Neytandi skrifar:
Nú-er það komið upp á yfirborðið
að viðskiptaráðherra ætlar að ganga
erinda kaupmanna á kostnað neyt-
enda í greiöslukortamálunum. í
frumvarpi, sem er í smíðum í við-
skiptaráöuneytinu og er til umsagn-
ar „hjá þeim er málið varðar“, eins
og segir í fréttum, er gert ráð fyrir
Þórður hringdi:
Það er nú að verða nokkuð aug-
ljóst, ekki síst af skoðankönnunum,
að sú ríkisstjóm, sem nú situr, er
einhver hin óvinsælasta sem menn
mima í seinni tíð. Það eru því brýnir
hagsmunir í húfi að þessi ríkisstjórn
fari frá sem allra fyrst, bæði hvað
varðar þjóðarþúskapinn allan og
eins er það hagsmúnamál einstakra
stétta og atvinnugreina.
Það er nú mjög farið að brydda á
því að fylgismenn stjómarinnar á
þingi deih um sitthvað sem ekki ætti
að deila um í þeim herbúðum. Ráð-
herrar deila einnig hart og títt. Sjáv-
arútvegsráðherra boðar gengislækk-
un bráðlega, viðskiptaráðherra segir
aUt tal mn gengislækkun ótímabært,
félagsmálaráöherra boðar breytta og
bætta tíma í húsnæðismálum með
tilkomu húsbréfakerfis, samráðherr-
að leyfð verði með reglugerð ákveðin
skipting kostnaðar milli korthafa og
greiðsluviðtakenda. - Það á sem sé
enn að bæta pinklum á Brúnku.
Ég hefði haldið að það fyrirkomu-
lag, sem nú gildir um greiðslukortin,
væri býsna gott enda hafa engar
kvartanir heyrst frá neytendum eða
korthöfum þar að lútandi, heldur
ar í Framsókn telja hugmynd hans
vera hjóm eitt - og það sem hæst
ber: utanríkisráðherra hefur nú gefið
menntamálaráðherra Alþýðubanda-
lagsins svo rækilega inn vegna skóla-
stjóramálsins í Ölduselsskóla að
þjóðin öll leggur við hlustir.
Ríkisstjómin á undir högg aö sækja
svo til í hveiju máli innan Alþingis
og hefur þar að auki ekki meirihluta
þar, nema frá leifum stjómmála-
flokks, sem er útdauður á þingi, og
hvað er þá eftir? - Auðvitað ekkert
annað en að segja af sér og það á hún
að gera sem allra fyrst. Kosningar
og ný ríkisstjóm er þaö sem þjóðin
vill, þvi margt hefur breyst frá síð-
ustu kosningum og grundvöllur
skapast fyrir allt öðm stjómar-
mynstri nú en þegar þessi stjóm var
mynduð.
ekki, að ég hygg, frá greiðslukorta-
fyrirtækjunum. - En það hafa komið
kvartanir frá kaupmönnum og við-
skiptaráðherra ætlar að koma til
móts við þá og láta korthafa taka á
sig kostnaðarauka sem kaupmenn
telja sig hafa af kortunum.
Ég segi nú bara: Hvar stæðu kaup-
menn ef þessi greiðslukort hefðu
Helgi Helgason skrifar:
Við íslendingar erum afskaplega
eirðarlaus þjóð og kemur það fram í
ýmsum myndum. Eitt er óeðlileg
flakknáttúra fólks sem helst vill vera
á faraldsfæti ár og síð og alla tíð. Svo
rammt kveður að þessu að þaö er
talið til kjarabóta aö geta komist í
ferðalög til útlanda í skjóli einhvers
verkalýðsfélagsins á svo og svo góð-
um kjörum eins og það er kallað.
Annað dæmi og ekki síðra um eirð-
arleysi íslendinga er að þeir þurfa
sífellt aö hafa einhver mál á dagskrá
tii að deila um, helst á landsgrund-
velli, þ.e. að allir taki þátt, og leggi
þá alla tiltæka fjölmiðla undir um-
ræðuna. - Nú er á döfinni málhreins-
un eða útrýming erlendra áhrifa úr
íslensku. En gengur hægt.
í einni hrinunni lögðum við af þér-
ingar, mest fyrir tilstilli kennara,
þeirra sem nú standa með fótinn í
dyragætt grunn- og menntaskóla og
segja: hingað og ekki lengra - fyrr
en við höfum fengið leiðréttingu okk-
ar mála í peningum. Þéringar lögðust
af og tóku „málsmetandi" menn und-
ir með þeim sem vildu leggja af
„ósómann“. - Var nú kyrrt um
stund.
ekki komið til sögunnar? Sannleik-
urinn er sá að allt frá því að mynt-
breytingin átti sér stað í byijun þessa
áratugar hafa kaupmenn svo gott
sem makað krókinn ótæpilega og það
svo að margsinnis hafa þeir orðið
uppvísir að óeðlilega hárri álagn-
ingu, óvandaðri vörudreifingu (eink-
anlega matvælum) og hálfgerðu sið-
leysi á ýmsum sviðum (má þar nefna
plastpokamálið og meðferð kredit-
nóta).
Á aðalfundi Kaupmannasamtak-
anna var staddur viðskiptaráðherra
sem að sjálfsögðu reyndi að gera
hosur sínar grænar fyrir kaup-
mönnum með því að segja að brotin
væri sú meginregla í greiðslukorta-
viðskiptunum að sá sem nyti
greiðslufrests bæri í meginatriðum
kostnað af honum. Hér er sennilega
átt við korthafana.
Viðskiptaráðherra skyldi hins veg-
ar gæta að því að við korthafar greið-
um ríflegt árgjald fyrir kort okkar
og útskriftargjald fyrir hvert uppgjör
- auk þess sem við greiðum rfflega
álagningu kaupmanna í hverju til-
viki og tvígreiðum fyrir umbúðir í
verslunum þeirra þegar við kaupum
plastpokana óvinsælu. -Á neytendur
verður ekki lagður frekari skattur í
bih og því er ráðlegast fyrir við-
skiptaráðherra að fresta fleðulátum
við kaupmenn á kostnað neytenda í
bih eða þar til betur árar í þjóðfélag-
Þá kom að því að „z“-unni var út-
hýst. Það var svo erfitt að læra hana,
sagði gallabuxnalýðurinn á skóla-
skyldualdri og enn tóku kennarar
undir og sögðu að ekki stæði á þeim
því „z“-una væri svo vont að kenna
hvort eð væri!
Nú er komið að tvöfalda „ý“-inu
eða ypsiloninu alþjóðlega. Það verð-
ur ekki langur tími þar til það verður
útlægt úr málinu. Byrjað hefur verið
á ferðamannaeynni vinsælu, Kýpur,
og menn segja sem svo: ja, það var
siður hér áður fyrr að skrifa nafnið
með einföldu „i“-i, þar var hinn
gamli íslenski ritháttur. - Hitt að
nota ypsilon eru áhrif úr ensku, því
skal helst skrifa Kípur þegar það
nafn er sett á pappír, Egiptaland á
líka að líta svona út þegar um það
er fjallað.
Já, þessi andsk. enska, hún er
alls staðar fyrir okkur. Við skulum
hefja herferð gegn ensku á íslandi.
Þaö væri nú eitthvað fyrir mál-
hreinsunarmenn að vinna að! - Og
endilega að vera „meðvituð" og
hringja í íslenska málstöð og koma
upp um hvern þann er hlýða kann
svo komi þeim í kollinn baun o.s.frv.
o.s.frv...
: 1
Óvinsælasta ríkisstjórn seinni tima?
Hringið í síma 270 miUi kl. 10 og 11 eða skrifið 122 2
Enn á að bæta pinklum á Brúnku, segir í bréfinu - og er átt við handhafa greiðslukorta.
mu.
Hvenær verða
stiórnarslit?
Ragnar hringdi:
Einhveijum, sem hefur litiö inn
um bílrúður á dökkbláum Dodge
fólksbíl sem stóö við íbúðarhús í
vesturbænum eða við Þverholtiö í
Reykjavík og séð bláa verkfærat-
ösku á góltinu milli fram- og aftur-
sætanna, hefur þótt freistingin of
mikil og fariö inn í bílinn og tekið
hana með sér.
Þetta skeði á tímabilinu 5.-7. þ.m.
(ekki vitað nákvæmlega hvaöa dag
þvi töskunnar var ekki saknað fyrr
en þann 7.). Taskan er, eins og áöur
segir, blá, ílöng verkfærataska úr
málmi og hægt að opna hana eftir
endilöngu í miðjumú. - í töskunni
voru ýmis verkfæri sem algeng eru
til viögerða, rörtöng, 2 skiptilyklar,
skrúíjárn af mismunandi gerðum
og fleiri slikir hlutir.
Þeir sem kynnu að hafa séð til
einhvers eða einhverra sem bisuðu
viö að nálgast svona verkfærat-
ösku úr bláum fólksbíl eöa vita um
hana í óskilum eru vinsamlega
beönir að láta lögregluna vita eöa
hringja til lesendadálks DV milli
kl. 10 og 12 einhvern daginn
koma vitneskju til skila.
og
íslensk málhreinsun:
Komin í ógöngur