Dagblaðið Vísir - DV - 01.07.1989, Blaðsíða 12

12
LAUGARDAGUR .1. JÚLÍ 1989.
Sælkerinn
Hún sló körlunum vid
Lea Linster, ólympiumeistarinn í matargerð 1989.
Á veitingahúsinu Le Roi du Pot au (eu er hægt að tá Ijúffenga kjötsúpu.
Madeleine
>n uniquemen.
Árlega er haldin í Frakklandi
nokkurs konar ólympíukeppni mat-
reiðslumanna. Það er franski mat-
reiðslumeistarinn Paul Bocus sem
stendur fyrir keppninni og mörg
stórfyrirtæki styrkja hana. Allir
helstu matreiðslumenn Evrópu og
raunar víðar að taka þátt í keppninni >
og aðeins örfáir komast í undanúr-
slit. Það er til mikils að vinna að sigr-
a í þessari keppni. Viðkomandi verð-
ur „nafn“ og ef hann er veitingamað-
ur þarf hann ekki að hafa áhyggjur
af rekstrinum næstu árin. Fólk mun
streyma á staðinn til þess að snæða
hjá meistaranum. Það er því ekki að
undra að matreiðslumenn leggi mik-
ið á sig til að taka þátt í keppninni.
Fram að þessu hafa Frakkar átt
flesta sigurvegarana og nær allir
keppendur hafa hingað til verið karl-
menn. Það vakti því verulega athygli
að keppnina í ár vann ung kona, Lea
Linster frá Lúxemborg. Lea rekur
eigin veitingastað skammt frá landa-
mærum Lúxemborgar og Frakk-
lands. Sælkerasíðan átti þess kost að
heimsækja Leu fyrir nokkru. Það var
Valgeir Sigurðsson, veitingamaður í
Lúxemborg, sem kynnti Sælkerasíð-
una fyrir meistara Leu en þau eru
gamlir kunningjar. Lea er kona á
besta aldri, brosmild og glaðleg. Síð-
an hún kom heim með verðlaunin
hefur verið fullt út úr dyrum hjá
henni. „Þetta er ótrúlegt. Það varö
bókstaflega sprenging hérna. Fólk
kemur alls staðar að, frá Frakk-
landi, Belgíu, Þýskalandi og jafnvel
Sviss," segir Lea. Veitingastaður Leu
er í þorpinu Frisange. Staðurinn er
mjög fallegur og á veggjum hanga
málverk eftir systur hennar. Faðir
Leu rak lítið kaffihús á þessum sama
stað í mörg ár. Ferill Leu er mjög
óvenjulegur. Hún lærði lögfræði en
Sælkerinn
Sigmar B. Hauksson
missti áhugann og fór út í veitinga-
rekstur. „Eg sá það fljótt að ef ég
ætlaði að reka veitingahús með ein-
hverjum árangri varð ég að læra
matreiðslu sjálf svo ég skellti mér í
nám,“ segir Lea og brosir. Starf mat-
reiðslumannsins er erfitt. Hann þarf
að lyfta þungum pottum og pönnum,
hræra í sósum og svo er hitinn
óþægilega mikill. Nú orðið er þetta
allt mun auðveldara. Mörg eldhúsá-
höld eru rafknúin, pottar og pönnur
mun léttari en áður var. Lea var
spurð álits á því: „Þrátt fyrir þetta
er starfið erfitt en það eru til margar
sterkar konur og margir veikbyggðir
karlmenn." -En er einhver munur á
karlkyns og kvenkyns kokkum,
spurði Sælkerasíðan? „Því get ég
ekki svarað," segir Lea en bætir svo
viö. „Konur eru yfirleitt samviskus-
amari og næmari þannig að ég er
ekki frá því að þær séu betri,“ segir
hún hlæjandi og bætir við, „karlar
eru ekki lengur í tísku! Þetta fer þó
eftir ýmsu. Til að verða góður mat-
reiðslumaður þarf listræna hæfi-
leika og án þeirra getur enginn orðið
góður matreiðslumaður, hvorki karl
né kona.“ Sælkerasíðan skorar á alla
þá sem eru á leið til Lúxemborgar
að koma við hjá Leu. Skipt er um
matseðil daglega og ræðst hann af
besta hráefni sem í boði er á hveijum
tíma. Sælkerasíðan mælir með Menu
de Dégustation sem er sín ögnin af
hverju, þ.e.a.s úrval réttanna af mat-
seðlinum. Nauðsynlegt er að panta
borð því eins og áður sagði er Lea
„heitasta“ nafnið í heimi matargerð-
arhstarinnar um þessar mundir. Hér
kemur heimilisfangið: Restaurant
Lea Linster, Frisange 17, route de
Luxembourg, Frisange og síminn er:
68411.
Ó dýrðlega Parí s!
Ó ódýra París!
Nú fljúga Flugleiðir beint til París-
ar og um þessar mundir er heldur
betur mikið um að vera í þessari
undursamlegu borg. Þann 14 . júlí
þjóöhátíðardag Frakka fagna París-
arbúar og allir Frakkar því að í ár
eru 200 ár eru frá Frönsku bylting-
unni. Það verður því mikið um dýrð-
ir í París og ferðamenn streyma til
borgarinnar víðsvegar að. Mörgum
finnst dýrt að dvelja í París eins og
raunar öörum stórborgum. París er
samt ódýrari en margar aðrar borgir
í Evrópu t.d. Lundúnir og Kaup-
mannahöfn. Mesti ferðamanna-
straumurinn til Parísar er í júlí. En
eftir miðjan ágúst er mjög gott að
heimsækja París. Þeir sem ekki eru
enn búnir að ákveða hvert þeir ættu
að fara í fríinu ættu að gefa Parísar-
borg gaum. Þrátt fyrir að í París séu
margir bestu veitingastaðir Evrópu,
þá eru í borginni ótrúlegur fjöldi lí-
tilla ódýrra staða. Alls eru í París
yfir 10.000 matsölustaðir. Margir
leggja leið sína í hið svokallaða
Óperuhverfi. Þar eru m.a. stóru og
frægu vöruhúsin, tískuverslanir og
veitingahús. Skammt frá Madeleine-
kirkjunni og samnefndu torgi eða við
34, rue Vignon er veitingahúsið Le
Roi du Pot au feu. Þetta er ódýr veit-
ingastaður og þangað kemur fólk
bara til að borða, ekki til að sýna sig
og sjá aðra! Einn rétta hússins er
"Pot eu feu" eða kjöt og kjötsúpa. í
þennan rétt er notað nautakjöt og er
skammturinn vel úti látinn. Á boð-
stólum er svo ódýrt en gott vín frá
vínekru eigandans. Rétt er að taka
það fram, aö það er vissara að vera
vel svangur áður en sest er að borð-
um. Þetta er mjög matarmikill og
ríflegur skammtur. Við Madeleine
torgið er Fauchon, besta matvöru-
verslun í heimi að sagt er. Þar má
kaupa ljúffenga tilbúna rétti og taka
með sér heim á hótel eða matast úti
í nærliggjandi garið. Flugleiðir og
nokkrar ferðaskrifstofur bjóða nú
gistingu á Hotel Home Plazza. Þetta
er íbúðahótel með eldhúsaðstöðu.
Fólk getur því matreitt sér einfaldar
máltíðir úr hinu fjölbreytta og góða
hráefni sem á boðstólum er. Já, það
er hægt að lifa ódýru og dýrðlegu lífi
í París.
Nýtt á markaðnum -
vín í
Fyrir skömmu kom í verslanir
ÁTVR vin í plastpokum í pappa-
kassaumbúðum. I hveijum kassa
eru 2 lítrar af víni. Hér er um að
ræða svokallað sveitavín sem
frændur vorir á Norðurlöndunum
kalla „Iandvín“, Þessi vín koma frá
Suður-Frakklandi, nánar tiltekið
frá fyrirtækinu Jean-Claude Pepin.
í boði eru bæði hvítvín og rauðvin
og eru þessi vín þokkaleg borðvín.
Rauövínið er samt mun betra en
hvítvinið og er það satt best að
segja ágætt. Þessar umbúðir eru
tilvaldar í sumarbústaðinn eða í
ferðalagiö og í grillveisluna. Það er
algjör óþaifi að drekka dýr vín með
grilluöum raat. Vín í þessum um-
búöum á ekki að geyma. Þau á að
drekka ný. Til þess að hvítvíniö
njóti sín þarf að kæla það nokkuð,
eða í ca 8 gráður.