Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.1991, Qupperneq 12

I
12
Spumingin
FÖSTUDAGUR 22. MARS 1991.
Hvað óttastu mest?
Guðmundur Örn Guðmundsson
nemi: Að mistakast.
Hulda Egilsdóttir nemi: Að deyja.
Eva Lind Jóhannesdóttir nemi: Skor-
dýr.
Anný Georgsdóttir heimilistæknir:
Ekkert í dag, ég fór á námskeið og
losnaði við flughræðsluna.
Ingunn Björgvinsdóttir húsmóðir:
Að enda eldgömul og ósjálfbjarga á
elliheimili.
Jón Ásgeirsson kennari: Að missa
heilsuna.
Lesendur
Hvers vegna að fara
yf ir á rauðu liósi
þegar hægt er að fara yfir á grænu?
„Silagangur við að taka af stað veldur líka óþarfa hættu og töfum í um-
ferðinni."
Pálmi Gíslason, formaður UMFÍ,
skrifar:
Að gefnu tilefni langar mig að láta
nokkur orð frá mér fara um um-
ferðarmálin. Ég hef reyndar áður
gert það - þá um bílbeltanotkun,
enda er ég einn þeirra gæfusömu
manna sem bílbelti hafa bjargað og
finnst full ástæða til að þegja ekki,
ef einhverjir vildu lesa góð ráð.
Eins og margir aðrir er ég ósáttur
við umferðina, eða réttara sagt tillits-
leysið í umferðinni. Ég held að
fræðslan og umræðan hafi verið of
einhæf, snúist of mikið um hraðann,
en minna um aöra þætti umferðar.
Auðvitað þarf að taka með festu á
ofsahraða, en aö mörgu öðru þarf
einnig að hyggja.
Hvers vegna eru svo margir sem
nota ekki stefnuljós? - Hvers vegna
gefa sumir í þegar þeir sjá að einhver
er á leið inn á aðalbraut? - Hvers
vegna silast sumir áfram í umferð-
inni og halda mörgum fyrir aftan sig,
stundum tveir hlið við hlið? - Hvers
vegna taka sumir ekki tillit til ann-
arra í umferðinni? - Þá er ég kominn
að rauðu Ijósunum sem sumir mis-
skilja. Ég hef lent í því nokkrum
sinnum að vera á mörkunum, fara á
bleiku eins og kallað er, en venjulega
fylgja 2-3 bílar í kjölfarið.
Hvers vegna fara menn yfir á
rauðu? - Auðvitað er það bæði bann-
aö og getur skapaö hættu að fara
yfir á rauöu. En skýringa er oft að
leita hjá ökumönnum fremstu bíl-
anna í röðinni. Ég fylgdist með í gær
þar sem 10 bílar biöu eftir grænu
ljósi. Tíminn, sem græna ljósið var,
hefði auðveldlega dugað ef fyrstu bíl-
stjórarnir hefðu verið viðbúnir og
farið af ákveðni af stað, en í stað
þess fóru 5 yfir á grænu, tveir á
bleiku, einn á rauðu, en tveir sátu
eftir, vafalaust pirraðir og fúlir. -
Þetta sjáum við mjög oft. Silagangur
viö að taka af stað og rólegheit
margra ökumanna valda óþarfa
hættu og töfum í umferðinni.
Með sameiginlegu átaki gætu öku-
menn aukið tillitssemi, aukið ánægju
í umferðinni, verið fljótari í förum,
dregið úr óhöppum, og m.a. ekið yfir
á grænu, í stað þess að fara yfir á
rauðu. - Mér var einu sinni kennt
gott ráð: Aktu alltaf eins og næsti
bíll sé lögreglubíll.
Alþýðuf lokkurinn lætur valta yf ir sig
Þorsteinn Einarsson skrifar:
Nú er komið í ljós að fáir slá for-
manni Framsóknarflokksins við
hvað klókindi snertir þegar íslensk
stjórnmál eru annars vegar. Það er
ekki nóg með að hann hafi getað
haldið þremur mjög ólíkum flokkum
saman í ríkisstjórn, að viöbættu ein-
um hálfum flokki eða flokksbroti,
með því að höfða til samkenndar og
láta ráðherra þessara flokka komast
upp með sína dynti að vissu marki.
- Hann hikar heldur ekki við að
splundra samvinnu ráðherranna á
nákvæmlega fyrirfram ákveðnum
tíma og taka samráðherra sína í
karphúsið misjafnlega mildilega eftir
því hvers hann væntir af þeim að
kosningum loknum.
Þannig hefur forsætisráðherra nú
valtað svo gjörsamlega yfir Alþýðu-
flokkinn, einstaka ráðherra hans og
þingmenn, að varla stendur steinn
yfir steini af því sem þessi flokkur
þó hefur verið að koma í fram-
kvæmd. - Álmálið er stærsta áfall
Alþýðuflokksins eftir að forsætisráð-
herra lét rjúfa þing án þess að hlusta
á iðnaðarráðherra Alþýöuflokksins.
En búvörusamningurinn illræmdi og
hótanir Alþýðuflokksforystunnar
um að þar skyldi nú tekið á móti, er
líka orðinn fleinn í holdi kratanna.
Nú er að vísu ekki útséð meö það
hvernig leikflétta forsætisráðherra
gengur upp að því er álmáliö áhrær-
ir. Hann verður að finna snöggan og
trúverðugan mótleik gegn ráðherra
kratanna, sem hefur nú misst spón
úr aski sínum gagnvart kjósendum á
Suöurnesjum. Kjósendur þar eru all-
ir fylgjandi álveri, og nú verður það
þráteflið um hraða í hugsun og fram-
kvæmd sem svarar því hvor þeirra
ráðherranna, iðnaðarráöherra eða
forsætisráðherra tekur málið upp á
þann veg, að kjósendur taki gleði
sína og kjósi. Og það má bóka það
að Suðurnesjamenn kjósa aöeins
þann flokk sem tryggir raunverulegt
framhald álmálsins. - Nú er Sjálf-
stæðisflokkurinn fjarri góöu kosn-
ingamáli.
Framhaldssaga Gunnars Gunnarssonar:
Misskilið hlutverk?
Er verið að sameina sjúkraliöa eða sundra þeim?
Elín Bryndís Einarsdóttir og Kolbrún
Gestsdóttir sjúkraliðar skrifa:
Vegna „framhaldssögu" í kjallara-
greinum Gunnars Gunnarssonar í
DV, 8. og 14. mars sl. um málefni
sjúkraliða, sjáum við okkur knúnar
til að skrifa þessar línur. - í greinun-
um hefur hann titlað sig fyrrverandi
framkvæmdastjóra Starfsmannafé-
lags ríkisstofnana, en er nú starfs-
maður Sjúkraliðafélags íslands, og
þiggur laun hjá sjúkraliðafélaginu.
Við, sem höfum starfað í SFR árum
saman, þekkjum vel fyrrverandi
hugmyndir hans um samvinnu mis-
munandi starfsstétta innan SFR.
Hann þreyttist aldrei á aö predika
mikilvægi þess að hóparnir störfuðu
saman og taldi það styrkja stöðu fé-
lagsmanna. Þegar fóstrur og meina-
tæknar undirbjuggu brottför úr SFR,
vann Gunnar hvað hatrammast gegn
því og beitti þá sínum sérstöku að-
feröum gegn þeim. - Nú vinnur hann
baki brotnu að því að sjúkraliöar
kijúfi sig úr stéttarfélögum sínum. -
Hefur Gunnar þá misskilið hlutverk
sitt sem framkvæmdastjóri SFR öll
þessi ár, eða við misskilið orðið sam-
einingu?
í áðurnefndum greinum hefur
Gunnar vegið óspart að fyrrverandi
formanni Sjúkraliðafélags íslands,
Sigríði Kristinsdóttur, sem nú er for-
maður SFR. Hún vann ötullega fyrir
okkur sjúkraliða sem formaður
árum saman og viö sem þekkjum
Sigríði Kristinsdóttur og störf henn-
ar fyrir okkar félag hörmum þessi
vinnubrögð og sú spurning kemur
þvi upp í hugann, hvort Gunnar hafi
einnig misskiliö hlutverk sitt sem
starfsmaður Sjúkraliðafélags ís-
lands?
Viö sjúkraliðar verðum að standa
saman í baráttunni fyrir hagsmun-
um okkar en láta ekki tvístra okkur
eins og verið er að gera í dag.
Hvarvarþá
verkstjórínní
ríkisstjórninni?
Ingólfur Pétursson skrifar:
Allsnörp deila varð á Alþingi
út af álmálinu og tillögu um það
frá iðnaðarráðherra. Mér fmnst
Jón Sigurðsson hafa afar réttan
málstað að verja og ég held að
fólk sjái að hér er forsætísráð-
herra að magna upp pólitíska
deilu vegna komandi kosninga,
þar sem hami getur ekki unnt
pólitískum andstæðingi, þótt sá
hafi setiö með honum í ríkis-
stjóm, að Ijúka málinu eins og til
stóð.
Ef forsætisráðherra vænir iðn-
aðarráðherra um að ekki hafi
verið nægilega vel að verki staðið
og nú sé timabært að stöðva
framgang álmálsins, má spyrja
hví verkstjórinn, sjálfur forsætis-
ráðherra, tók ekki fyrr í taum-
ana! - Hér tel ég ekki drengilega
aö staðið af forsætísráðherra.
Lofsverðskrif
Sigurlaugar
Lúðvig Eggertsson skrifar:
Sigurlaug Bjarnadóttir, fyrrv.
alþm., skrifaði framúrskarandi
grein í Mbl. hinn 15. þ.m. Ég las
greinina með athygh frá upphafi
til enda. - Greinina nefndi hún
„Að loknum landsfundi“.
Sigurlaug sagði m.a.: „Mér
heyrðist þarna nýr tónn, sem
ástæða værí til aö fagna, ólikur
þeim, sem glumið hefur í eyrum
þjóðarinnar á undanförnum
árum frá hörðum hægri-mönnum
innan Sjálfstæðisflolcksins, sem
kenna sig við „frjálshyggju“, sem
er í raun þröng og einstrengings-
leg peningahyggja, og þegar best
Iætur, gengur á svig við almenn
og kristileg siðgæðisviðhorf." -
Orð Sigurlaugar eru vissulega í
tíma töluð og mætti hin nýja for-
usta Sjálfstæðisflokksins taka
mið af þeim.
Frábærsýning
Ármúla-
skólanema
F.V. hringdi:
Ég var ein af mörgum sem sóttu
fyrstu sýningu nemendaÁrmúla-
skóla sl. mánudag. Þeir nefna
sýninguna „Leitin að týndu
Hafnarfjarðarbröndurunum“. -
Þetta var alveg frábær sýning og
nemendum og skóla þeirra til
mikils sóma.
Allt var á eina bókina lært, allt
var samhæft og rann í gegn eins
og með smurðri vél, tónlistin og
hljómsveitin var einnig mjög góð.
- Ég held að allir hafi farið af
þessari sýningu með gleði og
þakklæti í huga ef marka má
undirtektir þeirra sem ég heyrði
í og ræddu sýninguna. - Til ham-
ingju, Ármúlaskólanemar!
Lukkaá
Lækjarbrekku
Stefanía Sophusdóttir hringdi:
Við vorum 10 saman, bekkjar-
systur úr barnaskóla, sem fórum
á veitingahúsið Lækjarbrekku til
að borða. Þetta var sunnudaginn
17. þ.m. Við vorum afskaplega
hrifhar af þeirri þjónustu sem við
fengum þarna og vildum þvi
þakka þetta sérstaklega.
Við fengum sérsal fyrir okkur
og þar borðuðum við mjög góðan
mat og stúlkan, sem þjónaöi okk-
ur og sá um að allt gengi vel, var
afburða lipur og kurteis. Dekraði
raunverulega við okkur á allan
hátt. - Þetta verður okkúr
ógleymanlegt kvöld og við viljum
þakka veitingahúsinu Lækjar-
brekku fyrir ánægjulegt kvöld og
veittan beina.