Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.1990, Blaðsíða 21

LAUGARDAGUR 28. APRÍL 1990.
21
Ríkarður Örn Pálsson, Gylfi Baldursson og Valdimar Pálsson.
íslendingar í Kontrapunkti:
Fjórða sæti er
betra en sextánda
- segir Gylfi Baldursson
„Áhugi fyrir keppninni er miklu
meiri annars staðar á Norðurlöndum
en hér, enda hefur hún gengið í nokk-
ur ár við miklar vinsældir. Sem
dæmi má nefna að rétt fyrir lokaþátt-
inn vorum við Valdimar á labbi á
Karl-Johan og höfðum vart við að
taka á móti kveðjum vegfarenda.
Fólk var að hvetja okkur til dáða,
lýsa stuðningi við okkur og óska
okkur velfarnaðar. Keppnin höfðaði
svohtið til þjóðarstolts Norðmanna
og væntanlega hafa flestir viljað að
við ynnum Svíana í lokahrinunni til
að Norðmenn yrðu efstir og það gekk
eftir,“ segir Gylfi Baldursson, einn
þremenninganna sem skipuðu lið ís-
lands í norrænu tónlistarspurninga-
keppninni, Kontrapunkti. Hinir voru
Ríkarður Örn Pálsson og Valdimar
Pálsson. Ríkarður er sá eini úr hópn-
um sem er atvinnutónlistarmaður en
Valdimar er menntaskólakennari og
Gylfi er heyrnarfræðingur hjá
Heyrnar- og talmeinastöð íslands.
Með tilliti til þessa þóttu íslensku
keppendurnir standa sig mjög vel.
Framkvæmd undankeppninnar
hér heima var öðruvísi en í hinum
löndunum og helgaðist það af því að
reynslan var engin. Undankeppnin
hér fór fram á rás 1 á haustmánuð-
um. Á rás 1 er þáttur í gangi sem
nefnist Tónelfur og eitt atriði hans
er að hlustendur senda inn svar við
lítilli tóndæmagetraun. Mörg svör
berast við spurningunni og var leitaö
til svarenda um þátttöku í útsláttar-
keppni í þætti sem líka nefndist
Kontrapunktur. Um það bil tíu
manns tóku þátt í henni og að lokum
stóðu félagarnir þrír efstir.
Hráir og vitlausir
Eins og áður sagði þóttu íslending-
arnir standa sig vonum framar, sér-
staklega þegar tekið er tillit til þess
að allir andstæðingarnir hafa at-
vinnu af tónlist en þeir íslensku að
meginstofni til áhugamenn. Dæmi
eru til þess að sama fólkið hafl tekið
þátt í keppninni oftar en einu sinni
og viti því nákvæmlega hvernig best
er að haga undirbúningnum.
„Við komum alveg hráir og vitlaus-
ir inn í þetta, eins og plebbar. Við
vorum valdir í hðiö í lok desember
og fórum út í byrjun janúar en þá
voru fyrstu tíu þættirnir teknir
upp,“ sagði Gylfl. „í raun erum við
voða montnir af því hvað við stóðum
okkur vel miðað við það hvernig
staðið var að undirbúningi. í saman-
burði við hin liðin vorum við óttaleg
skoffín. Við fórum út skíthræddir um
að við yrðum okkur til skammar en
komum heim tiltölulega ánægðir
með okkur þrátt fyrir að við lentum
í fjórða sæti. En eins og ég sagði þá
er fjórða sætið betra en það sext-
ánda.“
Áður en félagarnir þrír fóru í loka-
keppnina undirbjuggu þeir sig betur.
Þeir skiptu með sér verkum, lásu og
hlustuðu eins mikið og þeir komust
yfir. Það kom sér vel á lokasprettin-
um. „Ég tók að mér að stúdera norsk
tónskáld meðal annars. í Norræna
húsinu fann ég efni um einn sem ég
las nokkuð vel. Það var því hálfgert
glópalán að við fengum spumingu
um hann sem við gátum svarað. Með
slembilukku náðum við að hala inn
stig og standa okkur,“ segir Gylfl.
Margra ára saga
-Kontrapunktur á sér margra ára
sögu og hefur alla tíð verið vinsælt
sjónvarpsefni á Norðurlöndum.
Þrátt fyrir það voru þær raddir farn-
ar að heyrast að leggja ætti hann
niður. Norðmenn höfðu hins vegar
lagt mikið upp úr þjálfun keppnisliðs
og buðust til að halda keppnina.
Að sögn Sigmundar Arnar Arn-
grímssonar hjá Sjónvarpinu munu
Islendingar væntanlega halda áfram
þátttöku í j>essari keppni. Það sem
helst gæti staðið í veginum er kostn-
aður en hinar þjóðirnar báru megin-
þungann af honum nú. Viðbrögð ís-
lenskra áhorfenda voru mjög góð en
helst þótti útsendingartíminn, það er
síðdegis á sunnudegi, slæmur. Sig-
mundur Örn sagði að í raun hefðu
forráðamenn Sjónvarpsins rennt
bhnt í sjóinn með þessari þátttöku
og þótti því ekki vogandi að velja
kvöldtíma. I Noregi var þátturinn
sýndur á besta útsendingartíma að
kveldi.
Útlend tóndæmi
Keppnishðin fá eingöngu tóndæmi
úr verkum útlendinga en ekki úr
verkum samlanda sinna. Hinir kepp-
endurnir fengu því að spreyta sig á
íslenskum dæmum.
„Við fórum illa út úr einni viður-
eign við Danina. Þá var leikið kór-
verk eftir Svía nokkurn, August Söd-
ermann að nafni, sem örugglega eng-
inn hefur heyrt um utan Uppsala.
Um þennan Södermann vissum við
ekkert,“ segir Gylfi. „Hins vegar
voru íslensku dæmin nokkuð snúin
og við vorum ósköp fegnir að fá eng-
in slík.“
Þegar upp var staðið hafnaði ís-
lenska liðið í fjórða og neðsta sæti.
Athygli vakti að aðeins eitt stig skildi
að íslenska liðið og það danska sem
hafnaði í þriðja sæti. Þar fyrir utan
þóttu liðin mjög jöfn og fáum stigum
munaði á því efsta og neðsta.
Fyrst átti að útvega íslendingum
túlk en þeir neituðu því og gripu til
dönskukunnáttunnar. „Ríkarður og
Valdimar eiga danska foreldra og
hafa því ágæta kunnáttu í máhnu.
Sjálfur er ég slarkfær í dönsku og
við létum það duga. Það hefði verið
hálfgert klúður að láta túlka fyrir
okkur öll svörin."
Gutla á píanó
Gylíl hefur aldrei haft atvinnu af
tóniist en hins vegar er mikið tónlist-
arfólk í hans fjölskyldu. „Þó ég hlusti
sjaldnast á tónhst að fyrra bragði hef
ég mikla ánægju af henni. Tónhstar-
þekking mín hefur síast inn í mig
gegnum árin. Konan og börnin eru í
tónlistinni af lífi og sál en ég gutla
aðeins á píanó,“ segir Gylfi. „Við
vorum allir sammála um að þetta
hefði verið afar skemmtilegt og ég
er alveg til í að gera þetta aftur. Það
var smávegis kímni í þáttunum og
stjórnandinn var alger snilhngur að
gera andrúmsloftið afslappað. En
auðvitað var keppni og taugatitring-
ur á bak við þetta eins og gerist í
öllumkeppnum.“ -JJ
Þú þekkir ekki Braga
fyrr en þú hefur prófað
Santos-blönduna!
Kaffibrennsla Akureyrar hf.