Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.1990, Blaðsíða 9

LAUGARDAGUR 28. APRlL 1990.
9
Morðið á leigubílstjóranum
Bíll Gunnars Sigurðar Tryggvasonar eins og hann stóð á morðstaðnum Smith&Wesson byssan í hanskahólfinu á bílnum þar sem hún fannst.
á Laugalæk er að var komið.
Morð eru fátíð hér landi, sem
betur fer, og að meðaltali eru
framin tæp tvö á ári. Á síðasta
ári var ekkert morð framiö en
fimm árið 1988, tvö árið 1987, eitt
árið 1986 og tvö árið 1985. Öll þessi
mál eru upplýst.
Almenningur er sleginn óhug
þegar slík tíðindi berast og þá
sérstaklega núna þegar maður er
myrtur vegna fiármuna. Mörg
erfið morðmál hafa komið á borð
rannsóknarlögreglunnar en yfir-
leitt upplýsast þau á endanum.
Eitt mál hefur aldrei tekist að
upplýsa til fuiinustu en það er
morðið á Gunnari Tryggvasyni,
leigubílstjóra í Reykjavík. Einn
maður var ákærður í því máli en
sýknaður af morðinu.
Hvellhettan fannst
Gunnar fannst myrtur í bíl sín-
um á Laugalæk klukkan rúmlega
sjö að morgni þann 18. janúar
1968. Gunnar hafði verið skotinn
í höfuðið og við rannsókn kom í
ljós að hann hafði látist sam-
stundis. Morðtíminn var áætlað-
ur milli kl. 5 og 6 að morgni. Skot-
hylki lá í bílnum og í höföi hins
myrta fannst kúlan. Við rann-
sókn á kúlunni kom í ljós að hún
var úr byssu af gerðinni Smith-
&Wesson, hlaupvídd 35. Hvell-
hettan var merkt með stafnum
U. Skot í byssuna voru framleidd
á árunum 1913 til 1940 en eftir
1925 var hætt að framleiða hvell-
hetturnar með stafnum U. Ekki
var vitað um nema eina byssu
með þessari hiaupvídd hérlendis
og skot af þessari stærð sjaldgæf.
En þegar til átti að taka var hún
horfin frá eigandanum en hjá
honum fundust skot sem pös-
suðu.
Haustið 1965 hafði eigandinn
sagt logreglumanni frá því að
byssunni hefði verið stohð. Hann
tilkynnti ekki þjófnaðinn en bað
viðkomandi lögreglumann að
hafa augun hjá sér. Nú hafði
ýmislegt rekiö á fiörur rannsókn-
armanna en byssan sjálf fannst
hvergi.
Sama dag hringdi bílstjórinn í
lögreglumanninn, semfyrsturvissi
um byssuhvarfið, og bað hann að
fmna sig. Sagðist hann hafa fundið
byssuna á gólfinu í bílnum í janúar
sama ár, það er ári eftir morðið,
sett hana í klút og ákveðið að
geyma. Ekki sagðist hann vita hver
ætti hana og ætlaði aö vera klókur
og bíða eftir því að um byssuna
yrði spurt. Bílstjórinn var færður
til yfirheyrslu og þar sagðist hann
meðal annars hafa kannast við
hana sem byssu fyrrum vinnuveit-
enda síns. Þetta kom allt heim og
saman við það sem vitað var um
eiganda byssunnar. Hann neitaði
hins vegar alfarið að vera viðriðinn
morðið á nokkurn hátt.
Hafói lykil að
heimili eigandans
Við húsrannsókn á heimili hans
fundust tvö skammbyssuskot í
læstum peningaskáp, annað 9 mm
en hitt var 35 mm Smith&Wesson
skot. Sömuleiðis kom í ljós að hann
hafði í fórum sinum lykil að heim-
ili fyrrum vinnuveitanda síns.
Þetta atriðið kom mjög flatt upp á
vinnuveitandann og einnig bíl-
stjórann sem ekki taldi sig vita að
hann hefði haft lykilinn að heimil-
inu allan þennan tíma.
Rannsóknarlögreglan fékk bílinn
lánaðan og kannaði meðal annars
hve lengi skammbyssa lægi kyrr,
þar sem bílstjórinn taldi sig hafa
fundið hana, og ætla mætti að far-
þegar og ökumaður yrðu hennar
ekki varir. Það reyndust vera tíu
mínútur.
Framburði breytt
í júnímánuði 1969 breytti bílstjór-
inn framburði sínum og sagðist
hafa stolið byssunni snemma árs
1965 frá fyrrum vinnuveitenda sín-
um. Tilganginn sagði hann vera aö
hagnast á sölu hennar. Byssuna
geymdi hann heima hjá sér en á-
kvað nokkru síðar að sýna sam-
starfsmanni sínum hana en sá var
áhugamaður um byssur. Þeir hitt-
ust ekki þann dag og því setti hann
byssuna í hanskahólfið í bíl sam-
starfsmanns síns. Þaðan hefði
henni verið stolið, sagði hann, en
af því að hún var illa fengin gat
hann ekki tilkynnt stuldinn. Við
yfirheyrslur kom fram að sonur
bílstjórans og vinur hans höfðu
komist yfir aðra byssu á heiinili
bílstjórans og reynt að skjóta úr
henni með litlum árangri. Leik-
félagar sonarins sögðu að strákur
hefði sagt að pabbi sinn ætti miklu
finni byssu heima. Þessa fullyrð-
ingu bar sonurinn til baka.
Ferðir kannaðar
Við könnun á ferðum bílstjórans
morðnóttina kom fram að hann
hafði farið í sinn síðasta túr af stöð-
inni kl. 20.15 kvöldið fyrir morðið.
Ekki rak eiginkonu hans minni til
annars en að hann hefði verið
heima alla nóttina. Það ber að taka
fram að liðnir voru fimmtán mán-
uðir þegar hér var komiö við sögu.
Hún bar við yfirheyrslurnar að
vegna morðsins hefði hún hugsað
sem svo að gott væri að hann hefði
verið heima því hver sem er hefði
getað orðið fyrir ódæðismannin-
um. Aðrir heimilismenn báru að
hann hefði verið heima þá nóttina.
Samstarfsmaður hans sagði hins
vegar að hann hefði hitt hann á
stöðinni um sjöleytið þennan
morgun. Eftir þessar og ýmsar aðr-
ar rannsóknir var bílstjórinn
ákærður.
Sýkn saka
Hér verður ekki rakið meira en
í dómsforsendu Sakadóms segir:
„Þegar metin eru í heild atriði þau,
sem nú hafa verið talin, verður að
vísu að telja, að verulegar líkur
hafi verið leiddar að því, að ákæröi
hafi orðið Gunnari Sigurði
Tryggvasyni að bana, en þó var-
hugavert að telja í refsimáli, að það
sé sannað með fullnægjandi hætti.“
Dómurinn féll á þá lund að bílstjór-
inn var sýknaður af morðinu en
dæmdur fyrir þjófnað á skamm-
byssunni.
Málið fór sína leið til Hæstaréttar
og þar var dómur Sakadóms stað-
festur. Samkvæmt niðurstöðu
meirihluta dómara er morðingi
Gunnars Sigurðar Tryggvasonar
enn ófundinn. Aðeins byssan er vís.
Þessi frásögn er mikið stytt
úr bók Sigurðar Hreiðars
Hreiðarssonar, Náttfari.
-JJ
Engin
sjáanleg ástæða
Rannsókn á högum hins myrta
leiddi ekkert í ljós. Hann hafði í
alla staði gott orð á sér, heiðarleg-
ur og hjálpsamur. Hann var ein-
rænn og hafði lítil samskipti við
fólk utan vinnu sinnar sem hann
stundaði mest á nóttinni. Allar
sögusagnir um ránmorð voru úr
lausu lofti gripnar, svo og sagnir
um að hann hefði stundað okurl-
án.
Vitni, þar á meðal nokkrir
leigubílstjórar, höfðu séð bílinn á
þeim stað sem hann fannst en
enginn tekið eftir neinu óeðlilegu.
Greinileg fingrafór fundust ekki
í bílnum og ekkert sem vísað gat
á slóðina.
Byssan finnst
Þann 6. mars 1969 fannst byssan
í læstu-hanskahólfi leigubíls. Bíll
þessi var í eigu hjóna í Reykjavík
sem leigðu hann og leyfið til ann-
ars manns vegna veikinda eig-
andans. Frúin haíöi tekið af
leigutakanum bíhnn vegna va-
nefnda varðandi greiðslur og hirt
allt dót úr honum, meðal annars
byssuna. Bílstjórinn, sem hafði
bíhnn á leigu, falaðist eftir dótinu
degi síðar og spurði meðal annars
um byssuna. Eigendur bílsins
höfðu komið henni í geymslu
annars staðar og gátu því ekki
afhent hana. Frúin spurði þá
hvernig á því stæði aö byssan
hefði verið í bílnum. Svarið var
að hún hefði verið skihn eftir í
bílnum og hann hefði ætlað að
eigandi hennar myndi sækja
hana, þó síðar yrði.
^____________I_
SÝNUM MIKIÐ ÚRVALAF HJÓNA-, EINSTAKLINGS- OG VATNSRÚMUM