Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1990, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 16. MAI 1990.
15
Bifreiðamál borgar-
stjórans I Reykjavík
Þaö er staðreynd aö þegar völd
safnast á fáar hendur eykst hættan
á því aö þau séu misnotuð. Þannig
er það með Sjálfstæðisflokkinn í
Reykjavík. Löng valdaseta hans
hefur leitt til þess aö borgarstjórinn
telur sig geta vaðið yfir íbúa heilla
borgarhverfa án þess að taka tillit
ti skoðana þeirra í málefnum sem
varða íbúana miklu.
Þetta kom berlega fram þegar
borgarstjóri reyndi að troða sorp-
böggunarstöðinni upp á íbúa Ár-
bæjarhverfis. Og sagan endurtek-
ur sig nú gagnvart íbúum Grafar-
vogs.
Öruggur sigur sjálfstæðis-
manna
Því miður benda skoðanakann-
anir til þess að Sjálfstæðisflokkur-
inn haldi meirihluta sínum í
Reykjavík mjög örugglega. í ljósi
þess hefur aldrei verið þýðingar-
meira að flokkurinn fái raunveru-
legt aðhald frá minnihlutaflokkun-
um.
í lýðræðisþjóðfélagi er hlutverk
Kjallariim
Alfreð Þorsteinsson
skipar 2. sæti á B-lista við
borgarstjórnarkosningar
minnihlutans ekki síður mikilvægt
en meirihlutans. Ef enginn er til
að vekja athygli á óeðlilegum
vinnubrögðum valdhafanna ganga
þeir á lagið, eins og dæmin sanna.
Siðareglur nauðsynlegar
Eitt af stefnumálum Framsókn-
arílokksins fyrir þessar borgar-
stjórnarkosningar er að borgarfull-
trúum og embættismönnum veröi
settar siðareglur til að starfa eftir.
Akureyrarbær hefur sett sínum
embættismönnum siðareglur, en
hér í Reykjavík sýnist ekki vanþörf
á að þær siðareglur gildi jafnframt
um kjörna fulltrúa.
Skákar ráðherrum í bílamál-
um
Ástæðan er sú aö einn af borgar-
fulltrúum Sjálfstæðisflokksins er
bendlaður við lóðabrask. Jafnframt
hagar borgarstjóri sér mjög frjáls-
lega, þegar bifreiðamál borgar-
stjóraembættisins eru annars veg-
ar, án þess að spyrja kóng eða prest.
Þannig er núverandi borgarstjóri
eini borgarstjórinn í sögu Reykja-
víkur sem notar tvær vandaðar
embættisbifreiðar. Þetta er meira
en ráðherrar í ríkisstjórn leyfa sér
að gera. Sitja þeir þó undir stöðugu
ámæli vegns bifreiðahlunninda.
Hver gaf skipan um bíla-
kaupin?
Þegar borgarstjóri er spurður út
í þessi bifreiðamál þá bregst hann
þannig við að hann kannast varla
við að hafa nokkrar bifreiðar frá
Reykjavíkurborg til afnota. Vísar á
Vélamiðstöð borgarinnar og segir
að sú stofnun eigi þessar bifreiðar
og borgarstjóraembættið fái þær
einungis lánaðar frá þessari borg-
arstofnun.
Þeirri spurningu er hins vegar
ósvarað hvernig í ósköpunum for-
stöðumanni Vélamiðstöðvar datt í
hug upp úr þurru að kaupa Ca-
dillac og Pajero-jeppa, sem eyrna-
merktir eru borgarstjóraembætt-
inu. - Einhvern tíma heföu menn
verið reknir fyrir minna, nema
skipun um þessi bifreiðakaup hafi
komið aö ofan.
Víst er um það að borgarráð hef-
ur ekki fjallað um bifreiðamál
borgarstjórans, enda telur borgar-
stjóri sig ekki þurfa að bera sbk
smámál undir æðstu stjórn borgar-
innar.
Vilja Reykvíkingar svona stjórn-
arhætti?
Alfreð Þorsteinsson
,,Eitt af stefnumálum Framsóknar-
flokksins fyrir þessar borgarstjórnar-
kosningar er aö borgarfulltrúum og
embættismönnum veröi settar siöa-
reglur til að starfa eftir.“
íbúasamtök og hverfahús:
Aukið vald
og ábyrgð
Um allan heim eru menn að
vakna til meðvitundar um mikil-
vægi þess að rækta og bæta um-
hverfi sitt. Hér í þéttbýlinu finnum
við fyrir áhyggjum manna af bif-
reiðamengun, hávaðamengun,
verksmiðjumengun og skolpmeng-
un og áhuga þeirra á að finna leið-
ir tU úrbóta.
Við finnum sívaxandi áhuga fólks
á nánasta umhverfi sínu, umferð-
inni í hverfinu og hættum henni
samfara, hvernig leik- og útivistar-
svæðum er fyrir komið og ýmissi
hverfaþjónustu svo dæmi séu
nefnd.
Við finnum víða fyrir áhuga fólks
á því að hafa áhrif á málefni síns
hverfis og áhuga á þvi að styrkja
þar samkennd og samtakamátt
enda nauðsynlegt til þess aö létta
og bæta mannlífið.
Ein leið til þess að auðvelda fólki
í einstökum hverfum að sinna mál-
efnum viðkomandi hverfis og efla
samhug er að koma á fót aðstöðu í
hverfinu þar sem íbúasamtök
hverfisins geta átt samastað og fólk
getur hist. Þar gæti verið aðstaða
fyrir ýmis konar námskeiðahald
og klúbbstarfsemi.
Lítil kaffistofa er ómissandi á
slíkum stað þar sem hægt er að
setjast niður og ræða mál líðandi
stundar. Á kaffistofunni þyrftu t.d.
aö liggja frammi dagblöð og ýmsar
upplýsingar sem gagnlegar væru
fyrir fólkið í hverfinu. Bókabíllinn
þyrfti að hafa viðkomu á staðnum,
þarna ætti að vera hægt að fá leigð-
ar góðar videomyndir og hljómlist-
arupptökur. Á þessum stað gætu
veriö að störfum t.d. 2-3 konur eða
karlar úr hverfinu t.d. ellilífeyris-
þegar, sem sinntu og töluðu við
börn, unglinga og aðra sem að garði
bæri í hverfishúsinu. Þarna gæti
KjaHarinn
Guðrún Jónsdóttir
arkitekt. Er í 4. sæti framboðs-
lista Nýs vettvangs í Reykjavík
verið vinnumiðlun aldraðra, að-
göngumiðasala og jafnvel inn-
kaupaþjónusta fyrir þá sem þess
þyrftu með.
Stuðning við ibúasamtök
Svona aðstaða tekur á vissan hátt
við hlutverki á þessu sviöi, sem
kaupmaðurinn á horninu hafði áð-
ur. Eins og allir vita sinnti kaup-
maðurinn á horninu veigamiklu
félagslegu hlutverki í hverfinu, þar
hittust menn svo að segja daglega
og fréttu af því sem var aö gerast
og hvernig fólki í nágrenninu liði,
hvort Sigga væri komin af spítalan-
um eða hvort Jói hefði fengið vinnu
og síöast en ekki síst gátu menn
greint frá eigin högum.
Nú eru hins vegar breyttir tímar,
verslunin hefur flust út úr íbúðar-
hverfunum að miklum hluta og eft-
ir stendur víða á hornum ónotaö
verslunarhúsnæði. Hvernig væri
að nýta eitthvaö af slíku húsnæði
fyrir slíka hverfisaðstöðu?
Víða í nágrannalöndunum er
starfrækt hverfisaðstaða við góðan
orðstír. Þetta hefur verið hverfun-
um lyftistöng i víðtækum skilningi
og starfsemin hefur dregið úr ein-
semd fólks, sem oft er mikil og
auðveldað því að fylgjast með gangi
mála í þjóðlífinu og njóta einhvers
af því sem samfélagið hefur upp á
að bjóða.
í öllum hverfum borgarinnar er
auöveldlega hægt að finna hús-
næði, sem hentað gæti fyrir starf-
semina. Til slíks þyrfti að koma
fjárveiting úr borgarsjóði, en sam-
tökin ættu að annast framkvæmdir
og rekstur samkvæmt tilteknum
almennum reglum sem borgar-
stjórn setti. íbúarnir vita best hvar
skórinn kreppir, þegar um er að
ræða næsta umhverfi þeirra. Við
þurfum öll á stuðningi og hjálp að
„Við finnum víða fyrir áhuga fólks á
því að hafa áhrif á málefni síns hverfis
og áhuga á því að styrkja þar samkennd
og samtakamátt.“
,,.. .i þéttbýlinu tinnum við fyrir áhyggjum manna af bifreiðamengun,
hávaðamengun, verksmiðjumengun og skolpmengun og áhuga þeirra
á að finna leiðir til úrbóta,“ segir greinarhöfundur.
halda einhvern tíma á ævinni.
Öflug starfsemi íbúasamtaka og
aðstaða eins og hér hefur verið
drepið á gæti orðið til þess að hjálp-
in bærist frá réttum aðilum á rétt-
um tíma.
Aðstaða sem þessi gæti líka orðið
til þess eins og áður segir að rjúfa
einsemd og fólk fyndi fyrir því,
þótt það væri orðið aldrað og ætti
ekki bíl, en það ætti enn möguleika
á því að spjalla við fólk, fylgjast
með og vera jafnvel öðrum til að-
stoðar, m.ö.o. vera virkir þátttak-
endur í daglegu lífi. - Hvernig til
tekst væri undir íbúum sjálfum
komið og þeirra samtökum..
Hér er ekki um stofnun að ræða
heldur lifandi starfsemi, þar sem
ekki er spurt um á hvaða aldri þú
sért, heldur hvort þú sért tilbúinn
til að gefa eitthvað af sjálfum þér
til þess að gera tilveruna bjartari
og hverfið þitt betra til búsetu.
Þetta gæti veriö einn liðurinn í
því að auka þátttöku almennings í
stjórn eigin mála, auka valddreif-
ingu og þar með lýðræði í borg-
inni. M.ö.o. innleiða hér nútima-
legri stjórnunarhætti. Útgjöld við
þetta fyrirkomulag þyrftu ekki aö
nema miklum fjárhæðum, en
ávinningurinn gæti orðið ótvíræð-
ur.
Guðrún Jónsdóttir