Dagblaðið Vísir - DV - 22.11.1989, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 22. NÓVEMBER 1989.
Spumingin
Er Alþýðubandalagið
að klofna?
Jóna Einarsdóttir: Þaö vona ég, því
ég hef enga trú á Alþýðubandalag-
inu.
Guðrún Jónsdóttir: Já, ég held aö það
sé að klofna.
Gróa Hreinsdóttir: Já, ég hugsa það.
Gunnar Jónsson: Nei, það held ég
ekki.
Sigurlaug Hauksdóttir: Ég þori ekki
að segja neitt um það.
Jóhannes Helgason: Nei, það held ég
ekki.
Lesendur
Harmsaga harkara
100141-2729 skrifar:
Harkarar er e.t.v. ekki fallegasta
orðið í málinu, en hefur unnið sér
hefð í íslenskri tungu. Þetta er stétt
manna sem aka leigubifreiðum á
leyfum annarra manna sem af ein-
hverium ástæðum geta ekki ekið
sjálfir. - Harkarar eru yfirleitt að
vinna sér tíma til að geta hlotið eigið
atvinnuleyfi. Það virðist taka u.þ.b.
fjögur ár a.m.k., ef ekki er um að
ræða einhveija pressu á úthlutunar-
nefnd eöa aðgang að áhrifaklíku.
Það er svo sér kapítuli. En spurn-
ingin er; hver er réttur þessara
manna meðan á biðtímanum stend-
ur, og hvert er þeirra stéttarfélag? -
Að því er virðist eru harkarar gjör-
samlega réttlausir. Þeir fá að greiða
félagsgjöld í Frama, Félag leigubif-
reiðastjóra, en þar með búið. - Frami
virðist ekki hafa neinar skyldur við
þessa menn. Harkarar hafa ekki einu
sinni rétt til atvinnuleysisbóta né
veikindagtryggingu, ekki lífeyris-
sjóði og því engan lántökurétt þar.
Þeir hafa engar tryggingar umfram
það sem skyldutrygging bifreiöar-
innar býður upp á. Og ef þeir ein-
hverra hluta vegna missa bifreið
sína, geta þeir snapað gams. - Lög
og reglur um launakjör þessara
manna eru mér vitanlega ekki til.
Þó mun þumalputtareglan vera: 50%
af tekjum.
Það sér hvér maður að vinnudagur
þessara manna hlýtur að vera lang-
ur, ef þeir eiga að bera eitthvað úr
býtum, því að vinnan er oft stopul
og er að verulegu leyti helgarvinna,
þegar annað fólk stundar afþreyingu
og skemmtun. Heyrt hefi ég tölur um
að allt að 70% af tekjum séu í helg-
arvinnu. Það þýðir þó ekki að þessir
menn vinni bara um helgar. Öðru
nær!
Þeir þurfa að skila 14-18 tíma vinnu
alla daga vikunnar, ef þeir eiga að
hafa mannsæmandi laun, og geta
skilað eiganda það miklu, að það
svari kostnaöi að halda bifreiðinni í
vinnu. - Ég ætla að gefa tvö dæmi
um algengan vinnudag, sem ég hef á
dagseðlum fyrir framan mig.
Laugardagur: frá kl. 19 að kvöldi til
kl. 11 að morgni (sunnudags); Sam-
tals 16 tímar (og að auki 1 tími fyrir
þrif á bíl og 1 tími í mat) - Samtals
18 tímar, ekinn 21 túr. - Tekjur: kr.
12.215 (50% skilað til eiganda), Kr.
6.107,50. Tímakaup kr. 339,30.
Mánudagur; frá kl. 19 að kvöldi til
kl. 9 að morgni eöa 14 tímar (aö við-
bættum 2 tímum eins og áður), sam-
tals 16 tímar. Tekjur 5.760 (50% skilað
til eiganda). Kr. 2.880. Tímakaup kr.
180.
Einhverium þætti þetta htið fyrir
nætur- og helgarvinnu og aö tilheyra
auk þess algjörlega réttlausri stétt. -
En hvað skal gera og hvert skal leita?
Eigum viö harkarar að stofna eigið
stéttarfélag, eða geíum við leitað eitt-
hvert með okkar mál? - Þaö væri
fróðlegt að heyra frá fleirum um
þessi mál, og þá ekki hvað síst frá
forystumönnum verkalýðsfélaganna
eða öðrum málsmetandi mönnum.
„Mestmegnis helgarvinna hjá hörkurum - réttlausri stétt,“ segir hér m.a.
jdgg ■ J8MHn V
jmm
„Kvótakerfið hefur því verið í áttina til grisjunar iandsbyggöarinnar,“ segir
hér m.a.
Eftirlit með lífeyrissjóðum
P.Þ.Rrhringdi: •
Ég vll lýsa ánægju minni með það
að nú skuh hafa verið lögð fram fyr-
irspum á Alþingi þar sem beðið er
um svör við því hvemig háttað sé
opinberu eftirhti með starfsemi og
fiárreiðum lífeyrissjóða. - Það er að
því er mig minnir einn þingmanna
Framsóknarmanna sem hefur lagt
þessa spurningu fyrir fiármálaráð-
herra.
Samkvæmt fréttum sem ég hef les-
ið er svars fiármálaráöherra aö
vænta í þessari viku. Þar ætti að
koma fram hvort ráðherra er þvi
fylgjandi að leggja fram lagabreyt-
ingu um þetta efni eöa hvort hann
telur eftirhti með sjóðunum og fiár-
reiðum þeirra verji fullnægjandi. Það
verður fróðlegt aöfylgjast með þessu
máh, svo mjög sem þaö kemur við
alla launþega í landinu.
Það er nú mál málanna fyrir flesta
launþega hvort lífeyrissjóðunum
verður breytt í náinni framtíð til
nútímahorfs í stað þess sem veriö
hefur, að fé það sem launþegar greiða
í sjóðina gufar upp að meira eða
minna leyti, að því er varðar greiösl-
ur til þeirra sem eftirlaunaþega á
efri árum. Þetta eru mikil hagsmuna-
mál fyrir okkur launþega og það er
eins gott fyrir forsvarsmenn verka-
lýðsfélaganna að taka á þeim nú þeg-
ar. Undan því verður ekki vikist.
Grisjun landsbyggðar
Eirikur skrifar:
Það eru uppi hugmyndir um að
grisja landsbyggðina. T>essar hug-
myndir hafa fengiö hljómgrunn,
bæði hjá almenningi í landinu svo
og hjá ýmsum stjómmálamönnum.
En það sem ekki hefur komið fram
opinberlega er að hjá ýmsum ráða-
mönnum þjóðarinnar, jafnvel ráð-
herrum, em uppi hugmyndir um að
láta skoða máhð allt í stærra sam-
hengi. Um þetta vil ég þó segja að ég
hef ekki sannanir fyrir þvi að máhn
séu til skoðunar hjá ráðherrum ein-
mitt nú í augnablikinu en þeir hafa
sumir ljáð máls á mikilvægi þess að
fá um þetta fuhmótaðar hugmyndir.
Ég tel að það sé engin thviljun að
ýmsir hinna fijálshyggjandi yngri
manna í Alþýðubandalaginu hafa
látið í fiósi nauðsyn þess að byggða-
kjamar verði myndaðir á ákveðnum
svæðum og stuðningur hins opin-
bera miðist við þau ákveðnu svæði
en honum sé ekki dreift skipulags-
laust um landið.
Það er heldur ekki thvhjun að
kvótakerfiö skuli bundið við skip en
ekki byggðarlög. Kvótakerfmu var
engan veginn komið á th aö styðja
einhverja forréttindastétt heldur th
að vernda fiskistofna gegn útrým-
ingu. Kvótakerfið hefur því verið
skref í áttina til grisjunar lands-
byggðarinnar og er það í sjálfu sér
virðingarvert. En það gengur bara
alltof hægt fyrir sig.
Það sem nú þarf að gera er að koma
sér niður á skynsamlega stefnu í
grisjun landsbyggðarinnar og gera
landsmönnum grein fyrir því strax
að ekki megi búast við frekari aðstoð
við uppbyggingu á þeim stöðum sem
ekkert hafa lagt th þjóðarbúsins í
mörg undanfarin ár. Þeir staðir em
margir á landinu. - Látið nú hendur
standa fram úr ermum, ráðamenn
góðir, og farið aö setja opinberri að-
stoð takmörk og þá mun fólk taka
við sér og þjappa sér saman á þá staði
sem lífvænlegastir em á íslandi í dag.
Hringið í síma
27022
rnilli kl. 14 og 16, eöa skrifiö.
Jónas frá Hriflu:
Viðkvæmni
eða öfund?
Guðmundur Jónsson skrifar: sjálfs sín. Jónas á Hriflu kom, sá
Ég vil taka undir með þeim sem og sigraði á meðan honum entist
hafa hrósað þáttunum um Jónas meðbyrinn. Það er meira en hægt
Jónsson frá Hriilu og fyrrverandi er að segja um flesta núlifandi
ráöherra. Það eru aðeins fair menn stjórnmálamenn hér á landi. Nú
sem hafa komist með tæmar þar þarf að fá málamiðlun í hverju
sem hann hafði hælana. - Það ætlar máh og ekkert framkvæmt annað
að sifja í þeim sfjórnmálamönnum en að taka fé að láni erlendis.
sem enn muna Jónas, viðkvæmnin Ég veit ekki hvaö Sjálfstæðis-
fyrir þeim eighheikum sem hann menn eru t.d. að skattyrðast út í
haföi th að bera, að vera thbúinn Jónas frá Hriflu. Það situr ekki á
að taka af skarið og hafa frum- neinum núlifandi stjórnmála-
kvæði um framkvæmdir, sem hann manni að amast við gjöröum Jón-
vissulega tók einn og óstuddur. En asar því að hann tók sér ekki al-
það getur líka verið að öfundin sé ræðisvald á borð við það sem
stór þáttur í ummælum sumra stjórnmálamenngerahérnú.Hann
sljórnmálamanna nútímans um heföi aldrei látið hanka sig á
Jónas heitinn. brennivinskaupum eöa sveitar-
Ég sé nú ekki t.d. hvaöa eiginleika styrk eins og nú tiðkast um kollega
Jón Sigurðsson hafði umfram Jón- hans í öhum flokkum. - Hættum
as á Hriflu. Hvað var þaö sem Jón að öfundast út í fiölhæfan og fram-
Sigurðsson framkvæmdi hér á kvæmdamikinn sfiómmálamann
landi sem varð alþjóð til gæfu? Ég sem Jónas Jónsson frá Hriflu var.
man ekki eftir neinu. Hann sat Honum ber ekki annað en virðing
löngum austur í Kaupmannahöfn og þakklæti.
og bohalagði þar einkum framtíð