Dagblaðið Vísir - DV - 22.11.1989, Blaðsíða 28

28
MIÐVIKUDAGUR 22. NÓVEMBER 1989.
Jarðarfarir
Július Bjarnason, Akurey, V-Land-
eyjum, verður jarðsxmginn frá Aku-
reyjarkirkju laugardaginn 25. nóv-
ember kl. 14. Farið verður frá Um-
ferðarmiðstöðinni í Reykjavík kl.
11.30.
Sigurður Eiðsson, Suðurgötu 39,
Hafnarfirði, verður jarðsunginn frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði fimmtu-
daginn 23. nóvember kl. 15.
Minningarathöfn um Guðmund
Bernharðsson frá Ástúni, Hátúni 10,
Reykjavík, fer fram frá Fossvogs-
kirkju fimmtudaginn 23. nóvember
kl. 15. Hann verður jarðsunginn frá
Sæbólskirkju á Ingjaldssandi laugar-
daginn 25. nóvember kl. 14.
Jónina Kristín Þorsteinsdóttir,
Skipasundi 29, Reykjavík, veröur
jarðsungin frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn23. nóvember kl. 13.30.
Útfor Ebergs Elefsen vatnamælinga-
manns fer fram frá Dómkirkjunni
fimmtudaginn 23. nóvember kl. 13.30.
Axel V. Magnússon garðyrkjuráðu-
nautur, Reykjum, Ólfusi, verður
jarðsunginn frá Langholtskirkju
fóstudaginn 24. nóvember kl. 15.
Ásgerður Jensdóttir lést 15. nóvemb-
er. Hún fæddist 9. október 1891 í Am-
ardal við ísafjarðardjúp, dóttir Jens
Jónssonar og Sæunnar Sigurðardótt-
ur. Ásgerður giftist Guðjóxú Ólafs-
syni en hann lést árið 1956. Þau hjón-
in eignuðust tvö böm. Útfór Ásgerð-
ar verður gerð frá Akraneskirkju í
dag kl. 14.
Sigmundína Pétursdóttir frá Laug-
um lést 15. nóvember sl. Hún fæddist
í Súgandafirði 16. september 1918,
dóttir hjónanna Péturs Sveinbjöms-
sonar og Kristjönu Friðbertsdóttur.
Eftirlifandi eiginmaður hennar er
Hörður Vigfússon. Þau hjónin eign-
uðust sjö böm. Útfór Sigmundínu
verður gerð frá Hafnarfjarðarkirkju
1 dag kl. 13.30.
Kristján Þorgilsson lést 13. nóvemb-
er. Hann fæddist í Bolungarvík 8.
mars 1924, sonur hjónanna Katrínar
Sigurðardóttur og Þorgils Guð-
mundssonar. Kristján var vélstjóra-
lærður og var sjómannsstarfið hans
aðalstarf um ævina. Eftirlifandi eig-
inkona hans er Sæunn Guðjónsdótt-
ir. Þau hjónin eignuðust sex böm
saman en misstu eitt ungt. Fyrir
hjónaband átti Kristján einn son.
Útför Kristjáns verður gerð frá Akrá-
neskirkju í dag kl. 14.
Helgi S. Eggertsson lést 14. nóvemb-
er. Hann fæddist 4. mars 1923, sonur
hjónanna Sumarrósar Sigurðardótt-
ur og Eggerts Kristjánssonar. Helgi
rak lengi versíunina Roða á Lauga-
veginum. Eftir að hann hætti versl-
unarrekstri vann hann í 18 ár hjá
Landsbankanum. Eftirlifandi eigin-
kona hans er Lilja Jónsdóttir. Þau
hjónin eignuðust tvær dætur. Útfór
Helga verður gerð frá Dómkirkjunni
í dag kl. 15.
Fundir
Fundur ITC Melkorku og ITC
Stjörnu
ITC Melkorka í Reykjavík og ITC Stjama,
Rangárþingi, halda sameiginlegan fund
deildanna á Hellu í dag, 22. nóvember,
kl. 20.30. Enginn fundur veröur því þenn-
an dag í Gerðubergi. Stef fundarins er:
Gott hús er gestum heill. Gestur fundar-
ins er Inger Steinsson, ITC Björkinni,
þingskapaleiðari Landssamtaka ITC á
Islandi. Rúta fer frá Gerðubergi kl. 19
stundvíslega. Upplýsingar gefur Guðrún
í síma 46751.
Safnaðarfélag Ásprestakalls
verður með fund á morgun, fimmtudag-
inn 23. nóvember, í safnaðarheimilinu og
hefst hann kl. 20.30. Spiluð verður m.a.
félagsvist. Allir velkomnir.
Tónleikar
Viðar Gunnarsson
í Óperunni
Fyrstu tónleikar styrktarfélags íslensku
óperunnar á starfsárinu verða á fimmtu-
dagskvöld, 23. nóvember, kl. 20.30 en þá
munu Viðar Gunnarsson bassasöngvari
og Selma Guðmundsdóttir píanóleikari
koma fram. Á efnisskránni verða íslensk
einsöngslög eftir Áma Thorsteinsson,
Sigvalda Kaldalóns, Eyþór Stefánsson og
Karl O. Runólfsson. Einnig verða fluttar
aríur úr óperum eftir W.A. Mozart, G.,
Verdi og G. Rossini.
Tilkyimingar
Kvöldvaka Ferða-
félagsins
Heiti kvöldvökunnar er „í minni sveit“.
Þessi sveit er Kjósin. Fjallað verður um
land og sögu, menn og drauga. Séra
Gunnar Kristjánsson á Reynivöllum
kynnir sveitina, Baldur Sveinsson og
Höskuldur Jónsson segja frá írafells-
Móra og öðrum kynlegum kvistum, Þor-
valdur Om Ámason stjómar almennum
söng, Jóhannes Ellertsson stýrir sýningu
mynda af stöðum sem frá er sagt og
stjómar myndagetraun. Kaffi verður
borið fram ásamt meðlæti. Kvöldvakan
er kveðja Ferðafélagsins til Þórunnar
Lárusdóttur framkvæmdastjóra. Sam-
ferðamenn og samheijar Þórunnar fá hér
gott tækifæri til að taka undir þá kveðju
með því að koma í Sóknarsalinn, Skip-
holti 50a, í kvöld, 22. nóvember, kl. 20.30.
LyfseðHsmálið á landsfundi:
„Mörður stökk á Guðrúnu“
- segir Steinar Harðarson
„Vegna frásagnar í DV um átök
hjá Ijósritunarvél á landsfundi Al-
þýöubandalagsins vil ég fá að koma
á framfæri að þama var ekki sagt
rétt frá,“ sagði Steinar Harðarson
landsfundarfulltrúi í samtali við D V.
„Málsatvik voru þannig að Birting-
arfólk gaf út „lyfseðil“ fyrir mið-
stjómarkjörið sem við komumst yfir.
Guðrún Guðmundsdóttir fór fram í
ljósritunarherbergið til að ljósrita
plaggið. Ég fór á eftir henni af því
að ég hafði grun um að eitthvað
mundi gerast. Mörður Ámason, að-
stoðarmaður fiármálaráðherra, elti
okkur án þess að við tækjum eftir
honum og reyndi síðan að taka plagg-
ið af Guðrúnu. Hann bókstaflega
stökk á hana og hrinti henni harka-
lega til. Við vorum ekkert á því að
láta plaggið enda ekkert sem sagði
að það væri bannað að ljósrita það.
Þama var varla um að raeða hugverk
sem bannað væri að ljósrita enda
ekki farið fram á neinn höfunarrétt
á því. Mörður hafði sig síðan á brott
og seðilinn var svo ljósritaður," sagði
Steinar. -SMJ
Athugasemd
Rétt er, að fram komi vegna um-
mæla í grein minn um Jónas Jónsson
frá Hriflu 20. nóvember, að aðilar,
sem vel þekkja til, telja fráleitt, að
Ásgeir Ásgeirsson hafi hvatt Helga
Tómasson til að lýsa Jónas Jónsson
geðveikan í ársbyrjun 1930. Helgi
hafi að eigin frumkvæði haft tal af
Ásgeiri um máhð, enda hafi Ásgeir
þá verið forseti Sameinaðs alþingis,
en Helgi fengið dræmar undirtektir
hjá Ásgeiri.
Aðrir, sem einnig þekkja vel til,
hafa fifilyrt annað við mig. Verður
nú ekki skorið úr þessu undarlega
máli með neinni vissu. Líklegast er
vitaskuld, að Helgi hafi farið eftir
sannfæringu sinni sem læknis, þegar
hann fór í hina frægu heimsókn til
Jónasar. Raunar hygg ég traustustu
heimildimar um þessa uppákomu
alla saman komnar í Hæstaréttar-
dómum þeim, sem gengu í málum
vegna brottvikningar Helga og meið-
yrða í Tímanum (4. bindi, bls. 407 o.
áfr.).
Hannes Hólmsteinn Gissurarson
Meimirig
Ljóðatónleikar voru haldnir í íslensku ópemnni á
laugardaginn var. Ung kontraltsöngkona, Elsa Waage,
kom þar fram ásamt bandaríska píanóleikaranum
John Walter en einnig lék á selló Malgorzata Kuzi-
emska Slawek.
Efnisskráin hófst á „Nun wird mein hebster Bráutig-
an“ úr jólaóratoríu Bachs en þar sýndi Elsa strax að
hún hefur mikla og hljómfagra rödd og er sannur
kontralt. Píanóleikarinn lék með af öryggi, en htlaust
og án tilþrifa. Gaman hefði hér verið að bæta við obo
d’amore eða jafnvel fá sellóið til að leika rödd þess en
Malgorzata sú er leiðir sehóin í Sinfóníuhljómsveit
íslands lék einmitt með í lögum Brahms, „Zwei
Gesánge op. 91“ sem næst vom á efnisskránni. Kom
þar vel fram hve góða dýpt Elsa hefur en „artikulati-
on“ hennar var fremur óskýr. Tónn sehóleikarans var
nokkuð viðkvæmnislegur og hefði Malgorzata hér
þurft að leika meira út. Píanóleikarinn var mjög ht-
laus og dró þær stöllur fremur niður en hitt.
Á léttari strengjum
Eftir þrjú Strauss-lög, „Ah mein Gedanken",
„Nichts" og „Zueignung“, sem Elsa söng vel, sló hún
á léttari strengi og flutti „Seguidiha" Bizets. „The Blue
Mountain Ballads“ eftir P. Bowles tóku við, einnig á
léttu nótunum, en þá hafði söngkonan sýnt að í henni
býr töluverður leikari og með sína miklu rödd ætti
hún að hafa töluvert erindi sem óperusöngkona.
Lög Síbehusar, „Tih Kváhen“ og „Fhckan kom ifra-
an sin álsklingsmöte", svo og lög Griegs, „En svane“,
„Ved moders grav“ og „Jeg elsker dig“, vom vel flutt
þótt nokkuð vantaði á andstæður í ht raddarinnar í
síðara lagi Síbehusar.
Krotað í sand
íslensku lögin vom einkar fahega sungin, sérstak-
rödd
Elsa Waage.
Tórúist
Áskell Másson
lega má þar nefna lag Atla Heimis Sveinssonar, „Krot-
að í sand“.
Að lokum söng Elsa nokkur aukalög, m.a. „Stride
la varnpa" eftir Verdi en það var glæsilega sungið og
m.a. bæði fahega og vel „artikulerað".
Elsa Waage hefur mikla og hljómfagra rödd sem hún
þarf að vinna áfram með en sé rétt að farið ætti fátt
að aftra því að hún verði mikilhæf söngkona. Henni
er óskað til hamingju með þessa „debut“-tónleika sína.
Fljúgandi hvalur
Það vekur ahtaf forvitni þegar rithöfundar, sem
haslað hafa sér völl með ritun bóka fyrir fuhorðna,
taka sig til og skrifa bækur fyrir böm. Reyndar em
þeir ekki mjög margir sem það hafa gert en oft hefur
þeim vel tekist til. Á bókamarkaði er nú bamabók
eftir Ólaf Gunnarsson sem skrifað hefur skáldsögur
og hefur einnig skrifað pistla í dagblöð og tímarit.
Fallegi flughvalurinn heitir þessi htla saga. Hún fiah-
ar um htinn hvalastrák sem tekur upp á þeim ósköpum
að fara að fljúga. Þetta er saga sem veldur því að les-
andinn er aldrei alveg viss um hvort höfundurinn
ætlar að ljá henni einhvem raunveruleikablæ eða
ekki. Stimdum er eins og sagan skoppi inn og út úr
raunveruleikanum.
Hugsumokkargang
Sagan sækir líka efnivið til þjóðsagna, af tröllum og
forynjum, og undir niðri ghttir í náttúruvemdarsjón-
armiðin. Kannski vill höfundurinn einfaldlega segja
mannfólkinu að það þurfi að fara að hugsa sinn gang.
Það sé eingöngu gestir á þessari jörð og aldrei sé að
vita nema öfl, sem flestir telja að séu eilíf, eins og til
dæmis sóhn, taki í taumana og setji manninum stóhnn
fyrir dymar. Hvemig væri til dæmis ef sólin hætti að
skína? Hvað ef hanni þætti móður náttúm svo gróf-
lega misboðið að hún segði - hingað og ekki lengra.
Kannski vih höfundurinn einfaldlega segja okkur að
við eigum að umgangast náttúruna með fullri virðingu.
Það er ekld öhum lagið að semja læshega sögu, en
það kann Ólafur Gunnarsson. Fallegi flughvalurinn
er laglega skrifuð saga og virðist faha ungum lesendum
vel í geð. „Sagan er æðislega skemmtheg!" sagði ungur
áheyrandi eftir að hafa hlustað á hana. Líklega em
það bestu meðmæh sem hægt er að fá fyrir rithöfund
Bókmenntir
Sigurður Helgason
sem skrifar fyrir böm. Þau em nefnilega kröfuharðir
lesendur og áheyrendur.
Ajþjóðlegt samprent
í Fallega flughvalnum em hvölunum gefnir ýmsir
mannlegir eiginleikar. Þeir leika sér eins og manna-
bömin, foreldramir hafa áhyggjur eins og við og
hvalastrákar lofa mæðrum sínum að haga sér eins og
þær vhja. Og raunveruleikinn gægist inn þegar karl-
arnir í flugtuminum neita að trúa því að það hafi
verið hvalur sem flaug fram hjá glugganum. Það getur
ekki verið - hugsa þeir og þeir óttast líka að ef þeir
segi frá því þá verði hlegið að þeim. Og það er hið
versta mál - ekki satt?
Ég hafði gaman af að lesa þessa fahegu sögu. Banda-
rísk myndhstarkona, Joan Sandin, skreytir bókina
fahegum myndum sem gera hana ennþá eigulegri. Það
kemur ekki á óvart þó hún hafi verið verðlaunuð fyr-
ir myndskreytingar sínar. Bókin er gefin út í sam-
vinnu við danska útgáfufyrirtækið Carlsen. Gott er til
þess að vita að íslenskir rithöfundar skuh vera farnir
að leggja sitt af mörkum til alþjóðlegs samprents. Bók-
in er prentuð í Portúgal og er allur frágangur hennar
með besta móti.
Olalur Gunnarsson: FaUegi flughvalurinn.
Myndir: Joan Sandin. Útg.: Forlagið, 1989.
Fjölmiðlar
Sumir áheyrilegustu útvarps- menn landsins starfa á Rás tvö í Ríkisútvarpinu. Þeir Stefán Jón Ras tvo útvarpsmaöur. Ævar Kjartansson getur ólíkt Sigurði G. Tómassyni yrði jafngóður í sjón varpi og hlj óð- varpi. Sjónvarpseíhi veröur að sam- einftfremitren cnnHra n(TdWmnr\
Hafstein, Ævar Kjartansson, Sig- uröur G. Tómasson og Þorsteinn J. Vfihjálmsson hafa ahir þæghegar raddir og hpra framkomu í hljóö- varpi, hver með sínum hætti, og stenst aöeins Hahgrímur Thor- reiðist notalegum rabbstíl Þor- steins. Því er ekki heldur að leyna, að dagskrá Rásar tvö er oft gerð af meiri metnaði endagskrár einka- stöövanna. Mér er ekki ljóst, hver
stemsson sonijöniuö viu pd d öinKci' stöðvunum. íítefáti .Tóíi £rf>lfhn*h£icc aft tricit ekki alltaf haldiö aftur af sér, enda skýríngin er á gæðamun einka- stöðvanna og Ríkisútvarpsins: Nú
hversu hrokafullur hann virðist og fordómafuhur, en nýtur að sama skapi góðrar kímnigáfu sinnar og mikihar þjálfunar og þekkingar sem málaskoðunum enSígurður. En röddin er framúrskarandl Þor- steinn J. Vilþjálmsson er þó senni- lega hinn eini þeirra fiögurra, sem : nijota fiiiiKaótuövái tiái fctö geia uoö- iö betrilaun. Hvers vegna fá þær þá ekki frambærhegra fólk? Hannes Hólmsteinn Gissurarson