Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.1991, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 23. APRÍL 1991.
Spumingin
Ertu ánægð(ur) með
úrslit kosninganna?
Guðrún Stefánsdóttir kennari: Það
breyttist eiginlega ekki neitt, en úr-
slitin eru alveg í lagi.
Haraldur Úlfarsson sjómaður: Já, ég
er ánægður með að Vestfirðingar
náðu manni inn. Ég vona svo að
Davíö myndi stjórn með Alþýðu-
flokki.
Guðrún Kristjánsdóttir húsmóðir:
Já, mjög svo.
Sesselja Þórðardóttir húsmóðir:
Virkilega ánægð. Vestfirðingar mega
vera stoltir af að eiga 6 þingmenn.
Guðbjörg Reimarsdóttir húsmóðir:
Já, mjög svo, ég er austan af íjörðum.
Ágúst Ragnarsson og Ragnar: Að
sjálfsögðu.
Lesendur
Lækka þarf iðgjald
bifreiðatrygginga
Já, hvers eiga hinir vammlausu að gjalda?
Guðjón Sigurðsson skrifar:
Það er árviss atburður að þegar líð-
ur aö gjalddaga iðgjalda bifreiöa-
trygginga fara tryggingafélögin fram
á verulega hækkun þessara gjalda.
Þau fá hana vanalega samþykkta
umsvifalaust - stundum með nokkr-
um semingi Tryggingaráðs - en eftir
sitja bifreiöaeigendur með sárt
ennið. Þeir sem aldrei eða sárasjald-
an valda tjóni með akstri sínum eru
í raun þeir sem greiða hækkanirnar
og það er mikið óréttlæti.
Annað er það sem mörgum svíöur
og það er að sama gjald verður að
greiða í tryggingu af gömlum bfl og
nýjum, það er stærðin og vélaraflið
sem ræður gjaldskránni. Þetta er fár-
ánlegt. Hvað sem líður kvörtunum
og umræðu um þessi mál á þeim tíma
sem iðgjaldahækkanir eru að sjá
dagsins ljós - og það er aðeins á þeim
tíma sem þessi mál eru í sviðsljósinu
- er engin lagfæring framkvæmd.
Stjórnvöld, þingmenn og aðrir sem
eiga að geta haft áhrif og tekið af
skarið til að breyta þessum málum
yppta öxlum og kæra sig kollótta.
Kannski ekki nema von, flestir þess-
ara manna eru meö ríflega bifreiða-
styrki í bak og fyrir og oft fría bíla
yfirleitt, þ.m.t. tryggingar.
Nú finnst mér að taka verði á þess-
um málum sérstaklega, t.d. með þvi
að ný ríkisstjóm setji það inn í ríkis-
stjórnarsamning að breyta iðgjöld-
um tryggingafélaga þannig að venju-
legir launamenn hafi efni á að eiga
pg greiða gjöld af venjulegri bifreið.
í dag er þaö þungbær byrði að eiga
bifreið. Þetta er mál stjómvalda, þar
sem Tryggingareftirlit ríkisins ber í
raun ábyrgð á hvernig komið er í
þessum málum.
Þetta má lagfæra með því t.d. að
leggja af hina venjulegu ábyrgðar-
tryggingu í því formi sem hún er nú
og gera bifreiðaeigendum þess í stað
skylt að kaskótryggja bifreið sína,
þar sem sú trygging tekur alfarið
yfir tjón beggja aðila sem í umferð-
aróhappi lenda. Auk þess að lækka
tryggingu verulega hjá þeim sem
ekki lenda í óhöppum á gjaldárinu,
en láta hins vegar þá sem valda
óhappi greiða viðbótariðgjald sem
nemur hálfu eigin tjóni, þ.e. á viðgerð
eða endurnýjun eigin bifreiðar. -
Allt þetta er auðvelt í framkvæmd.
En tfl þess þarf aö brjóta upp núver-
andi gjaldskrárkerfi.
Besta námsaðstoðarkerf i í heimi
Hannes Sigurðsson skrifar:
Ég þori aö fullyrða, gagnstætt þeim
mörgu sem vilja halda því fram að
íslenskir námsmenn lepji dauðann
úr skel, að hvergi í heiminum er betri
eða viðameiri aðstoö við námsmenn
en hér á landi. Þessu held ég ekki
fram af neinum stuðningi við ein-
hvem sérstakan stjórnmálaflokk eða
ráðherra, heldur vegna þess að lána-
mál námsmanna eru komin í mjög
gott horf hér. Ég hef hvergi heyrt að
eins vel sé gert við námsfólk og hér
á landi, nema ef vera kynni í sumum
arabaríkjunum, þar sem menntun
er algjörlega að kostnaðarlausu.
Mér kom þetta í hug fyrir stuttu,
þegar ég heyrði konu nokkra sem
sagðist vera að hringja í Þjóöarsál
vegna afspyrnu lélegrar aðstöðu sem
framhaldsnemendum væri búin.
Hún var reyndar að ræða við einn
ráðherrann um málið og vildi að
hann „gerði eitthvað í málinu“ eins
og hún oröaði það.
En þá kom ráðherrann með dæmi,
sem varð það til þess að konan vilöi
ekki halda áfram umræðunni og
kvaddi. - Ráðherrann tók dæmi um
unga stúlku sem væri við nám.
Stúlkan er í svokallaðri sambúð. Hún
fær greitt mánaðarlega kr. 136.000.
Ekki fylgdi sögunni hvað sambýhs-
maður hennar hefur í tekjur, en það
kynni aö vera svipuð upphæð, og eru
þá þarna um að ræða um eða yfir 200
þúsund krónur á mánuði hjá náms-
stúlkunni. - Ef stúikan færi nú út á
vinnumarkaðinn, t.d. í verslun eða á
skrifstofu, hrapaði hún verulega í
launum eins og ráöherrann benti
réttilega á.
Ég er ekki að segja, að þetta fyrir-
komulag sé slæmt, en betra má það
varla vera til aö mismunurinn sé
ekki óbærilegur tfl samanburðar við
hinn vinnandi mann. Ef námsmenn
vinna að sumrinu lækkar jú námsað-
stoðin hlutfallslega. En er það ekki
afar eðlilegt? Eru námsmenn
kannski orðnir svo „lánlausir", að
þeir myndu vilja sleppa góðri og
heilsubætandi sumarvinnu til að fá
alian „styrkinn" sinn? Vonandi er
ekki svo komið enn.
Bjartari horf ur með Bush
þeirra hafa meira en nóg með sig.
Það er ekki fyrr en Bandaríkin lögðu
fram sinn skerf, að úr fór að rætast
með matarskort og lyfjabirgðir til
nauðstaddra. - George Bush Banda-
ríkjaforseti hefur lagt áherslu á að
þessu fólki verði komið til aðstoðar,
án þess að þjóð hans blandist í innan-
landsdeilur í írak. Sú hjálp sem
Bandaríkjaforseti veitir ríður bagga-
muninn. Án hennar væri öll von úti
fyrir flóttafólkiö.
Það er því meö eindæmum og raun-
ar fráleitt, þegar því er slegið upp í
fréttum, að það sé eiginlega að kenna
Bandaríkjaforseta, þegar einræðis-
stjórn íraks leiðir nú þessar hörm-
ungar yfir Kúrda. Það ber auðvitað
enginn ábyrgð á blóðbaðinu í írak
nú nema Hussein og herforingjar
hans. - Þótt einhverjir taki það nærri
sér að Bandaríkjaforseti skuli hafa
verið sá sem réttilega má kalla sigur-
vegara í Persaflóa, er fráleitt að snúa
því hugarangri í heift og nota orð
eins og stríðsglæpamaður. Stríðs-
glæpamenn stunda ekki mannúðar-
störf fyrir hönd þjóða sinna. Og víst
eru betri horfur í heimsbyggðinni á
meðan maður eins og George Bush
er við stjórnvöl í stærsta og öflugasta
lýöræðisríki heimsins.
„Sú hjálp sem Bandaríkjaforseti veitir ríður baggamuninn." - George Bush
í heimsókn á íslandi fyrir nokkrum árum. Við hlið hans er Steingrímur
Hermannsson þáverandi utanrikisráðherra.
Kristján Kristjánsson skrifar:
Líklega hefur ekki farið fram hjá
mörgum þær fréttir sem berast frá
Mið-Austurlöndum um það haröræði
sem Kúrdar hafa sætt af hálfu Huss-
eins einræðisherra í írak. Nágranna-
þjóðimar, Tyrkir og íranir, eru þess
ekki umkomnir að veita flýjandi
Kúrdum nokkra aðstoð að ráði, og
láir það þeim enginn. Það er ekki
fyrr en kallað hefur verið á aðstoð
Vesturlanda, að von er að úr rætist
fyrir þessu hrjáða fólki.
Þaö er heldur ekki fullnægjandi
lausn sem Evrópuþjóðir geta veitt
hungruöum og þjáðum. Sumar
Nýir möguleik-
aráorkusölu
K.Þ. skrifar:
Það hlýtur öllum aö vera fagn-
aðarefni að lesa um að nú sé loks
tæknilega mögulegt að seija raf-
magn héðan með sæstreng til
Evrópu. Mér finnst sjálfsagt að
stjómvöld láti það hafa forgang
að kanna til fullnustu hverjir
hafa áhuga á að kaupa rafinagn-
ið. Ef möguleikar eru nú í Eng-
landi eins og haldið hefur verið
fram, hví þá ekki aö láta hendur
standa fram úr ermum og hefja
viöræður og samstarf? - Skyldi
það ekki vera skynsamara en að
halda uppi viöræðum við Breta
um eyðiklettinn Rockall?
Hvalkjöt vant-
ar sárlega
Friðrik Ámason hríngdi:
Ég var að lesa í DV um að hval-
kjöt væri á boðstólum á veitinga-
stað einum viö Laugaveg í
Reykjavík. Nú hef ég ekki tæki-
færi til að labba mig þangað inn
til að snæða lostætið. Eg bý í
þorpi úti á landi og hér fæst aldr-
ei hvalkjöt í búö. Ég hef reyndar
ekki heldur fengið það í stór-
markaði í Reykjavík þar sem ég
kem stundum.
Þar sem hvalkjöt getur verið
afbragösgott, matreítt líkt og
venjuleg nautasteik, t.d mariner-
að hrefnukjöt eins og þeir á veit-
ingahúsinu syðra gera, þá hlýtur
að vera markaður fyrir þetta vítt
og breitt um landið. - Ég skora á
matvörukaupmenn að auglýsa
hvalkjöt hvenær sem þeir komast
yfir birgðir. Ég og margir aðrir
myndu ekki láta á sér standa að
kaupa.
Áberandi
verðmunur
Hulda skrifar:
Það er ekki ofsagt af verð-
hækkunum hjá hársnyrtistofun-
um. Ég nota þessa þjónustu svona
að jafnaöi einu sinni á tveggja
mánaða fresti og verð að segja að
mér finnst verðið afar misjafnt.
Ég hef ekki getað haldið mig við
eina sérstaka stofu, þar sem ég
vinn þannig vinnu, að ég er ekki
á sama stað nema stuttan tíma í
senn og fer því þangaö sem styst
er hverju sinni.
Einfóld khpping kostar allt frá
800 krónum og upp í rúmar 3.000
kr. og hér er því á ferð mál sem
verðlagsyfirvöld verða að taka á.
Þegar komið er að öðrum þáttum
í hársnyrtingu, svo sem perman-
enti, litun og sérstakri greiðslu
er svo verðið mun hærra en þetta.
- Verðhækkanir hjá hársnyrti-
stofum á einu ári eru langt um-
fram það sem flestir aðrir þjón-
ustuaöilar hafa leyft sér. Hér
verður að vera eftirlit eins og
annars staðar, og hámark hlýtur
aö mega setja á fast verð.
Fimm í
heimsreisu
Ólafur Magnússon skrifar:
Það skal alltaf þurfa hóp manna
þegar hiö opinbera á í hlut. Og
alltaf er greitt fyrir þetta sérstak-
lega. Sjaldan eða aldrei látið
koma inn í venjulegan vinnu-
tíma. Auövitað er slíkt ekki hægt
þegar skoöa þarf þyrlur erlendis,
en aö senda fimm manna hóp í
slíka heimsreisu er ofrausn.
Ferðakostnaður þessara fimm
manna er sagður vera á þriðju
mflljón króna! Ég lýsi miklum
vonbrigöum með þessi fyrstu
áþreifanlegu viðbrögð ríkisins
við þyrlukaupum. Nóg hefði ver-
iö að senda tvo menn, sem eru
sérfræðingar í þyrlumálum, því
hér var ekkert framkvæmt, að-
eins skoðað til aö gera skýrslu.